«Βόμβα» έριξε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Τουρκία για συμπαραγωγή των S-500 με τη Ρωσία σε τουρκικό έδαφος. «Θα υπάρξει μια κοινή παραγωγή των S-500,αλλά και των S-400», δήλωσε ο Ερντογάν . «Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία να κάνουμε πίσω για τους S-400. Τι θα σημάνει όμως πρακτικά η κίνηση αυτή για την Άγκυρα;
Τη στιγμή που η συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35 ήταν ήδη αβέβαιη, λόγω των S-400 μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο θα επιδεινωθεί η θέση της Άγκυρας στο πρόγραμμα με την συμπαραγωγή των S-500. Το αμερικανικό Κογκρέσο θα έχει ακόμη ένα λόγο να επιδιώκει κυρώσεις για την Τουρκία λόγω της αμυντικής της συνεργασίας με ανταγωνιστές των ΗΠΑ.
Η Ρωσία, άλλωστε, έχει ήδη επιδιώξει να επωφεληθεί από αυτήν την αναταραχή. Ο Σεργκέι Χεμέζοφ, επικεφαλής του κρατικού αμυντικού ομίλου Rostec της Ρωσίας, είχε ανακοινώσει το Su-57 ως πιθανή εναλλακτική λύση για το F-35 κατά τη διάρκεια συνέντευξης στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης στις αρχές Μαΐου . «Είχε προσθέσει μάλιστα πως είμαστε έτοιμοι να φιλοξενήσουμε και την Τουρκία στο πρόγραμμα των S-500.
Ο Ερντογάν όμως δεν ανέφερε τι ρόλο θα έχει στο πρόγραμμα των S-500 της Ρωσίας. Το σύστημα S-500 αναπτύσσεται από το 2009 και έχει χαρακτηριστεί από τη Μόσχα ως η επιτομή της βαλλιστικής πυραυλικής άμυνας. Η Τουρκία λέει ότι πρέπει να αγοράσει τους S-400 εν μέρει λόγω της περιφερειακής απειλής βαλλιστικών πυραύλων από χώρες όπως η Συρία . Τα μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν αναπτύξει επανειλημμένα στο παρελθόν το αμερικανικό σύστημα Patriot στην Τουρκία για να προσφέρουν στη χώρα αυτή αποτελεσματική ασπίδα βαλλιστικής πυραυλικής άμυνας.
Η Ρωσία έχει επίσης περιγράψει τους S-500, οι οποίοι έπληξαν όπως είχε ανακοινωθεί ένα στόχο 300 μίλια μακριά το 2018, ως συμπλήρωμα των S-400 και όχι ως αντικαταστάτη του. Το Κρεμλίνο αναμένει να τεθεί σε λειτουργία το επόμενο έτος , προσφέρει επίσης μια πιο ευέλικτη και επιβλαβή εναλλακτική λύση σε σταθερά συστήματα αντιβαλλιστικών πυραύλων, όπως το A-135 , υπό ορισμένες συνθήκες.
Με την πολύ μεγάλη τους εμβέλεια, οι S-500 αναμένονται να προσδώσουν αποτελεσματικότερη αποτροπή στη Ρωσία , ιδίως σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης, όπως η περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας και της Μαύρης Θάλασσας. Για την Τουρκία, θα μπορούσε ασφαλώς να βοηθήσει στο να επεκτείνει το πεδίο και τις δυνατότητες του γερασμένου δικτύου αεροπορικής άμυνας της χώρας, το οποίο επί του παρόντος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα αμερικανικά συστήματα MIM-23 HAWK και British Rapier της εποχής του Ψυχρού Πολέμου .
Αν και οι επιπλέον επιχειρησιακές δυνατότητες που θα προσφέρουν οι S-500 πιθανώς να μην είναι μεγάλης σημασίας, η βιομηχανική συνεργασία με τη Ρωσία είναι το σημείο κλειδί της συμφωνίας . Η Άγκυρα έχει επανειλημμένα απορρίψει τις προσφορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να αγοράσει εκδόσεις του συστήματος πυραύλων επιφανείας-αέρα Patriot και ένας από τους λόγους ήταν η επιφυλακτικότητα της κατασκευαστικής εταιρείας, της Raython να επιτρέψει κομμάτια της παραγωγής να γίνονται στην Τουρκία.
Το 2013 , η τουρκική κυβέρνηση είχε επίσης επιλέξει το κινεζικό σύστημα πυραύλων επιφανείας-αέρος FD-2000 , πριν εγκαταλείψει αυτό το σχέδιο δύο χρόνια αργότερα, λόγω της πίεσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η βιομηχανική σύμπραξη με τη Ρωσία για τους S-400 και τους S-500 θα δώσουν επίσης τη δυνατότητα στην Τουρκία «να πατσίσει» τις ζημιές από μια πιθανή έξοδο από το πρόγραμμα των F-35.
Οι διαφορές των ΗΠΑ με την Τουρκία είναι όμως μεγάλες ανεξάρτητα από το εξοπλιστικό κομμάτι και κυρίως λόγω της Συρίας και του δικτύου του Γκιουλέν. Ο Ερντογάν ίσως πιστεύει ότι με τη συμφωνία για τους S-500 θα ασκήσει πίεση στις ΗΠΑ για να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις του.
Κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο όμως αφού ήδη με τους S-400 οι ΗΠΑ έχουν σκληρύνει τη στάση τους εναντίον της Άγκυρας. Η Τουρκία, παράλληλα, πολύ δύσκολα θα γλυτώσει τις κυρώσεις στο πλαίσιο του CAATSA, που στρέφεται κατά των χωρών εκείνων που συνεργάζονται με ανταγωνιστές των ΗΠΑ όπως η Ρωσία.
Με πληροφορίες από The Drive