Β-52: Πώς τα θρυλικά βομβαρδιστικά μπορεί να πετάνε μέχρι τη δεκαετία του 2050

Μια σειρά αναβαθμίσεων στα βομβαρδιστικά B-52Η Stratofortress θα μπορούσε να κρατήσει σε υπηρεσία όσα αεροσκάφη του τύπου έχουν απομείνει από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου μέχρι τουλάχιστον το το 2050.

Τα B-52 αν και σχεδιάστηκαν για πυρηνική κρούση, ποτέ δεν υλοποίησαν αυτήν την αποστολή, αντίθετα χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται ακόμα κατά κόρον για μαζικό βομβαρδισμό με συμβατικές βόμβες, από τον πόλεμο στο Βιετνάμ μέχρι όλες τις πρόσφατες πολεμικές αναμετρήσεις που συμμετείχαν οι ΗΠΑ.

Τα B-52 μπορούν να μεταφέρουν πυραύλους Harpoon κατά πλοίων, να στρώσουν ναρκοπέδια στη θάλασσα και να παρέχουν εγγύς αεροπορική υποστήριξη στα στρατεύματα στο έδαφος με τη χρήση κατευθυνόμενων πυρομαχικών.

Από τα αρχικά 102 B-52H που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1961 και 1962, τα 76 πετούν ακόμα με τη Διοίκηση Παγκόσμιας Επίθεσης της αμερικανικής Αεροπορίας στην οποία υπάγονται.

Χρησιμοποιούνται τακτικά για επιχειρήσεις όχι μόνο σε πολέμους που συμμετέχουν οι ΗΠΑ αλλά απλώς για να «στείλουν μήνυμα» κατά περίπτωση, όπως πριν λίγους μήνες όπου δύο Β-52 από τη νήσο Γκουάμ έφτασαν στη Νότια Σινική Θάλασσα σε επίδειξη δύναμης για τις κινεζικές εδαφικές διεκδικήσεις στην περιοχή.

Σύμφωνα με το περιοδικό National Defense, η βασικότερη αναβάθμιση θα ήταν η αντικατάσταση των κινητήρων. Τα αεροσκάφη του τύπου πετάνε ακόμα με τους αρχικούς TF-33-103 της δεκαετίας του ’60, με τον προσπορισμό ανταλλακτικών να είναι όλο και πιο δύσκολος.

Βέβαια η αμερικανική Αεροπορία πάντα ήθελε να τους αντικαταστήσει με νεότερους και πιο οικονομικούς κινητήρες, αλλά πάντα σκόνταφτε στο πρόβλημα της πιστοποίησης και του κόστους, ενώ οι υπάρχοντες κινητήρες ήταν τουλάχιστον αξιόπιστοι και δοκιμασμένοι.

Η Rolls-Royce, η Pratt & Whitney και η GE Aviation έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για να προμηθεύσουν νέους κινητήρες για τα B-52, αν και μόνο η Pratt και Whitney πρότεινε συγκεκριμένο μοντέλο, τον κινητήρα PW815 που χρησιμοποιείται στο πολιτικό Gulfstream G500.

Η Αεροπορία θα ήθελε να αντικαταστήσει το και το ραντάρ APQ-166 που μπορεί να κάνει χαρτογράφηση και να ακολουθεί το ανάγλυφο, πράγμα απαραίτητο για πτήσεις σε πολύ χαμηλό υψόμετρο.

Επίσης μία επιθυμητή αναβάθμιση θα ήταν η πιστοποίηση της εσωτερικής αποθήκης μεταφοράς οπλισμού για μεταφορά κατευθυνόμενων βομβών JDAM και πυραύλων πλεύσης τύπου JASSM.

Η αποθήκευση όπλων εσωτερικά μειώνει την οπισθέλκουσα κι αυξάνει την ακτίνα δράσης. Εναλλακτικά ένα B-52 θα μπορούσε να μεταφέρει τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά φορτία. Ένα B-52 μπορεί να μεταφέρει οκτώ JASSM εσωτερικά και δώδεκα εξωτερικά, για σύνολο 20 πυραύλων.

Τελος τα B-52 θα δεχθούν σημαντικές αναβαθμίσεις στον ηλεκτρονικό τους εξοπλισμό, μεταξύ των οποίων μία μεγάλη οθόνη παρακολούθησης κινούμενου χάρτη, βελτιωμένα συστήματα μετάδοσης φωνής και δεδομένων, νέες οθόνες πληροφοριών σε όλους τους σταθμούς χειριστών και εξοπλισμό επικοινωνιών χαμηλής και εξαιρετικά υψηλής συχνότητας τόσο για τις συμβατικές όσο και για πυρηνικές αποστολές.

Όντας εξάλλου ένα τεράστιο αεροσκάφος με σεβαστό ίχνος στα ραντάρ, η μόνη του ελπίδα θα ήταν να επιχειρεί με πυραύλους πλεύσης από αποστάσεις ασφαλείας πέρα από την ακτίνα αποκάλυψης των εχθρικών ραντάρ.

Θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με αεροσκάφη όπως το F-35, που εκμεταλλευόμενα το χαμηλό τους ίχνος θα μπορούσαν να πετάνε πιο μπροστά, να εντοπίζουν στόχους και να μεταδίδουν εικόνα στα B-52 που θα τους χτυπούσαν με πυραύλους από απόσταση ασφαλείας.

Τέλος, μία άλλη αποστολή που θα μπορούσε να αναλάβει το B-52 θα ήταν αυτό της πλατφόρμας για υπερηχητικά όπλα. Για τον σκοπό αυτό εξάλλου ελάχιστα αεροσκάφη μπορούν να χρησιμοποιηθούν.