Τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ισραηλινά και κυπριακά “οικόπεδα” πρέπει με κάποιο τρόπο να αποδώσουν.
Για να αποδώσουν θα πρέπει το αέριο να μεταφερθεί στις αγορές της Ευρώπης. Το σχέδιο λοιπόν, που ήδη έπεσε στο τραπέζι από τους Ισραηλινούς, λέει ότι θα προωθείται αρχικά στο κυπριακό έδαφος και από ‘κει με υποθαλάσσιο αγωγό στην Κρήτη όπου θα υπάρχουν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις και ύστερα στην ηπειρωτική Ελλάδα και από ‘κει προς Ιταλία και βαλκανικές χώρες.
Το μεγάλο ερώτημα για το σχέδιο αυτό είναι κατά πόσο συμφέρει να γίνει κάτι τέτοιο. Αν δηλαδή το κόστος κατασκευής ενός υποθαλάσσιου αγωγού που θα καλύπτει τεράστιες αποστάσεις (σχεδόν τα 2/3 της ανατολικής Μεσογείου) θα ανεβάσει υπερβολικά την τιμή του αερίου και έτσι το καταστήσει ασύμφορο..
. Η απάντηση δόθηκε. Σύμφωνα με τη ΔΕΠΑ τα πρώτα συμπεράσματα δείχνουν ότι η κατασκευή του αγωγού, από την Ανατολική Μεσόγειο μέσω Κρήτης στην ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί στην Ιταλία ή / και τη Βουλγαρία είναι τεχνικά εφικτή και οικονομικά βιώσιμη. Όπως ανέφερε ο Κ. Καραγιαννάκος, διευθυντής διεθνών δραστηριοτήτων της ΔΕΠΑ,»η τιμή του αερίου, αφού υπολογιστούν τα κόστη μεταφοράς μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού θα είναι ανταγωνιστική στις χώρες όπου θα καταλήγει ο αγωγός. Θα είναι, συγκεκριμένα, ανταγωνιστική και προς το κόστος του αερίου που θα προέρχεται από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ του Αζερμπαϊτζάν». Κάπως έτσι όλα δείχνουν πως το σχέδιο προχωρά.