*Του Κώστα Σαρικά
Την ώρα που η Τουρκία προχωρά στην απόκτηση 40 καινούργιων μαχητικών F-16 block 70 και στην αναβάθμιση στην ίδια διαμόρφωση ακόμη 80 F-16, αναζητά κινητήρα για το εγχώριας κατασκευής μαχητικό KAAN ενώ εξετάζει και το ενδεχόμενο απόκτησης μαχητικών Typhoon Eurofighter, η Πολεμική Αεροπορία προχωρά στα δικά της βήμα ενίσχυσης του οπλοστασίου της.
Η υπογραφή της συμφωνίας απόκτησης 20 μαχητικών 5ης γενιάς F-35 είναι πλέον ζήτημα ημέρων ενώ εξετάζεται και η αγορά επιπλέον Rafale, ωστόσο το επόμενο προς άμεση υλοποίηση πρόγραμμα σύμφωνα με τον σχεδιασμό της HAF είναι η αναβάθμιση των 38 μαχητικών F-15 block 50 με στόχο τα Viper να φτάσουν συνολικά τα 121, όσα δηλαδή θα διαθέτει και η τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Και μάλιστα πολύ πιο γρήγορα από τους γείτονες οι οποίοι δεν προβλέπεται εντός της ερχόμενης τριετίας να διαθέτουν στο οπλοστάσιο τους αναβαθμισμένα μαχητικά.
Σύμφωνα με πηγές από το Αεροπορικό Επιτελείο, η πρόταση της Πολεμικής Αεροπορίας είναι η αναβάθμιση των 38 μαχητικών F-16 block 50 σε Viper να μην γίνει στην ΕΑΒ όπου ήδη αναβαθμίζονται τα 83 F-16 block 52+ και block 52+ adv, αλλά στην 111 Πτέρυγα Μάχης στη Νέα Αγχίαλο όπου εδρεύουν οι δύο Πολεμικές Μοίρες των block 50, η 341 «ΒΕΛΟΣ» και η 347 «ΠΕΡΣΕΑΣ».
Τα γνωστά προβλήματα στελέχωσης τα οποία αντιμετωπίζει η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία αλλά και η διάθεση της Πολεμικής Αεροπορίας να προχωρήσει άμεσα στην αναβάθμιση των block 50 και πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες στην ΕΑΒ στα 83 F-16 στρέφουν το Αεροπορικό Επιτελείο στην 111 Πτέρυγα Μάχης όπου άλλωστε σχεδιαζόταν να εκτελεστούν οι εργασίες αναβάθμισης των block 50 σε block 52+ πριν αποφασιστεί τελικά ότι και αυτά τα μαχητικά θα μετατραπούν σε Viper.
Οι εγκαταστάσεις στη Νέα Αγχίαλο δίνουν τη δυνατότητα εκτέλεσης του προγράμματος αλλά και το έμπειρο και εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας μπορεί να αναλάβει την αναβάθμιση σε συνεργασία με τους Αμερικανούς κατασκευαστές της Lockheed Martin. Άλλωστε η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει ήδη εξειδικευμένα Στελέχη στο πρόγραμμα αναβάθμισης των 83 F-16 στην ΕΑΒ, τα οποία έχουν αποκτήσει άριστη τεχνογνωσία του προγράμματος.
Όπως ήδη έχει αναφέρει το Onalert.gr, η πολιτική ηγεσία έχει διαβεβαιώσει το Αεροπορικό Επιτελείο ότι διαθέτει ήδη το απαραίτητο κονδύλιο για την εκτέλεση του προγράμματος αναβάθμισης.
Οι διαπραγματεύσεις και το κόστος
Ταυτόχρονα, σε εξέλιξη βρίσκεται η διαπραγμάτευση μεταξύ της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin ώστε να ρυθμιστούν όλοι οι όροι της συμφωνίας, η οποία θα αποτελέσει συνέχεια του προγράμματος αναβάθμισης των 83 μαχητικών F-16 Block 52+ και adv σε Viper. Στόχος του Αεροπορικού Επιτελείου είναι το πρόγραμμα να μην ξεπεράσει τα 900 εκατομμύρια ευρώ, όπως άλλωστε έχει υπολογίσει στον εξοπλιστικό του σχεδιασμό το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ήδη, η Πολεμική Αεροπορία έχει ξεκαθαρίσει προς την κατασκευάστρια εταιρεία Lockheed Martin ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να υπερβεί τον εκτιμώμενο προϋπολογισμό και περιμένει το αμέσως επόμενο διάστημα την απάντηση, προκειμένου να αποστείλει προς τους αμερικανούς τη σχετική LOR και να δρομολογηθούν οι διαδικασίες υλοποίησης του προγράμματος. Μέρος του κόστους για την αναβάθμιση των 38 μαχητικών F-16 Block 50 σε διαμόρφωση Viper μπορεί να καλυφθεί από την πώληση συστημάτων, τα οποία αφαιρούνται από τα 82 F-16 Block 52 αλλά και από όσα προκύψουν έπειτα από την δική τους αναβάθμιση.
H αναβάθμιση των 38 F-16 Block 50 σε διαμόρφωση Viper, αν και αρχικά είχε προκριθεί η λύση της μερικής αναβάθμισης σε διαμόρφωση Block 52+, όπως ήδη έχει αναφέρει το Onalert.gr, αποτελεί «μονόδρομο» για την Πολεμική Αεροπορία, καθώς ζητούμενο αποτελεί η ομογενοποίηση του αεροπορικού στόλου με το σύνολο των F-16 τα επόμενα χρόνια να βρίσκεται σε επίπεδο Viper. Έτσι, όλα τα αναβαθμισμένα F-16 θα μπορούν τα επόμενα χρόνια να συνεργαστούν στο σύγχρονο περιβάλλον, τόσο με τα stealth μαχητικά 5ης γενιάς F-35 όσο και με τα πανίσχυρα Rafale, o αριθμός των οποίων θα αυξηθεί.
Ειδικά η απουσία του ραντάρ ενεργητικής ηλεκτρονικής σάρωσης AESA θα στερούσε από τα 38 μαχητικά κρίσιμες επιχειρησιακές δυνατότητες και αξιοποίηση στο μέγιστο του συνόλου των όπλων που διαθέτει και θα αποκτήσει στο μέλλον ο στόλος των αμερικανικών μαχητικών. Πόσο μάλλον όταν η τουρκική Πολεμική Αεροπορία (TUAF) θα διαθέτει έως τα τέλη της δεκαετίας έναν στόλο 235 μαχητικών με δυνατότητες 4ης και πλέον γενιάς και πλήρως δικτυοκεντρικό.