Η τουρκική κυβέρνηση μπορεί να ενδιαφέρεται να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter Typhoon εάν το αίτημα αγοράς F-16 από τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν προχωρήσει, σύμφωνα με το Middle East Eye, το οποίο επικαλείται αξιόπιστες πηγές.
Ο Διοικητής της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, Στρατηγός Χασάν Κουτσουκακιούζ, τον περασμένο μήνα επισκέφθηκε το Ηνωμένο Βασίλειο, τον κύριο παραγωγό της κοινοπραξίας Eurofighter.
«Τα Typhoon είναι πολύ καλά μαχητικά, σε εξαιρετική ποιότητα», είπε στο MEE μια πηγή που γνωρίζει τις εσωτερικές σκέψεις της τουρκικής κυβέρνησης. «Θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια εναλλακτική λύση μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας τα μαχητικά πέμπτης γενιάς εγχώριας παραγωγής TF-X, φυσικά, εάν δεν μπορούμε να πάρουμε τα F-16», δήλωσε μία από τις πηγές.
Οι πρόσφατες απειλές της Τουρκίας για στρατιωτική επιχείρηση εναντίον κουρδικών ομάδων στη βόρεια Συρία, καθώς και το βέτο του Ερντογάν για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ ενδέχεται να περιπλέξουν την όλη διαδικασία και η Τουρκία να μην αποκτήσει τα F-16 για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Βρετανία και Ιταλία προσπαθούν χρόνια τώρα να πουλήσουν το μαχητικό στην Άγκυρα
«Η Βρετανία προσπαθεί να πουλήσει το αεροσκάφος Typhoon στην Τουρκία εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε ο Ozgur Eksi, αρχισυντάκτης του αμυντικού ιστότοπου TurDef.com.
«Η Ιταλία, ως μέρος της κοινοπραξίας, προσπάθησε επίσης να κάνει ό,τι μπορούσε πριν από μια δεκαετία, αλλά δεν μπόρεσε να πείσει τους Τούρκους εκείνη την εποχή που ήταν επικεντρωμένοι στην απόκτηση του αμερικανικού εξοπλισμού».
Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην φιλοκυβερνητική εφημερίδα Daily Sabah το Σαββατοκύριακο ανέφερε ότι το Eurofighter, το οποίο παράγεται από μια κοινοπραξία της Βρετανίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, «έχει αποδεδειγμένο ιστορικό και είναι η ραχοκοκαλιά της συμμαχικής αεροπορικής άμυνας».
Το άρθρο υποστήριξε ότι η έγκριση για τα F-16 είναι αμφίβολη και το Eurofighter είναι η καλύτερη επιλογή για τον τουρκικό στρατό στο μέλλον.
Μια πιθανή συμφωνία θα πρέπει να λάβει έγκριση και από τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ιταλία. Οι τουρκο-γερμανικές σχέσεις είναι συχνά επιβαρυμένες και το Βερολίνο έχει μια παραδοσιακά προσεκτική προσέγγιση στα τουρκικά αιτήματα όπλων, καθώς εξακολουθεί να εμποδίζει τις εξαγωγές ορισμένων βασικών υλικών για την τουρκική βιομηχανία όπλων.