Συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς το πρόγραμμα ανάπτυξης του νέου αεροπλανοφόρου «INS Vikrant» του Πολεμικού Ναυτικού της Ινδίας, καθώς ολοκληρώθηκαν οι δοκιμαστικές πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale Marine, στο πλαίσιο του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει το Νέο Δελχί για την προμήθεια μεγάλου αριθμού αεροσκαφών που θα αντικαταστήσουν τα παλαιά MiG-29K στα ινδικά αεροπλανοφόρα.
Ωστόσο, ο επόμενος «διαγωνιζόμενος» είναι το αμερικανικό μαχητικό F/A-18 E/F Super Hornet της Boeing, με τους Αμερικανούς να δηλώνουν έτοιμοι να «μπουν δυνατά στο παιχνίδι» για να διεκδικήσουν ένα αρκετά σημαντικό συμβόλαιο για το εξοπλιστικό πρόγραμμα του ινδικού Πολεμικού Ναυτικού. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Ινδοί αξιωματούχοι έμειναν αρκετά ικανοποιημένοι από τις ικανότητες των Rafale Marine, κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίδειξης και δοκιμών που διεξήχθησαν στο νέο πολεμικό πλοίο, που έχει εκτόπισμα 40.000 τόνους και θα τεθεί σε υπηρεσία τον Αύγουστο του 2022.
Βέβαια, οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να «το βάλουν κάτω» και πρότειναν να πραγματοποιηθούν παρόμοιες δοκιμές με το Super Hornet, ενώ η κατασκευάστρια Boeing δήλωσε αρκετά αισιόδοξη για το μαχητικό της, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πληρούνται όλα τα τεχνικά κριτήρια.
Το κόστος και ο ομοιοτυπία θα παίξουν ρόλο ;
Ειδικοί εμπειρογνώμονες που μίλησαν στο Eurasian Times, εκτιμούν πως δεν είναι καθόλου εύκολο το «δίλημμα» ανάμεσα στα Rafale και στα Super Hornet, όμως αναδεικνύουν συγκεκριμένους παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Ινδία να στραφεί στα γαλλικά μαχητικά. Ο Αντιναύαρχος ε.α Shekhar Sinha είπε ότι η ινδική κυβέρνηση δίνει πολύ μεγάλη βαρύτητα στις αμυντικές δαπάνες και θα ήταν πιο οικονομικά συμφέρουσα η επιλογή ενός μαχητικού που χρησιμοποιείται τόσο από την Πολεμική Αεροπορία όσο και από το Πολεμικό Ναυτικό, εννοώντας εμμέσως τα Rafale.
Ο ίδιος εξηγεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να διατηρείται το κόστος, η συντήρηση, η υποστήριξη και το κόστος του κύκλου ζωής των μαχητικών εντός ενός διαχειρίσιμου προϋπολογισμού, ενώ η εμπειρία που έχουν ήδη οι Ινδοί αξιωματικοί και πιλότοι από τις γαλλικές «ριπές ανέμου» καλύπτουν τις όποιες «ανασφάλειες» για τις επιχειρησιακές ικανότητες των Super Hornet.
Τα επιχειρησιακά (και μη) κριτήρια επιλογής του νέου μαχητικού
Από την άλλη, ο αναλυτής Sandeepa Divakar αναφέρθηκε στο γεγονός ότι τα Rafale διαθέτουν ένα «πακέτο» οπλικών συστημάτων, όπως οι πύραυλοι Meteor, MICA και Scalp, οι οποίοι σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και τα προηγμένα ραντάρ έχουν επιτρέψει στην ινδική Πολεμική Αεροπορία να κάνει μια «ανώτερη» προβολή ισχύος έναντι των αντιπάλων στο περιφερειακό της σύστημα. Η ενδεχόμενη «επέκταση» αυτών των ικανοτήτων με την προμήθεια των Rafale Marine στις δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού της Ινδίας, θα μπορούσαν να επηρεάσουν σημαντικά τα δεδομένα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.
Στη συνέχεια, υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η συμφωνία AUKUS, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να μοιραστούν την τεχνογνωσία που διαθέτουν σε τέτοιες πλατφόρμες οπλικών συστημάτων με μια χώρα όπως η Ινδία, παρά το γεγονός ότι αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο απέναντι στην Κίνα, διότι αυτό επέλεξαν να το κάνουν με την Αυστραλία, γεγονός που δημιουργεί ερωτήματα για την αξιοπιστία τους ως σύμμαχη χώρα. Αυτό δεν ισχύει με την Γαλλία, κάτι που αποδεικνύεται από τους ιστορικούς δεσμούς των δύο χωρών».
Αν και το πρόγραμμα για την ανάπτυξη του αεροπλανοφόρου INS Vikrant βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, η τελική επιλογή ανάμεσα στα Rafale και στα F/A-18 E/F μπορεί να κριθεί όχι μόνο με επιχειρησιακά, αλλά και με οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά κριτήρια. Σίγουρα, πολλά θα γίνουν γνωστά μετά και την ολοκλήρωση της αξιολόγησης των Super Hornet σε λίγους μήνες.