Με την πειραματική ανάπτυξη του ισραηλινού συστήματος Iron Dome από τον Στρατό των ΗΠΑ στο Γκουάμ να βρίσκεται σε εξέλιξη, υπάρχουν «φωνές» στις ΗΠΑ που υποστηρίζουν ότι μια εναλλακτική, ενδιάμεση και πιο αποτελεσματική λύση για την προστασία της νήσου από εισερχόμενους πυραύλους και άλλες απειλές, είναι η ανάπτυξη των καταδρομικών Ticonderoga, σε έναν πρωτότυπο ρόλο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ συνεχίζουν να διερευνούν τρόπους, με τους οποίους μπορούν να δημιουργήσουν μια ευρύτερη και πολυεπίπεδη «αντιπυραυλική ασπίδα» για, το στρατηγικής σημασίας, νησί ενώ θέλουν να το κάνουν γρήγορα, αποτελεσματικά και οικονομικά. Σε αυτό το δύσκολο πρόβλημα, τη λύση μπορεί να δώσει, σύμφωνα με αναλυτές, η ανάπτυξη καταδρομικών πλοίων τύπου Ticonderoga, τα οποία το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θέλει να αποσύρει από την υπηρεσία και να τα παροπλίσει.
Η προστασία του Γκουάμ και η ευκαιρία των «Tico»
Αυτήν τη στιγμή, η αντιπυραυλικά «ασπίδα» του Γκουάμ αποτελείται, αφενός από πυραυλικά συστήματα αεροπορικής άμυνας τύπου THAAD (Terminal High Altitude Area Defense) που είναι σχεδιασμένα να αναχαιτίζουν ορισμένα είδη βαλλιστικών πυραύλων, αφετέρου από το ισραηλινό Iron Dome, το οποίο ωστόσο έχει αναπτυχθεί προσωρινά στο νησί.
Πέρσι, προέκυψαν κάποιες προτάσεις για την κατασκευή εγκαταστάσεων αντιπυραυλικής άμυνας Aegis Ashore στο Γκουάμ, όπως περίπου λειτουργεί επί του παρόντος στη Ρουμανία, καθώς αυξάνονται οι ανησυχίες για αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις, που θα μπορούσε να πραγματοποιήσει η Κίνα, σε ενδεχόμενη σύγκρουση.
Εκεί ακριβώς μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο τα καταδρομικά Ticonderoga. Επί του παρόντος, υπάρχουν 21 από αυτά τα πλοία σε ενεργό υπηρεσία, αλλά το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ προτείνει την απόσυρση των επτά παλαιότερων πλοίων της κατηγορίας, στο πιο πρόσφατο αίτημα προϋπολογισμού για το δημοσιονομικό έτος 2022.
Το πλεονέκτημα των καταδρομικών και η «πρωτότυπη» χρήση τους
Κάθε Ticonderoga διαθέτει ένα σύστημα μάχης Aegis, μαζί με ένα ισχυρό ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών AN/SPY-1A/B και 122 κελιά από συστήματα κάθετης εκτόξευσης τύπου Mk 41 VLS, ικανά να εκτοξεύσουν διάφορους πυραύλους, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων τύπου SM-2 και SM-6, αλλά και τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους αναχαίτισης τύπου SM-3. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ αναπτύσσει επίσης έναν πύραυλο βασισμένο στον SM-6 που θα είναι συμβατός με το Mk 41 VLS και θα χρησιμοποιείται έναντι εχθρικών υπερηχητικών πυραυλικών συστημάτων.
Με αυτόν τον τρόπο, ένα μόνο καταδρομικό Ticonderoga, έστω και αγκυροβολημένο, θα μπορούσε να παρέχει παρόμοια κάλυψη από εχθρικές απειλές όπως το Aegis Ashore. Η χρήση περισσότερων Ticonderoga, γύρω από το Γκουάμ, θα μπορούσε να προσφέρει μια πολύ οικονομική λύση και ιδιαίτερα αποτελεσματική λύση, για τη δημιουργία μιας αντιπυραυλικής «ασπίδας» βραχυπρόθεσμα, που είναι και το ζητούμενο.
Τον Αύγουστο, το Heritage Foundation στην Ουάσιγκτον, DC, δημοσίευσε μια λευκή βίβλο από τον ειδικό αναλυτή Brent Sadler, που περιγράφει ακριβώς πώς μπορεί να λειτουργήσει αυτό το πρωτοποριακό σχέδιο. Ο Sadler αναφέρει ότι τρία από τα επτά καταδρομικά Ticonderoga που θέλει να παροπλίσει το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια, τα USS Shiloh, USS Erie και USS Port Royal, είναι εξοπλισμένα με το σύστημα Aegis Ballistic Missile Defense (BMD) και θα ήταν τα πιο κατάλληλα πλοία για αυτόν το νέο ρόλο.
Το Aegis BMD, σε συνδυασμό με ορισμένες εκδόσεις των πυραύλων SM-3 και άλλων συστημάτων, επιτρέπει την αναχαίτιση μεγαλύτερων βαλλιστικών πυραύλων, συμπεριλαμβανομένων των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (IBCM), στο μέσο περίπου των πτήσεών τους, όταν δηλαδή θα βρίσκονται εκτός ατμόσφαιρας.
Τα προβλήματα στην εκτέλεση του σχεδίου
Ο Sadler επεσήμανε περαιτέρω, ότι τα προβλήματα υψηλού κόστους συντήρησης, υποστήριξης και λειτουργίας, θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν, με την χρήση των καταδρομικών πλοίων όντας ρυμουλκούμενα ή αγκυροβολημένα, κάτι που θα επέτρεπε στο U.S Navy να τα επανατοποθετεί σε όποια περιοχή τα χρειάζεται και κρίνει απαραίτητο.
Ένα πρόβλημα όμως που παρουσιάζεται, είναι το σχετικά παλαιό ραντάρ SPY-1A που διαθέτουν αρκετά Ticonderoga, ωστόσο η λύση θα είναι η «δικτύωση» των καταδρομικών πλοίων με άλλες πλατφόρμες επικοινωνιών και ραντάρ. Το Πεντάγωνο σχεδιάζει ήδη να δημιουργήσει μια συστοιχία «Long Range Discrimination Radar – LRDR» στη Χαβάη και έχει προτείνει την εγκατάσταση ενός Tactical Multi-Mission Over-the-Horizon Radar στο Palau για τον εντοπισμό πυραυλικών και άλλων εναέριων απειλών.
Ανάλογο χερσαίο σύστημα θα μπορούσε να εγκατασταθεί στο Γκουάμ και να επιτρέπει την διασύνδεση και επικοινωνία των Ticonderoga με άλλα μέσα και μονάδες των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, δημιουργώντας έτσι ένα πλέγμα πληροφοριών για την πιο έγκυρη, έγκαιρη και αποτελεσματική επιτήρηση και αναχαίτιση δυνητικών απειλών στον Ειρηνικό. Σε αυτό το πλαίσιο και με τον υφιστάμενο οπλισμό που φέρουν, τα Ticonderoga θα μπορούσαν ενδεχομένως να λειτουργήσουν ως μέρος μιας μεγαλύτερης, πολυεπίπεδης αμυντικής «ασπίδας» εκτοξεύοντας πυραύλους αγκυροβολημένα ή έστω ρυμουλκούμενα.
Το «εμπόδιο» του Κογκρέσου
Η έγκριση από το Κογκρέσο για τη χρήση των καταδρομικών Ticonderoga με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να αποτελέσει ένα μικρό εμπόδιο, καθώς αρκετοί Αμερικανοί βουλευτέςι αντιτίθενται σχεδόν κατηγορηματικά στην απόσυρση οποιουδήποτε από αυτά τα πολεμικά πλοία, εδώ και χρόνια, επικαλούμενοι τις δυνατότητες που εξακολουθούν να προσφέρουν σε συνδυασμό με την έλλειψη πιθανών αντικαταστατών τους.
Οι νομοθέτες στη Βουλή και στη Γερουσία παραμένουν αρκετά δύσπιστοι για τα σχέδια του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, στην ικανότητά του να καλύψει τα «κενά» που θα προκύψουν στον Στόλο από την απόσυρση αυτών των πλοίων, οπότε μένει να φανεί αν αυτή η πρωτοποριακή ιδέα θα τεθεί σε εφαρμογή τα επόμενα χρόνια ή όχι.
Με πληροφορίες από: The Drive
