Την προσφορά της Ελλάδας στον παγκόσμιο γίγνεσθαι υπογράμμισε στην ομιλία του στο Προεδρικό Μέγαρο ο Πάπας Φραγκίσκος, ξεκινώντας την ομιλία με την χαρακτηριστική φράση: «χωρίς την Αθήνα και χωρίς την Ελλάδα, η Ευρώπη και κόσμος όλος, θα ήταν λιγότερο σοφοί, χαρούμενοι και ευτυχείς» για να προσθέσει ότι «από εδώ διευρύνθηκαν οι ορίζοντες της ανθρωπότητας» ενώ κλείνοντας ευχήθηκε στην ελληνική γλώσσα: «Ο θεός να ευλογεί την Ελλάδα».
Είστε η μνήμη της Ευρώπης είπε ο Πάπας και πρόσθεσε είναι τιμή μου να βρίσκομαι στην ένδοξη πόλη, προσκυνητής στα χώματα που ξεχειλίζουν από πνευματικότητα, παιδεία και πολιτισμό. Από εδώ πέρασαν οι δρόμοι του Ευαγγελίου, το οποίο γράφτηκε στα ελληνικά, την αθάνατη γλώσσα της ανθρώπινης σοφίας, που έγινε φωνή της θείας σοφίας. Εδώ ο άνθρωπος άρχισε να νιώθει πολίτης όλου του κόσμου, αντιλήφθηκε ότι είναι πολιτικό όν.
Από αυτή την πόλη, το λίκνο του πολιτισμού, προέτρεψε να υψώνεται πάντα ένα μήνυμα προς την κορυφή, το οποίο θα απαντά στις αποπλανήσεις του αυταρχισμού και στην ατομιστική αδιαφορία και θα αντιπαραθέτει τη φροντίδα για τον άλλο, για τη δημιουργία ενός ακρογωνιαίου ανθρωπισμού που χρειάζεται η εποχή και η Ευρώπη μας.
Τα σημεία αναφοράς στην ομιλία του Πάπα
Ο Πάπας Φραγκίσκος, στην ομιλία του προσδιόρισε ως κύρια σύγχρνοα μέτωπα, την πανδημία, την κλιματική αλλαγή, την κοινή αγορά και την εκτεταμένη φτώχεια και πρότεινε για την αντιμετώπιση τους, να περάσουμε με συγκεκριμένη και ενεργή συνεργασία, από τη μεροληψία στη συμμετοχή.
Ο Ποντίφικας, όπως η ομιλία του μεταδόθηκε μεταφρασμένη από την ΕΡΤ, μετέφερε με ανησυχία την διαπίστωση ότι υπάρχει υποχώρηση της Δημοκρατίας και σκεπτικισμός, σημειώνοντας ότι για την αντιμετώπιση απαιτείται προσπάθεια και υπομονή και επισημαίνοντας ότι «η θεραπεία βρίσκεται στην καλή πολιτική» ενώ ζήτησε ένα δοθεί προτεραιότητα στη στήριξη των ασθενέστερων τάξεων και στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο Ποντίφικας συνέχισε λέγοντας ότι η διεθνής κοινότητα το χρειάζεται για να διανοίξει δρόμους ειρήνης μέσω μιας πολυμέρειας που δεν θα ασφυκτιά από υπερβολικές εθνικιστικές διεκδικήσεις η πολιτική το χρειάζεται για να θέσει τις κοινές ανάγκες πάνω από τα ιδιωτικά συμφέροντα μπορεί να φαίνεται μια ουτοπία ένα ταξίδι δίχως ελπίδα σε μια ταραγμένη θάλασσα μια μακρά και άπιαστη Οδύσσειας ωστόσο τούτο ταξίδι σε μια θαλασσοταραχή όπως διδάσκει το μεγάλο ομηρικό ΄έπος συχνά είναι ο μόνος τρόπος και η μόνη οδός και φτάνει κανείς στον στόχο να εμφορείται από την επιθυμία και την επάνοδο στην πατρική εστία, η αναζήτηση να προχωρήσουμε μαζί από κοινού. Από αυτή την άποψη, από το άλγος θα ήθελα να ανανεώσω την εκτίμηση μου για τη δύσκολη διαδρομή που οδήγησε στη συμφωνία των Πρεσπών που υπεγράφη μεταξύ της ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας.
Το μεταναστευτικό και η προστασία των αδύναμων
Για το μεταναστευτικό είπε ότι έχει ανοίξει χάσματα μεταξύ Νότου και Βορρά. Έκανε λόγο για ευρωπαϊκή αναβλητικότητα και πρόσθεσε ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα επιμένει να εμφανίζεται μπλοκαρισμένη κα ασυντόνιστη, αντί να είναι κινητήρια δύναμη αλληλεγγύης
Προέτρεψε για ένα συνολικό κοινοτικό όραμα ενθαρρύνοντας να δοθεί προσοχή στους πιο άπορους, ώστε σύμφωνα με τις δυνατότητες της κάθε χώρας να είναι ευπρόσδεκτοι να προστατεύονται, να προωθούνται και αν ενσωματώνονται, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας καθώς όπως είπε αυτό συνιστά εγγύηση για το μέλλον.
Τα βάσανα μας ενώνουν και η αναγνώριση ότι ανήκουμε στην ίδια εύθραυστη ανθρωπότητα θα βοηθήσει στην οικοδόμηση ενός πιο ολοκληρωμένου και ειρηνικού μέλλοντος, πρόσθεσε καλώντας να μετατρέψουμε αυτό που μοιάζει με ατυχή αντιξοότητα σε ευκαιρία.
Κάνοντας αναφορά στην περιβαλλοντική κρίση ο Πάπας εξέφρασε την ανησυχία του και την ελπίδα ότι οι δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση της θα εφαρμοστούν σοβαρά. Σε εκτεταμένη αναφορά του στην πανδημία την χαρακτήρισε μεγάλη αντιξοότητα, ενώ για την χώρα μας είπε ότι η αντιμετωπίζει την πρόκληση που συνεπάγεται κατάλληλες παρεμβάσεις εκ μέρους των αρχών, όπως η ανάγκη εκστρατείας υπέρ του εμβολιασμού.
Η σημασία και ρόλος της Ελλάδας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι
Ο Πάπας είπε ότι κατά την διάρκεια της πανδημίας αναδείχθηκε ένα αξιοσημείωτο αίσθημα αλληλεγγύης το οποίο δεν πρέπει να χαθεί όταν η καταιγίδα αργά – αργά υποχωρήσει. Υποστήριξε το δικαίωμα στη φροντίδα όλων ώστε να μην απορρίπτονται οι πιο αδύναμοι και ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι, για τους οποίους είπε ότι πρέπει να είναι σεβαστοί καθώς αυτοί είναι η ένδειξη της σοφίας ενός λαού. Η ζωή είναι δικαίωμα, ο θάνατος είναι αποδεκτός αλλά όχι αν προκαλείται τεχνηέντως, επεσήμανε
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναφέρθηκε στην καθολική κοινότητα στην Ελλάδα εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για τη δημόσια αναγνώριση της και διαβεβαιώνοντας για τη βούληση να προάγει το κοινό καλό της ελληνικής κοινωνίας. Πρόσθεσε δε, ποιος είναι πιο κοντά σε εμάς από εσάς. Έχουμε διαφορές στο τελετουργικό, όμως έχουμε μια μοναδική πατρίδα, ανήκουμε σε ένα λαό, οι Χριστιανοί είμαστε αδέλφια στη ρίζα, στην ανάπτυξη και στον καρπό, αδέρφια κάτω από τον σταυρό.
Ο Πάπας Φραγκίσκος στρέφοντας το βλέμμα του προς τη Μεσόγειο πρότεινε να γίνει η ελιά το σύμβολο: που ενώνει διαφορετικά εδάφη που βλέπουν την ίδια θάλασσα, της αποφασιστικότητας να αντιμετωπίσουμε την περιβαλλοντική κρίση και πρόσκληση αλληλεγγύης ειδικά για εκείνους που δεν ανήκουν στους δικούς μας ανθρώπους.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Φωτογραφίες Intime News
