Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν και ο Αρχηγός των Τουρκικών ΕΔ στρατηγός Κοσανέρ έστειλαν μηνύματα για το μνημόσυνο του Αχμέτ Σαδίκ. Εννοείται ότι και οι δύο ήταν προσκεκλημένοι αλλά δεν μπόρεσαν να παραστούν. Τα όσα λένε στα μηνύματά τους δείχνουν πολλά. Τα μηνύματα όπως μεταφράστηκαν από τα tourkikanea.gr
Μήνυμα Ερντογάν στο μνημόσυνο του Σαδίκ
Κύριε Μουσταφά Αλητσαβούς πρόεδρε του κόμματος Φιλίας-Ισότητας-Ειρήνης, κατά την 16η επέτειο του θανάτου του πρώτου προέδρου του κόμματος Φιλίας-Ισότητας-Ειρήνης και αείμνηστου ηγέτη της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης Αχμέτ Σαδίκ, εύχομαι ο Θεός να τον ελεεί. Ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου απευθύνατε για την τελετή προς τιμήν του. Με την ευχή να δεχτεί ο Θεός το μεβλίτ που οργανώνεται, χαιρετίζω με αγάπη εσάς και τους αξιότιμους προσκεκλημένους σας.
Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ισίκ Κοσανέρ
Κυρία Ισίκ Σαδίκ Αχμέτ, σας ευχαριστώ για την πρόσκληση σας για την τελετή μνήμης που θα πραγματοποιηθεί κατά την 16η επέτειο του θανάτου του αείμνηστου Αχμέτ Σαδίκ . Προσωπικά και εξ ονόματος του προσωπικού των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, εύχομαι για έλεος από τον Θεό, ενώ έχετε τις καλύτερες ευχές μας εσείς και οι Τούρκοι που ζούνε στην Δυτική Θράκη.
Στη τελετή μίλησε ο Βουλευτής του ΑΚΠ Προύσας Χακάν Τσαβούσογλου:
Αγαπημένοι Δυτικοθρακιώτες, αξιότιμοι προσκεκλημένοι, καταρχάς σας χαιρετίζω όλους με αγάπη και σεβασμό. Σας έφερα μια αγκαλιά γεμάτη από χαιρετίσματα και αγάπη από την Τουρκία, παρακαλώ δεχτείτε την. Σήμερα είναι η 24η Ιουλίου. Η ημερομηνία κατά την οποία υπογράφτηκε η συνθήκη της Λοζάνης.
Όμως τι λυπηρό που είναι και η επέτειος του θανάτου του αξέχαστου και αείμνηστου ηγέτη Δρ. Αχμέτ Σαδίκ που υπήρξε με τους αγώνες που έδωσε ο σημαιοφόρος για την απόδοση των δικαιωμάτων των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Την νοοτροπία της οποίας υπήρξε σημαιοφόρος την είχε εκφράσει στις 16 Ιουλίου 1989 όταν σε μια συνέντευξη του σε ελληνική εφημερίδα είχε κραυγάσει λέγοντας πως ¨Θέλω ίση μεταχείριση¨.
Πραγματικά ο άνθρωπος αυτός του αγώνα που φάνηκε κατά τη δεκαετία του 80, προτίμησε σαν άλλος Δον Κιχώτης να πολεμήσει με όλους τους μύλους, και αυτή του η αποφασιστικότητα άνοιξε τον δρόμο μια υποδειγματική αλλαγή στον τουρκισμό της Δυτικής Θράκης. Μέχρι τότε που άρχισε τον αγώνα του, ο μειονοτικός άνθρωπος που επιθυμούσε μια καλύτερη εικόνα για τη μοίρα του, πλέον σηκώθηκε στα πόδια του, αντιλήφθηκε τα δικαιώματα του, και ζήτησε να είναι ίσος με του υπόλοιπους πολίτες της Ελλάδας. Επίσης άρχισε να επιμένει να μιλάει και για τα μειονοτικά δικαιώματα. Θυμηθείτε, πριν από την εποχή του Αχμέτ Σαδίκ, ο άνθρωπος της περιοχής δεν μπορούσε να βγάλει δίπλωμα για να οδηγεί το τρακτέρ του, και δεν μπορούσε να επισκευάσει την στέγη του που έσταζε. Σήμερα αν ο μειονοτικός άνθρωπος έχει έστω και τμήμα από τα δικαιώματα, αναμφίβολα έχει παίξει ρόλο σε αυτό και ο αείμνηστος Αχμέτ Σαδίκ . Όπως μετά από χρόνιους αγώνες που δόθηκαν έχουμε κάποια πολιτικά δικαιώματα, έτσι πρέπει και στο θέμα των μειονοτικών δικαιωμάτων να αγωνιστούμε με το πνεύμα ομόνοιας και ομοψυχίας εκείνου, ώστε να τα διασφαλίσουμε. Το πιο μεγάλο χαρακτηριστικό του Αχμέτ Σαδίκ ήταν ότι δεν θυσίαζε τον αγώνα που έδινε για την μειονότητα χάριν μικρών συμφερόντων. Βγαλμένος από τα σπλάχνα της μειονότητας θυσίασε για το καλό της, την σύζυγο, τα δύο παιδιά –που ακόμη δεν είχαν χορτάσει τη οσμή του- και τέλος και σημαντικότερο από όλα θυσίασε μια ζωή. Σκύβω μπροστά στην ψυχή του, εύχομαι για έλεος από τον Θεό, και είθε ο τόπος του να είναι στον παράδεισο. Σας χαιρετίζω όλους με αγάπη και σεβασμό.