Η υπόθεση κάθαρση στους εξοπλισμούς μοιάζει να έχει κάπου “κολλήσει”. Μέχρι τώρα οι βασικοί πρωταγωνιστές που είχαν παίξει καθοριστικό ρόλο στο πολιτικό παιχνίδι της χώρας και βρίσκονται στη φυλακή είναι δύο: Άκης Τσοχατζόπουλος και Γιάννης Σμπώκος. Καταδικασμένοι σε πολυετείς ποινές φυλάκισης. Το επικίνδυνο γι΄ αυτό που λέμε κάθαρση στο χώρο των εξοπλισμών θα είναι να επικρατήσει η λαϊκή ρήση “τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε – έξι”. Το να τα φορτώσουμε όλα στους δύο, άντε και στον Κάντα και να τελειώνουμε θα είναι μια εξέλιξη προφανώς αρνητική για την απόδοση δικαιοσύνης και βέβαια για την αναζήτηση της αλήθειας.
Απ΄ αυτή την άποψη έχει ενδιαφέρον το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Δήμου Βερύκιου, για μια δίκη η οποία εξελίσσεται παραδόξως μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Είναι η δίκη για το ΕΡΜΗΣ. Στο εδώλιο κάθονται ο Γιάννης Σμπώκος και ο Αντώνης Κάντας. Όχι και ο Άκης Τσοχατζόπουλος λόγω παραγραφής. Τα όσα έχει καταγράψει στο ρεπορτάζ του θα πρέπει ίσως να μας προβληματίσουν.
Του Δήμου Βερύκιου
Η πρώτη πολύκροτη δίκη για εξοπλισμούς που αφορά το πρόγραμμα “ΕΡΜΗΣ” του Ελληνικού Στρατού διεξάγεται για όγδοη βδομάδα σε αίθουσα του Εφετείου Αθηνών μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Άραγε γιατί ;
Όπως είχε επισημανθεί από την αρχή έναρξης της δίκης στο εδώλιο «επιλέχτηκε» να είναι μία μικρή – συγκεκριμένη επιτελική ομάδα, με πρώτους και καλύτερους τον Γ. Σμπώκο και τον Αντ. Κάντα.
Ο Α. Τσοχατζόπουλος τότε υπουργός Άμυνας δεν κάθεται στο εδώλιο με την κατηγορία της «συνέργειας σε απιστία» λόγω παραγραφής με βάσει το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ο άλλος μεγάλος απών είναι ο Μ. Χριστοφοράκος διευθύνων σύμβουλος τότε της SIEMENS, που διαβιεί ανενόχλητος στην Γερμανία.
Ως δια μαγείας τα στελέχη της SIEMENS, που είχαν κατηγορηθεί για απάτη κατά του δημοσίου για το πρόγραμμα «ΕΡΜΗΣ», το βούλευμα του Συμβούλιο Εφετών, με βάσει το οποίο γίνεται η Δίκη, τους απάλλαξε όλους συμπεριλαμβανομένου και του Μ. Χριστοφοράκου !!! Το ίδιο έγινε και με τα στελέχη της ΕΑΒ που ανέλαβε να υλοποιήσει το πρόγραμμα .
Και ενώ η δίκη βρίσκεται σε εξέλιξη, την περασμένη βδομάδα σημειώθηκαν καταλυτικές αποκαλύψεις με την αποκαθήλωση του βασικού μάρτυρα κατηγορίας που έκαναν τον Γ. Σμπώκο να χαμογελάει κάτω από τα άσπρα -πια- μουστάκια του…
Το κατηγορητήριο κατά το στάδιο της ανάκρισης αλλά συνεπακόλουθα και το Βούλευμα, για τη στοιχειοθετήσει την κατηγορία της «συνέργειας σε απιστία» παρουσίασε υπερκοστολόγιση στη σύμβαση, η οποία ουσιαστικά στηρίχτηκε στις μαρτυρικές καταθέσεις του Δ. Καλομοίρη μόνιμου υπαλλήλου του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ).
Ο συγκεκριμένος υπάλληλος του ΓΕΣ, αφού εξαιρέθηκε από τις κατηγορίες επιχείρησε μέσω των καταθέσεων του στον Ανακριτή να «τεκμηριώσει» υπερτιμολόγηση στη σύμβαση με τη χρήση συντελεστών από διαγωνισμούς του ΝΑΤΟ….
Όμως όπως αποδείχτηκε κατά την ακροαματική διαδικασία η μοίρα του Καλομοίρη κάθε άλλο παρά αποδείχτηκε “καλή” με τους “βομβαρδισμούς” από στοιχεία και ερωτήσεις που δέχονταν τόσο από τον κατηγορούμενο Γ. Σμπώκο, όσο και από τους συνηγόρους του.
Ο Δ. Καλομοίρης συμμετείχε ως μέλος στην Επιτροπή Τεχνικοοικονομικής Αξιολόγησης και Διαπραγματεύσεων με την ΕΑΒ, εκπρόσωπος του ΓΕΣ και μόνιμος υπάλληλος στη Διεύθυνση Διαβιβάσεων του ΓΕΣ από το 1985 !!!
Στο πρακτικό που κατέθεσε η εν λόγω επιτροπή καταγράφεται η ομόφωνη εισήγηση της επιτροπής, την οποία προσυπέγραψε και ο περί ου ο λόγος υπάλληλος, χωρίς κανένα σχόλιο ή καταγραφή οποιασδήποτε διαφωνίας.
Στο πρακτικό δεν υπήρχε καμία αναφορά για οποιαδήποτε υπερκοστολόγηση ή επισήμανση για ανάγκη μείωσης του κόστους του προγράμματος !!!
Ό παραπάνω υπάλληλος, εξεταζόμενος ως μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο, αναγκάστηκε να ομολογήσει, εκ των υστέρων βέβαια, ότι οι συντελεστές του ΝΑΤΟ που επικαλέστηκε στον Ανακριτή και πάνω στα οποία στήθηκε το κατηγορητήριο εφαρμόζονται μόνο σε έργα του χρηματοδοτεί το ΝΑΤΟ και δεν έχουν ισχύ σε εθνικούς διαγωνισμούς, όπως ήταν η διαδικασία της Επέκτασης του Προγράμματος Επικοινωνιών «ΕΡΜΗΣ¨ του ΓΕΣ το οποίο δεν χρηματοδότησε το ΝΑΤΟ.
Ο ίδιος μάρτυρας αναγκάστηκε να ομολογήσει στο δικαστήριο ότι πρέπει να διορθωθούν οι υπολογισμοί και οι πίνακες που είχε καταθέσει τότε στον ανακριτή, γιατί είχε κάνει λάθη τα οποία είδε τώρα (!!!) , κάτι το οποίο όμως δεν θεώρησε σκόπιμο να πράξει έστω και κατά το στάδιο της εξέτασής του στο δικαστήριο. Όμως με βάσει αυτούς τους πίνακες και τους υπολογισμούς του στοιχειοθετήθηκε η υποτιθέμενη υπερκοστολόγιση και εξ αυτής η συνέργεια σε απιστία κατά του δημοσίου των τεσσάρων κατηγορουμένων στη δίκη !!!!
Και στο ερώτημα γιατί ο Δ. Καλομοίρης δεν έκανε τις αναγκαίες διορθώσεις των λαθών του η απάντηση είναι εύλογη. Τυχόν διόρθωση θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι, ακόμη και στην περίπτωση που εφαρμοστούν οι δικής του εμπνεύσεως συντελεστές του ΝΑΤΟ αλλά σωστά και όχι λανθασμένα, το κόστος της σύμβασης που υπογράφτηκε το 1999 με την ΕΑΒ, όχι μόνο δεν θα ήταν μεγαλύτερο αλλά το ακριβώς αντίθετο, προκύπτει οικονομικότερο κατά 15,35 εκατομμύρια ευρώ.
Μάλιστα όπως διευκρινίστηκε κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και στην περίπτωση διεθνούς μειοδοτικού διαγωνισμού με εφαρμογή των Νατοϊκών συντελεστών, μετά την διόρθωση των λαθών και με σωστό υπολογισμό των συντελεστών, το κόστος του προγράμματος όχι μόνο δεν θα ήταν μειωμένο, σε σχέση με το κόστος της σύμβασης με την ΕΑΒ που υπογράφτηκε, αλλά απεναντίας θα ήταν αυξημένο κατά 3,78 εκατ. €.
Σημειώνεται ότι ο μάρτυρας Δ. Καλομοίρης είχε παρουσιάσει στον ανακριτή ότι το κόστος στην περίπτωση αυτή θα ήταν μειωμένο σε σχέση με τη σύμβαση με την ΕΑΒ κατά 30,54 εκατομμύρια € !
Τα αποτελέσματα αυτά παρουσιάζονται στους παρακάτω διορθωμένους πίνακες, που οι συνήγοροι υπεράσπισης του Γ. Σμπώκου κατέθεσαν στο δικαστήριο, και αφορούν διορθώσεις λαθών που υπήρχαν στους πίνακες που κατέθεσε ο μάρτυρας αυτός στον ανακριτή στις 19/6/2013.
Σημαντικό επίσης στοιχείο, που αναδείχτηκε στο δικαστήριο είναι ότι ο μάρτυρας Δ. Καλομοίρης -προφανώς- από σύγχυση ταύτιζε τα Διοικητικά Έξοδα που εγκρίνει το ΝΑΤΟ, στην περίπτωση που χρηματοδοτεί έργο μιας χώρας και τα οποία αντιστοιχούν στα έξοδα που έχουν οι υπηρεσίες της χώρας που κάνουν την διαδικασία του διαγωνισμού, με τα κόστη Διοίκησης (Project Management Cost) που έχει ο ανάδοχος του έργου, τα οποία είναι πολύ μεγαλύτερα. Πρόκειται δηλαδή για πιστώσεις που καλύπτουν αποκλειστικά τα διοικητικά έξοδα της χώρας μέλους και σε καμιά περίπτωση δεν σχετίζονται με τα διοικητικά έξοδα του αναδόχου του έργου που έχουν συμπεριληφθεί στην προσφορά του και στη συνέχεια και στη σύμβασή που υπογράφεται μεταξύ αυτού και του εργοδότη.
Αυτό προκύπτει ξεκάθαρα και από το παρακάτω σχετικό απαντητικό έγγραφο, που στάλθηκε στον ανακριτή από το ΓΕΕΘΑ στις 16-07-2013 μετά από σχετικό αίτημά του για τα Νατοϊκά ποσοστά.
Ουσιαστικά ο μάρτυρας θεώρησε ότι ο ανάδοχος ενός τέτοιου έργου (εν προκειμένω η ΕΑΒ) έχει μηδενικά κόστη Διοίκησης του Έργου (Project Management Cost). Όμως γνώριζε ότι η ΕΑΒ είχε καταθέσει στην επιτροπή της 3ης Τροποποίησης της Σύμβασης του «ΕΡΜΗ» που θα ήλεγχε αυτά τα κόστη, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, αναλυτικό απολογιστικό πίνακα με τις εργατοώρες και τις αντίστοιχες δαπάνες ανά έτος, από το 2000 που ξεκίνησε η υλοποίηση του προγράμματος μέχρι το 2013, που ήταν της τάξεως των 9,5 εκατομμυρίων ευρώ!!
<< Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια>>
Η μελέτη των συμβάσεων του «ΕΡΜΗΣ» , ο έλεγχος των τιμών και η αναζήτηση τυχόν υπερκοστολογίσεων, είχε ξεκινήσει το 2005 από τον τότε Γραμματέα Εξοπλισμών Γ. Ζορμπά που είχε «αναλάβει» την κάθαρση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Συγκεκριμένα στις 30/5/2005 ο Γ. Ζορμπάς συγκροτεί ειδική επιτροπή η οποία έπρεπε να κάνει «έλεγχο των πάσης φύσεως οικονομικών στοιχείων και αναλύσεων για τον καλύτερο και ακριβέστερο προσδιορισμό του κόστους του εν εξελίξει προγράμματος» και την «επαναδιαπραγμάτευση με τους εμπλεκόμενους Ξένους και Εγχώριους Υποκατασκευαστές , συμβάσεων, οι οποίες δημιουργούν σοβαρά προβλήματα (νομικά, χρονικά και οικονομικά), στην συνολική εξέλιξη του προγράμματος».
Όλως περιέργως στην σύνθεση της “επιτροπής Ζορμπά” δεν υπάρχει κανένα μέλος από το ΓΕΣ (ούτε από τη Διεύθυνση Διαβιβάσεων που παρακολουθούσε το πρόγραμμα με ειδική Ομάδα Εργασίας) αλλά άτομα από τη Γενική Γραμματεία Εξοπλισμών και ένα άτομο από το Επιτελείο Υπουργού Εθνικής Άμυνας (ΕΠΥΕΘΑ). Η συγκεκριμένη επιτροπή ουδέποτε παρήγαγε το έργο για το οποίο συνεστήθη, ωστόσο είχε δώσει τροφή για σκανδαλολογία.
Ο Γ. Ζορμπάς λίγους μήνες μετά , στις 22/12/2005 δίνει έγγραφη εντολή, με σχόλιό του σε σχετικό ΦΕΕ της υπηρεσίας, με το παρακάτω περιεχόμενο : «Επιβάλλεται η εν όλω αντιμετώπιση του θέματος. Συμφωνώ με το σχόλιο της παρ. 28 του παρόντος. Να συγκροτηθεί Επιτροπή από εκπροσώπους ΓΓΟΣΑΕ και ΓΕΣ προκειμένου να ερευνηθούν τα αναφερόμενα στην παρούσα και η εν όψει των συναγομένων εκ του κειμένου υπερκοστολογίσεων, η τυχόν ύπαρξη και ποινικών ευθυνών κατά περίπτωση.». Με το σχόλιο αυτό συμφωνεί και ο τότε ΥΕΘΑ (Σ. Σπηλιωτόπουλος). Ο κ. Ζορμπάς δηλαδή είχε εντάξει στο «καθαρτήριο» έργο του από νωρίς (το 2005) το πρόγραμμα «ΕΡΜΗΣ» δείχνοντας πιθανές ποινικές ευθύνες.
Από το έγγραφο συγκρότησης της νέας αυτής επιτροπής προκύπτει ως σκοπός της επιτροπής, μεταξύ των άλλων και «Η μελέτη όλων των στοιχείων, για τον έλεγχο των τιμών του προγράμματος και την ύπαρξη τυχόν υπερκοστολογίσεων.». Σε συνέχεια των παραπάνω και αφού ουσιαστικά διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε αντικείμενο υπερκοστολογίσεων στη σύμβαση με την ΕΑΒ, οι επιτροπές Ζορμπά πέρασαν στο χρονοντούλαπο….
Οι συνήγοροι υπεράσπισης του Γ. Σμπώκου ζήτησαν να κατατεθούν τα πρακτικά των επιτροπών Ζορμπά και ακόμα περιμένουν. Ξέρουν βέβαια ότι οι επιτροπές αυτές ουδέποτε λειτούργησαν αλλά έγιναν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους..
Βεβαίως – βεβαίως η υπόθεση “ΕΡΜΗΣ” δεν αρχίζει και τελειώνει στον Γ. Ζορμπά. Συνεχίζεται και από την αντικαταστάτη του Ευ. Βασιλάκο. Τρία χρόνια μετά μόλις άρχισε να συζητιέται το θέμα της SIEMENS (προκαταρκτική έρευνα Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας στις 29/7/2008, εξεταστική επιτροπή βουλής), ο Ε. Βασιλάκος συστήνει νέα επιτροπή.
Η επιτροπή Βασιλάκου είχε έγγραφη εντολή να ελέγξει τα Διοικητικά κόστη της ΕΑΒ για το πρόγραμμα «ΕΡΜΗΣ», σε σχέση με τα προβλεπόμενα στη σύμβαση με την ΕΑΒ του 1999 και σε περίπτωση που δεν αντιστοιχούσαν να προβεί σε αφαίρεση του ποσού από τις πληρωμές της ΕΑΒ μειώνοντας ανάλογα το συμβατικό τίμημα. Η επιτροπή Βασιλάκου με το πρακτικό της 22/7/2011 πρότεινε ομόφωνα στο ΥΠΕΘΑ, να μην αφαιρεθεί κανένα ποσόν από την σύμβαση της ΕΑΒ !!!!
Το κορυφαίο αυτό θέμα απεκρύβει από την ανάκριση, η οποία ως εκ τούτου θεώρησε ότι το ποσόν αυτό ήταν υπερκοστολογημένο, ενώ η αρμόδια επιτροπή που συστήθηκε επί τούτου το 2009 (επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας) είχε αποφανθεί ότι δεν υφίστατο κανένα θέμα υπερκοστολόγισης ή αφαίρεσης ποσού από τη σύμβαση με την ΕΑΒ.
Ο μάρτυρας Δ. Καλομοίρης αναγκάστηκε επίσης να δηλώσει στο δικαστήριο, ότι η ανάκριση και το παραπεμπτικό βούλευμα λανθασμένα υπολόγισε μόνο δύο νατοϊκούς συντελεστές, για τον έλεγχο του κόστους του προγράμματος και την υποτιθέμενη υπερκοστολόγιση, αφού οι αντίστοιχοι νατοϊκοί συντελεστές που έπρεπε να ληφθούν υπόψη είναι εννέα και όχι μόνο οι δύο που χρησιμοποιήθηκαν.
Όλα τα παραπάνω είχαν αποκρυβεί κατά την ανάκριση με αποτέλεσμα να βγει κατηγορητήριο και βούλευμα για συνέργεια σε απιστία θεωρώντας ότι το δημόσιο δήθεν υπέστη ζημία από το ποσόν των διοικητικών εξόδων της ΕΑΒ που μπήκαν στη σχετική σύμβαση.
<<Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει….>>
Συγκλονιστική ήταν επίσης και η αποκάλυψη που έγινε στο δικαστήριο με την παρουσίαση πίνακα στον οποίο καταγράφεται διαχρονικά η συμμετοχή του μάρτυρα Δ. Καλομοίρη από το 1996 μέχρι το 2012, σε δεκάδες επιτροπές, που αφορούσαν το πρόγραμμα «ΕΡΜΗΣ» ενώ η σχετική νομοθεσία περί προμηθειών του ΥΠΕΘΑ το απαγόρευε !!!! Συγκεκριμένα κατατέθηκε στο δικαστήριο πίνακας, με συνημμένα τα σχετικά έγγραφα, από τον οποίο προέκυψε ότι ο μάρτυρας ήταν μέλος σε πάνω από 20 επιτροπές που τους είχε ανατεθεί από τον τρόπο υλοποίησης του προγράμματος, την εκπόνηση των προδιαγραφών του, τις διαπραγματεύσεις και τη κατάρτιση των συμβάσεων και τις τροποποιήσεις αυτών, την παραλαβή υλικών, τις δοκιμές αποδοχής του συστήματος, έως στην παρακολούθηση του προγράμματος στο σύνολό του κλπ. Παντού το ίδιο πρόσωπο με ανελλιπή διαχρονική παρουσία. Όλοι άλλαζαν αυτός έμενε. Γιατί άραγε ;
Όπως λέει ο σοφός λαός «Γιάννης πίνει και Γιάννης κερνά».
Δηλαδή και συμμετείχε στο πώς θα γίνει η διαδικασία ανάθεσης του «ΕΡΜΗΣ» και συνέτασσε τις προδιαγραφές του και έκανε διαπραγματεύσεις και τεχνικοοικονομικές αξιολογήσεις των προσφορών και συνέτασσε τα σχέδια συμβάσεων με την ΕΑΒ και τη Siemens κλπ και έκανε διαπραγματεύσεις με τις υπόχρεες εταιρείες για τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα (Siemens κλπ) και συνέτασσε τις σχετικές συμβάσεις και παραλάμβανε υλικά των συμβάσεων και έκανε έλεγχο στα εργοστάσια των υποκατασκευαστών της ΕΑΒ ξένων εταιρειών και τροποποιούσε την κύρια σύμβαση και τις συμβάσεις των Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων των ξένων εταιρειών και έκανε τις δοκιμές αποδοχής του συστήματος και ήταν στην ομάδα παρακολούθησης του προγράμματος.
Όλα αυτά παρόλο που η σχετική νομοθεσία (ΠΔ 284/1989 άρθρο 16) προβλέπει ότι τα μέλη των επιτροπών δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε περισσότερες από μία επιτροπή για κάθε συγκεκριμένη προμήθεια και ότι απαγορεύεται η συμμετοχή προσώπων που κατά οποιονδήποτε τρόπο έλαβαν μέρος στη σύνταξη των τεχνικών προδιαγραφών και των επιχειρησιακών απαιτήσεων του ίδιου προγράμματος.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση εγγράφου που παρουσιάστηκε στο δικαστήριο με το οποίο ξένη εταιρεία απέστειλε εξώδικο όχι στην αρμόδια υπηρεσία του αλλά στον ίδιο τον μάρτυρα προσωπικά !
Το πλέον συγκλονιστικό όμως στοιχείο που προέκυψε από την εξέταση του παραπάνω μάρτυρα στο δικαστήριο, ήταν η αποκάλυψη ότι από 25/7/1996, με την συμμετοχή του στο Τεχνικό Συμβούλιο Έργων (ΤΕΣ) του ΓΕΣ, είχε ομόφωνα συμφωνήσει ότι «..το έργο θα πρέπει να υλοποιηθεί μέσω συμπληρωματικής σύμβασης με τον αρχικό κατασκευαστή αφού με οποιοδήποτε τρόπο και αν συντελεστεί, είτε ως προμήθεια είτε ως έργο, η συνεργασία με την αρχική εταιρεία κατασκευής είναι υποχρεωτική, αφού το υπάρχον λογισμικό σύστημα αποτελεί κατοχυρωμένο δικαίωμα της SIEMENS.». Δηλαδή SIEMENS και ξερό ψωμί….
Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να περιφέρει στις καταθέσεις του στον ανακριτή και στο δικαστήριο, μέχρι να αποκαλυφθεί το θέμα αυτό, ότι έπρεπε να γίνει διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός με την συμμετοχή και άλλων ξένων εταιρειών και όχι απευθείας ανάθεση στην ΕΑΒ με υποκατασκευαστή την Siemens, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η διαδικασία που αποφάσισε θεσμικά ο ίδιος ο φορέας στον οποίο ανήκε (το ΓΕΣ) ήταν παράτυπη και εις βάρος των συμφερόντων του δημοσίου.
Ένα άλλο θέμα που το βούλευμα καταγράφει είναι ότι δήθεν η διαδικασία ανάθεσης του προγράμματος ΕΡΜΗΣ στην ΕΑΒ αντίκειται στη ισχύουσα νομοθεσία και ότι παρεκάμφησαν οι νόμιμες διαδικασίες κατά την ανάθεση.
Όλα αυτά όχι μόνο ανετράπησαν στο δικαστήριο αλλά καταδείχτηκε ότι στην περίπτωση της ΕΑΒ, λόγω του ότι ήταν και είναι Κρατική Αμυντική Βιομηχανία, η νομοθεσία επιβάλει ακριβώς την διαδικασία που ακολουθήθηκε στην ανάθεση του προγράμματος σε αυτήν.
Ο παραπάνω μάλιστα μάρτυρας σε σχετική ερώτηση έδειξε να μη θυμάται την σχετική απόφαση που είχε λάβει το ΚΥΣΕΑ το 1998 για το πρόγραμμα «ΕΡΜΗΣ» με την οποία ανέθετε το πρόγραμμα στην ΕΑΒ, παρόλο που ήταν συνημμένη στο τελικό πρακτικό της επιτροπής διαπραγματεύσεων με την ΕΑΒ της 11/6/1999, το οποίο και ο ίδιος είχε χωρίς κανένα σχόλιο υπογράψει.
Στην απόφαση βέβαια αυτή το ΚΥΣΕΑ, πέραν της ανάθεσης στην ΕΑΒ του «ΕΡΜΗ», ανέθετε με την ίδια διαδικασία μια σειρά από μεγάλα και σημαντικά Εξοπλιστικά Προγράμματα και σε άλλες Ελληνικές Αμυντικές Βιομηχανίες, όπως η ναυπήγηση των 4 νέων Περιπολικών (Κανονιοφόροι) και των 3 νέων Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η ναυπήγηση των 3 Πυραυλακάτων και του Πετρελαιοφόρου Στόλου του Πολεμικό Ναυτικό στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Οι παραπάνω αποφάσεις εντάσσονταν στην διαχρονική πάγια Στρατηγική και σταθερή επιδίωξη των τότε Κυβερνήσεων να ανατίθεται η υλοποίηση των αμυντικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπου ήταν δυνατό, σε Ελληνικές Βιομηχανίες για την συμπαραγωγή των οπλικών συστημάτων σε συνεργασία με τους ξένους οίκους που τα είχαν αναπτύξει.
Σκοπός ήταν αύξηση της Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας, η διατήρηση χιλιάδων θέσεων εργασίας στις Ελληνικές Βιομηχανίες, η απόκτηση τεχνογνωσίας και υποδομών κατάλληλων για την εν συνεχεία συντήρηση και επισκευή και αναβάθμιση των αμυντικών συστημάτων και η μείωση της εξάρτησης της άμυνας της χώρας από ξένες χώρες και ξένους οίκους και την απόκτηση αυτονομίας ιδιαίτερα σε υψηλές τεχνολογίες.
Τα παραπάνω ο συγκεκριμένος μάρτυρας προφανώς ηθελημένα αγνοούσε και ως εκ τούτου δεν συνυπολόγιζε τα σημαντικά και σε βάθος χρόνου κέρδη της ελληνικής οικονομίας, την τεράστια ωφέλεια από την μεταφορά τεχνογνωσίας (know-how), την ποιοτική αναβάθμιση του τεχνικού και έμψυχου δυναμικού, τη δημιουργία πολλών θέσεων εργασίας, τη δυνατότητα των εν λόγω βιομηχανιών να καταστούν βιώσιμες και ανταγωνιστικές στη διεθνή αγορά καθώς επίσης τον περιορισμό του βαθμού εξάρτησης της χώρας, στον ευαίσθητο τομέα της Άμυνας, από πηγές εξωτερικού σε τόσο κρίσημα προγράμματα όπως οι επικοινωνίες των Ενόπλων Δυνάμεων και η μείωση της συναλλαγματικής εκροής.
Διαβάστε ακόμη:
Σκάνδαλο ΕΡΜΗΣ 2: Μια δίκη πολλά ερωτήματα
ΕΡΜΗΣ: Όλη η ιστορία για την οποία κάθονται στο σκαμνί μόνο οι Σμπώκος – Κάντας