Ο «τελευταίος Ιερολοχίτης», ο στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας, έφυγε σήμερα από τη ζωή.
Με οδύνη και σεβασμό τον αποχαιρετούν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος.
«Ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε. Ο τελευταίος Ιερολοχίτης, ο Καταδρομέας στρατηγός Κωνσταντίνος Κόρκας πέρασε στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους, αφού τίμησε τους πεσόντες συμπολεμιστές του».
Αυτό αναφέρει σε ανάρτησή του στο Twitter ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος για το θάνατο του Ιερολοχίτη στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα.
«Κρατώ μια φράση του, από το πρόσφατο ταξίδι μας στη Σύμη: «Το Αιγαίο είναι η καρδιά της Ελλάδος. Δεν κόβεται, δεν διχοτομείται». Αθάνατος!» υπογραμμίζει ο Ν. Παναγιωτόπουλος.
«Αντίο Στρατηγέ, Μέντορα, φίλε, πατέρα, αδερφέ… εν όπλοις. Αντίο Μεγάλε Έλληνα. Άξιο τέκνο της Πατρίδος!». Αυτό τονίζει σε ανάρτησή του στο Facebook ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος για το θάνατο του Ιερολοχίτη στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα.
«Έφυγες στο Καβούρι, εκεί που μνημονεύσαμε μαζί και σήμερα όλους τους συμπολεμιστές σου! Σε ευχαριστώ για όλα! Θα ‘σαι πάντα ο Φάρος κι η Πυξίδα μας!» προσθέτει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Ποιός ήταν ο Κωνσταντίνος Κόρκας
Ο Κωνσταντίνος Κόρκας του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλλίτσα Κορινθίας στις 9 Ιανουαρίου 1921.
Εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) το 1940, και με τους συμμαθητές του πρωτοετείς και την Πολεμική Σημαία της Σχολής, τον Μάιο του 1941 μετέβησαν στην Κρήτη και πολέμησαν τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Ακολούθως διέφυγε στη Μέση Ανατολή και συνέχισε τις σπουδές του στη ΣΣΕ, που δημιουργήθηκε εκεί, από την οποία και αποφοίτησε το 1943 με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΖ).
Ο Κωνσταντίνος Κόρκας απεστρατεύθη το 1980 με τον βαθμό του αντιστρατήγου και με τον τίτλο του «Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς».
Στη διάρκεια της 40ετούς σταδιοδρομίας του στον Ελληνικό Στρατό, υπηρέτησε ως αξιωματικός σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ, ως Ακόλουθος Ενόπλων Δυνάμεων Βουκουρεστίου-Βουδαπέστης (1968-70), ως Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ (1977) και ως Γενικός Επιθεωρητής Στρατού (1979-80) διοίκησε: Τον 14 Λόχο Ορεινών Καταδρομών (1947 – 49), τη Γ΄ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών (1954 – 55), το 3ο Σύνταγμα Πεζικού «Ρίμινι» (1971 – 72), την ΧΙ (11η) Μεραρχία Πεζικού (1973 – 74), το Β΄ Σώμα Στρατού (1974-1976). το Δ΄ Σώμα Στρατού (1976), του οποίου υπήρξε ο πρώτος διοικητής και την 1η Στρατιά.
Συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης (1941), της Βορείου Αφρικής (1942-43), στων νησιών του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις του Εμφυλίου πολέμου (1947 – 49), όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Φοίτησε στις σχολές και κέντρα εκπαιδεύσεως του Όπλου του Πεζικού, στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών Μέσης Ανατολής, στις Σχολές Πεζικού Αγγλίας και ΗΠΑ, στη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών ΗΠΑ και στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου και στη Σχολή Εθνικής Αμύνης.
Για τις συμμετοχές του σε αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις, ο στρατηγός τιμήθηκε από την Πολιτεία με τις ακόλουθες ηθικές αμοιβές:
- Προαγωγή «επ΄ ανδραγαθία επί του πεδίου της μάχης».
- Χρυσό Σταυρό Φοίνικα μετά Ξιφών.
- Χρυσό Σταυρό Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου Α΄.
- Σταυρό Ταξιαρχών Βασιλικού Τάγματος Φοίνικος.
- Σταυρός Ταξιαρχών Τάγματος Γεωργίου Α΄.
- Έξι φορές με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.
- Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξεως.
- Επτά φορές με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξεως.
- Τρεις φορές με το Μετάλλιο Εξαιρέτων πράξεων.
- Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Β΄ Τάξεως
- Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας Γ΄ Τάξεως.
- Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1940 – 41.
- Αναμνηστικό Μετάλλιο Πολέμου 1941 – 45
- Βρετανικό Μετάλλιο Ανδρείας 1944
- Ανώτατο Παράσημο Εθνικής Αξίας της Γαλλίας.