Η αποστολή δυτικής κατασκευής τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης τύπου M1 Abrams, Challenger 2 και Leopard στην Ουκρανία έχει προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία στους επιτελείς των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και στους Ρώσους αξιωματούχους και στους ειδικούς στρατιωτικούς αναλυτές, οι οποίοι ωστόσο επικεντρώνονται κυρίως στα αμερικανικά τανκς.
Ειδικότερα, ο Ρουσλάν Πούκοφ, διευθυντής του ρωσικού think tank «Center for Analysis of Strategies and Technologies», πιστεύει ότι η προμήθεια αρμάτων μάχης τύπου M1 Abrams από τις ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ισορροπία ισχύος, στην συγκεκριμένη κατηγορία στρατιωτικών εξοπλισμών, που θα επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στο πεδίο των επιχειρήσεων για τα ρωσικά στρατεύματα.
Δύσκολα αντιμετωπίζονται τα M1 Abrams
Ο ίδιος μίλησε στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και τόνισε ότι τα άρματα μάχης M1A2 SEP v.2/3 είναι σήμερα τα καλύτερα στον κόσμο όσον αφορά το συνδυασμό επιχειρησιακών δυνατοτήτων. Ακόμη και οι εκδόσεις των M1 Abrams για εξαγωγή σε τρίτα κράτη ξεπερνούν το πιο προηγμένο ρωσικό άρμα μάχης, δηλαδή το T-90M, καθώς το πρόγραμμα ανάπτυξης του T-14 Armata δεν έχει προχωρήσει στο βαθμό που να υποστηρίζεται μαζική παραγωγή και επί του παρόντος βρίσκεται σε δοκιμές πρωτοτύπων τανκς.
Στη συνέχεια ο Ρώσος αναλυτής εξήγησε ότι τα πυρομαχικά που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο από τα ρωσικά τεθωρακισμένα άρματα μάχης είναι παλιά σοβιετικά βλήματα τα οποία μπορούν να καταστρέψουν τα ουκρανικά άρματα μάχης τύπου T-64, T-72 και T-80 σε σχετικά μικρές αποστάσεις, ωστόσο δεν θα είναι εξίσου αποτελεσματικά απέναντι στα συστήματα προστασίας και στην θωράκιση πιο σύγχρονων και προηγμένων δυτικών αρμάτων μάχης.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι ρωσικές τεθωρακισμένες δυνάμεις να βρεθούν σε μειονεκτική θέση απέναντι σε νέα δυτικά τανκς που θα διαθέτουν σύγχρονα συστήματα ελέγχου πυρός, τα οποία από θα προκαλούν καταστροφικά πλήγματα από μεγάλες αποστάσεις, ώστε να μην αφήνουν περιθώριο στους Ρώσους. «Σε μια τέτοια είδους «μονομαχία αρμάτων μάχης, μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση» είπε χαρακτηριστικά ο Πούκοφ.
Οι ρωσικές αδυναμίες
Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρθηκε στο ρωσικό οπλοστάσιο αντιαρματικών πυραυλικών συστημάτων και πυραύλων, λέγοντας ότι η Ρωσία διαθέτει αντιαρματικά τρίτης γενιάς τύπου Kornet, αλλά όχι σε ικανοποιητικούς αριθμούς όπως οι αμερικανικοί Javelin, που έχουν προκαλέσει τεράστιες απώλειες στα ρωσικά άρματα μάχης, ενώ ακόμα διαθέτουν σοβιετικά αντιαρματικά βλήματα τύπου Fagot και Konkur.
Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω δεν πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό πρόβλημα για τα ρωσικά στρατεύματα αν μόνο 30 με 50 άρματα μάχης τύπου M1 Abrams φτάσουν στην Ουκρανία. Ωστόσο, αν ο αριθμός αυτός φτάσει τα 200 με 300 άρματα μάχης, τότε μπορούν να μετατραπούν σε «σημαντικό παράγοντα για την πορεία και την έκβαση των επιχειρήσεων». Ο Πούκοφ κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι στόχος της Δύσης με την παροχή περιορισμένου αριθμού σύγχρονων οπλικών συστημάτων και στρατιωτικών εξοπλισμών είναι η «εξουθένωση και η συστηματική φθορά των ρωσικών δυνάμεων» και όχι μια «αποφασιστική ουκρανική νίκη».