PrSM: Οι ΗΠΑ θέλουν να προχωρήσουν στην κατασκευή νέας διαμόρφωσης των προηγμένων πυραύλων – Τα χαρακτηριστικά τους

Ο Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ έχει επικεντρώσει σημαντικά κεφάλαια και πόρους στο πρόγραμμα ανάπτυξης πυραύλων ακριβείας τύπου PrSM (Precision Strike Missile Increment) αφού έχει ήδη προχωρήσει στην προμήθεια βλημάτων αρχικής διαμόρφωσης (Increment 1) και πλέον θέλει να αναθέσει συμβόλαιο για την κατασκευή βλημάτων νέας διαμόρφωσης (Increment 2).

Ειδικότερα, ο αμερικανικός Στρατός Ξηράς θέλουν στη νέα διαμόρφωση πυραύλων τύπου PrSM, οι οποίοι αναμένεται να αντικαταστήσουν τους περίφημους ATACMS, να συμπεριλαμβάνεται η ικανότητα εμπλοκής κινούμενων θαλάσσιων στόχων σε εμβέλεια άνω των 400 χιλιομέτρων, αλλά και η ενσωμάτωση νέου συστήματος καθοδήγησης των προηγμένων βλημάτων.

Όπως είχαμε γράψει στο OnAlert.gr, η νέα διαμόρφωση των PrSM (Increment 2) θα χρησιμοποιείται κατά εχθρικών μονάδων επιφανείας, ενώ σύμφωνα με νέες πληροφορίες υπολογίζεται ότι σε πρώτη φάση από το 2026 έως το 2027 θα κατασκευαστούν 120 πύραυλοι, που θα πετύχουν αρχική επιχειρησιακή ικανότητα το 2028. 

Ποια η διαφορά των δύο εκδόσεων ;

Την ίδια στιγμή, ο Στρατός Ξηράς των ΗΠΑ σχεδιάζει την προμήθεια 230 πυραύλων τύπου PrSM αρχικής διαμόρφωσης (Increment 1) αξίας 435 εκατομμυρίων δολαρίων για το 2025, ενώ την ίδια χρονιά αναμένεται να επιτευχθεί και η αρχική επιχειρησιακή ικανότητα των συγκεκριμένων πυρομαχικών. Και οι δύο εκδόσεις των πυραύλων τύπου PrSM μπορούν να εκτοξευθούν από συστήματα τύπου HIMARS και M270A2 MLRS, ωστόσο, τα πυρομαχικά τύπου Increment 2 έχουν βελτιωμένα χαρακτηριστικά καθώς:

Αυτό όμως που τους κάνει να ξεχωρίζουν εντελώς σε σχέση με τους PrSM Incement 1 είναι το σύστημα καθοδήγησης πολλαπλών λειτουργιών που διαθέτουν οι PrSM Ιncrement 2, που αξιοποιούν ραδιοσυχνότητες και υπέρυθρη απεικόνιση για την εμπλοκή εχθρικών στόχων σε ένα περιβάλλον «άρνησης πρόσβασης – άρνησης περιοχής» γνωστό και ως «Anti-Access/Area Denial – A2/AD).

Με άλλα λόγια, ο πύραυλος τύπου PrSM Increment 2 χρησιμοποιεί αρχικά δορυφορική και αδρανειακή πλοήγηση για να φτάσει στην περιοχή όπου έχει αναπτυχθεί ο εχθρικός στόχος και σε τελική φάση χρησιμοποιεί ραδιοκύματα και υπέρυθρη απεικόνιση για να βελτιώσει την στόχευση και να πλήξει με μεγάλη ακρίβεια την απειλή.

Με πληροφορίες από: Defense Post / Φωτογραφία αρχείου