* Του Κώστα Σαρικά
Είναι πραγματικό το ενδιαφέρον της Τουρκίας να σπάσει το μονοπώλιο των ΗΠΑ στο οπλοστάσιο της πολεμικής της αεροπορίας και να προχωρήσει στην απόκτηση των ευρωπαϊκών μαχητικών Typhoon Eurofighter ή αποτελεί το τελευταίο «χαρτί» της Άγκυρας στην προσπάθεια της να επανέλθει στο πρόγραμμα των F-35;
Το μπαράζ δημοσιευμάτων των τελευταίων ημερών στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης και όχι μόνο περί προχωρημένων επαφών της Τουρκίας με την κοινοπραξία που κατασκευάζει τα Eurofighter έρχεται να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που διακινούνται εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο σύμφωνα με τις οποίες η Άγκυρα εξετάζει πλέον σοβαρά το ενδεχόμενο να στραφεί στο ευρωπαϊκό μαχητικό. Συνδέουν δε την επίσκεψη του Καγκελάριου Όλαφ Σολτς στην Άγκυρα στις 19 Οκτωβρίου με την πίεση προς τη Γερμανία να ξεμπλοκάρει την πώληση Eurofighter στην Τουρκία.
Ήδη από τις αρχές του καλοκαιριού, όπως είχε αναφέρει και το Bloomberg, η Τουρκία μπροστά στο αδιέξοδο επιστροφής στο πρόγραμμα των F-35 αναζητούσε εναλλακτικές με επανασχεδιασμό του εξοπλιστικού της προγράμματος. Οι πληροφορίες έκαναν λόγο για μείωση του «πακέτου» των 40 καινούργιων και 80 αναβαθμισμένων αμερικανικών F-16 με συνολικό κόστος 23 δις δολάρια.
Η αλλαγή σχεδιασμού περιλαμβάνει είτε την αναβάθμιση 80 μαχητικών είτε την αγορά 40 καινούργιων με εξοικονόμηση κονδυλίων που θα μεταφερθούν στην αγορά καινούργιων Eurofighter. Στόχος είναι η απόκτηση έως και 40 μαχητικών με κόστος 10 δις ευρώ στα οποία θα περιλαμβάνονται και τα όπλα με αιχμή τους πανίσχυρους πυραύλους αέρος-αέρος Μeteor. Πρόκειται για το όπλο που ήδη βρίσκεται στην «φαρέτρα» της Πολεμικής μας Αεροπορίας και αποτελεί το «μακρύ δόρυ» των game changer γαλλικών μαχητικών Rafale.
Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο απόκτησης από την Τουρκία μαχητικών Typhoon Eurofighter πηγές από το Αεροπορικό Επιτελείο τόνιζαν με έμφαση ότι πρόκειται για κίνηση παραδοχής του ξεκάθαρου πλεονεκτήματος που ήδη έχει αποκτήσει η HAF στην περιοχή με την απόκτηση Rafale και Viper το οποίο θα παγιωθεί όταν θα προσγειωθούν στην Ελλάδα και τα πρώτα F-35.
Ακόμα και εάν η Τουρκία προχωρήσει σε συμφωνία για αγορά Typhoon Eurofighter όταν θα παραλάβει τα πρώτα αεροσκάφη η Πολεμική Αεροπορία θα διαθέτει τον πανίσχυρο συνδυασμό F-35, Rafale και F-16 Viper.
Με δεδομένο ότι οι γείτονες εδώ και πολλές δεκαετίες δεν διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους ευρωπαϊκό μαχητικό, η αφομοίωση των Eurofighter και η επιχειρησιακή τους αξιοποίηση θα πάρει πολύ μεγάλο χρόνο την ώρα που η HAF θα πετά επιχειρησιακά και τους τρεις τύπους μαχητικών.
Επιπλέον το γεγονός ότι ήδη έχουν προκύψει σημαντικά προβλήματα στην υποστήριξη των Typhoon Eurofighter θα αποτελέσει ένα ακόμη πρόβλημα για την TuAF που θα κληθεί να βάλει στο οπλοστάσιο της ένα απόλυτα άγνωστο μαχητικό.
Η στροφή της τουρκικής αεροπορίας προς τα Eurofighter πέρα από την αδυναμία επιστροφής στο πρόγραμμα των F-35 φαίνεται ότι έχει ως αιτία την σαφή υπεροχή των Rafale έναντι των Viper. Oι γείτονες ήδη έχουν συγκεντρώσει πληροφορίες κυρίως από το Κατάρ για τις επιδόσεις των Rafale και αναζητούν το «αντίδοτο» στο πανίσχυρο γαλλικό μαχητικό.
Το πλεονέκτημα των «ριπών» στην air to air μάχη, ειδικά όταν μεταφέρουν κάτω από τα φτερά τους τους πανίσχυρους Meteor δείχνει αδιαμφισβήτητο. Ήδη η Πολεμική μας Αεροπορία εκπαιδεύεται πλέον καθημερινά σε σενάρια Rafale vs Viper πάνω από το Αιγαίο την ώρα που η TuAF διαθέτει μαχητικά προηγούμενης γενιάς. Έτσι οι Έλληνες ιπτάμενοι γνωρίζουν άριστα πως θα αντιμετωπίσουν τα τουρκικά Viper αν τελικά οι γείτονες προχωρήσουν στην απόκτηση τους.
Έως τις αρχές του 2025 η Πολεμική Αεροπορία αναμένεται να έχει παραλάβει και τα έξι τελευταία καινούργια Rafale για να φτάσει συνολικά τα 24, ενώ ήδη προχωρά και η προετοιμασία της επόμενης σύμβασης υποστήριξης των γαλλικών μαχητικών ύψους 550 εκ. ευρώ. Η Follow On Support αφορά την τεχνική υποστήριξη των μαχητικών για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ,έπειτα από τη λήξη της πρώτης σύμβασης με στόχο τη διατήρηση της διαθεσιμότητας των Rafale στο ανώτατο επίπεδο.