«Κοζάκοι» εναντίον «καουμπόηδων» για τα ελληνικά όπλα – Όταν λεφτά υπήρχαν!

Το 2002 η εν Ελλάδι κόντρα ΗΠΑ – Ρωσίας  για την πίτα των ελληνικών εξοπλισμών είχε – σε κάποιες φάσεις της έκθεσης όπλων Defendory στον Πειραιά – μια »πρωτότυπη» πτυχή μπροστά στα μάτια του τότε Υπουργού Αμυνας Γιάννου Παπαντωνίου. Απ’ την μια ο γνωστός ως »σκληρός κάου -μπόυ» αμερικανός Πρέσβης κ. Τ.Μίλερ και από την άλλη μια ομάδα …Κοζάκων έπαιζε τα… σπαθιά της  πάνω από το… κεφάλι του, περιγράφει το ρεπορταζ της εφημερίδας Τα Νέα στις 2-10-2002 – πριν 11 χρόνια!  Σήμερα , με την επίσκεψη του Ρώσου Υπουργού Άμυνας στο ΥΠΕΘΑ το κλίμα είναι πιο ήπιο.

Όπως έγραφε ο Λουκάς Δημάκας <<τα σπαθιά που «έπαιζαν» εν είδει ξιφομαχίας πάνω από το… κεφάλι του κ. Γιάννου Παπαντωνίου οι τέσσερις εντυπωσιακοί Κοζάκοι, υπό τους ήχους των μουσικών οργάνων τους, δεν ήταν από τα όπλα που οι Ρώσοι επιδιώκουν να πουλήσουν στην Ελλάδα”.
Το οικονομικό και εξοπλιστικό εκείνη τη περίοδο τελείως διαφορετικό στην Ελλάδα η οποία αποτελούσε ένα μικρό “Ελ Ντοράντο” για τις μεγάλες βιομηχανίες όπλων παγκοσμίως.

Η Ελλάδα ήταν τότε τρίτη χώρα στον κόσμο σ΄ ότι αφορούσε αγορές εξοπλισμών!

Οι ΗΠΑ τότε όπως σημείωνε στο ρεπορτάζ του ο Λ.Δημάκας ήταν “ο βασικός προμηθευτής της Ελλάδας κατέχοντας το 40%-45% της ελληνικής εξοπλιστικής πίτας. Ενώ η Ρωσία είναι ο πλέον δυναμικά ανερχόμενος προμηθευτής με 5%-9%, ποσοστό που την κατατάσσει στην τέταρτη θέση των ελληνικών προτιμήσεων! Ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Μόσχα κινούνται Γαλλία και Γερμανία, ενώ ακολουθεί η Βρετανία και πιο πίσω άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Σουηδία, η Βραζιλία, το Ισραήλ, ο Καναδάς, η Ουκρανία, η Ολλανδία κ.ά. με μικρά ποσοστά”.

Ο αμερικανο-ρωσικός ανταγωνισμός για την ελληνική αγορά τότε είχε φανεί καθαρά: ο Αμερικανός πρέσβης κ. Τ. Μίλερ περίμενε υπομονετικά τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου για να κάνει τα εγκαίνια του γιγαντιαίου περιπτέρου που στεγάζονταν οι 40 και πλέον βιομηχανίες των ΗΠΑ. Και τον συνόδευσε βήμα προς βήμα σε όλα τα εκθέματα περιγράφοντας τα ατού τους – οι νέες προμήθειες κορβετών, μεταφορικών ελικοπτέρων, αμφιβίων, καθώς και το αεροσκάφος 4ης γενιάς είναι οι άμεσες προτεραιότητές του. «Ισότιμη αντιμετώπιση και φανερές διαδικασίες» είναι το μήνυμα που απευθύνει συνέχεια, ζητώντας διαγωνισμούς και όχι απ’ ευθείας αναθέσεις.

Άλλωστε στις «απ’ ευθείας» αναθέσεις χρέωναν διπλωματικοί κύκλοι των ΗΠΑ τις όποιες «μάχες» έχασαν στην Ελλάδα από τη Ρωσία. Αντίθετα, οι Ρώσοι υποστήριζαν ότι επελέγησαν γιατί διαθέτουν ισάξια, αν όχι καλύτερα, προϊόντα και όπου προτιμήθηκαν ήταν «μια δεκαετία μπροστά». Ανέφεραν δε τα χόβερκραφτ «Ζουμπρ», τα αντιαεροπορικά TOR-Μ1 και OSA, τα αντιαρματικά «Κορνέτ-Ε», τις «έξυπνες» οβίδες πυροβολικού με λέιζερ «Κρασνοπόλ» κ.λπ.

Τότε που το χρήμα έρεε άφθονο και ο Γιαννος Παπαντωνίου απευθυνόμενος προς όλες τις πλευρές έστελνε το δικό του μήνυμα της ανάγκης για συνεργασία με τις ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες για συμπαραγωγή προϊόντων «ώστε να μεταφερθεί τεχνολογία και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα»>>..

11 χρόνια μετά όλα είναι τελείως διαφορετικά. Εκτός από τους ανταγωνισμούς …

Διαβάστε ακόμη:

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ: «Το γελοίον του πράγματος» – Ένα άρθρο με πολλές αλήθειες για τα απίστευτα!


40 δις η επιβάρυνση από τους εξοπλισμούς από το 1974 – Γιατί «φουσκώνουν» τον λογαριασμό;