“Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν”. Η ανακοίνωση της προσχώρησης του ανεξάρτητου πλέλον βουλευτή Ξάνθης Τσετίν Μάντατζι στη Δημοκρατική Αριστερά αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη. Τα ελληνικά κόμματα επιμένουν να μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ζουν στη δική τους πραγματικότητα στην οποία το μόνο που μετράει είναι το εκλογικό ποσοστό και η ενίσχυσή του.
Δεν λέμε ότι η προσχώρηση του κ.Μάντατζι θα ενισχύσει υποχρεωτικά το κόμμα του κ.Κουβέλη,αλλά το επιτελείο του αυτό φαίνεται ότι εκτίμησε.
Θα δοθούν απαντήσεις κι εξηγήσεις ,λένε από τη πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς,αλλά ότι και να πουν η ουσία είναι αυτή. Δεν μπορεί πλέον κανένα κόμμα -γιατί θα ακολουθήσουν και τ΄ άλλα κόμματα μη γελιέστε- να υποστηρίξει ιδεολογικά την επιλογή υποψηφίων που δηλώνουν “τούρκοι”.
Που υποστηρίζουν ότι όποιος στη Θράκη είναι μουσουλμάνος,είναι και Τούρκος.Που λέει ότι οι Πομάκοι έχουν “τουρκική συνείδηση”. Υποψηφίων που πηγαινοέρχονται πιο συχνά στην Άγκυρα για να δουν τον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου,παρά τους προέδρους των Ελληνικών κομμάτων που τους έχουν ή τους είχαν στα ψηφοδέλτιά τους.
Δεν μπορεί κανένα ελληνικό κόμμα να στηρίξει “ιδεολογικά” παρά μόνο “ψηφοθηρικά” τέτοιες υποψηφιότητες.
Εκτός αν τα ελληνικά κόμματα -του κ.Κουβέλη συμπεριλαμβανομένου- δέχονται απόψεις όπως ότι “η τουρκική μειονότητα καταπιέζεται”, “η τουρκική μειονότητα δεν έχει δικαιώματα” και άλλα σχετικά.
Δεν θυμόμαστε βέβαια σ΄ άλλη χώρα του κόσμου η δήθεν καταπιεσμένη μειονότητα να υποδέχεται τον πρέσβη της “μητέρας-πατρίδας”, όπως θεωρούν οι λεγόμενοι “Τούρκοι” της Θράκης τη Τουρκία. Γιατί τις τελευταίες ημέρες που προφανώς ο κ.Μάντατζι συζητούσε με τον κ.Φ.Κουβέλη τις προϋποθέσεις για την ένταξή του στη Δημοκρατική Αριστερά ,αυτό γινόταν στη Θράκη. Ο Τούρκος πρέσβης έκανε περιοδείες μεταφέροντας “χαιρετισμούς από τη γλυκιά πατρίδα”,όπως έλεγε.Κανείς δεν ενόχλησε ,ούτε το πρέσβη,ούτε όσους πολίτες θέλησαν να τον ακούσουν. Στην Ελλάδα έστω και με πολλά ελαττώματα και στρεβλώσεις υπάρχει Δημοκρατία.
Για να μην κουραζόμαστε και σας κουράζουμε.Και κυρίως για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας:δεν χρειάζεται ούτε πολύ σκέψη ,ούτε καμιά ιδιαίτερη ανάλυση για να καταλάβει κάποιος τι παιχνίδι παίζει η Τουρκία εδώ και δεκαετίες στη Θράκη. Εκμεταλλεύθηκε λάθη τραγικά της Ελλάδας και κατόρθωσε να βρει “χώρο να παίξει μπάλα”.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συνεχίσουμε μοιρολατρικά να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη. Αν τα ελληνικά κόμματα πιστεύουν ότι για μερικές ψήφους ακόμη αξίζει το κόπο να συνεχίσουν να προχωρούν σε περίεργους και ολισθηρούς δρόμους στη Θράκη,είναι δικαίωμά τους.
Είναι όμως και δικαίωμα και υποχρέωση των Ελλήνων πολιτών -χριστιανών και μουσουλμάνων- να τους κρίνουν.