Αυτό προκύπτει με σαφήνεια από απάντηση της Κομισιόν, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή.
Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής, σε σχετική ερώτησή του, αφού τόνιζε τις «τεράστιες ευθύνες που έχει η Επιτροπή για το κατάντημα των ναυπηγείων στην Ελλάδα», επεσήμαινε ότι, «Παρά τις συνεχείς επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες και τις ελπίδες που καλλιεργήθηκαν ότι θα επιτραπεί στην εταιρία «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε» να αναλαμβάνουν παραγγελίες εμπορικών πλοίων, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας των Ελλήνων, και ιδιαίτερα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης», και με δεδομένο ότι, η «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.» δεν μπορεί να πληρώσει το ποσό που έχει επιδικάσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υπήρχε κίνδυνος να κλείσουν τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά.
Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο έλληνας ευρωβουλευτής, καλούσε την Κομισιόν να λάβει άμεσα πρωτοβουλίες ώστε να «ανασυγκροτηθούν τα ναυπηγεία συνεχίζοντας τη λειτουργία τους, με πλήρη απασχόληση των εργαζομένων σε αυτά, με όλες τις εμπορικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών πλοίων…».
Στην απάντησή του, με πρωτοφανή ωμότητα και διαψεύδοντας τις προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, ο ευρωπαίος Επίτροπος για θέματα Ανταγωνισμού, Χοακίν Αλμούνια, προτείνει το οριστικό κλείσιμο και την εκκαθάριση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, εφ’ όσον η «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.» δεν είναι σε θέση να επιστρέψει τις ενισχύσεις ύψους 310 εκατομμυρίων ευρώ.
Μάλιστα, ο ευρωπαίος Επίτροπος επιχειρηματολογεί ότι «η παύση των δραστηριοτήτων της εταιρείας και η πώληση των περιουσιακών της στοιχείων θα επέτρεπε σε άλλους δυνητικά ενδιαφερόμενους επενδυτές να αποκτήσουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, και, χωρίς τα βάρη του παρελθόντος, να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση τους», χωρίς βέβαια να διευκρινίζει σε τι είδους «χρήση» αναφέρεται.
Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή και απάντηση του Χοακίν Αλμούνια έχουν ως εξής:
Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-002738/2013 προς την Επιτροπή
Άρθρο 117 του Κανονισμού
Nikolaos Chountis (GUE/NGL)
Θέμα: Απόφαση του ΔΕΚ σε βάρος της «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.»
Παρά τις συνεχείς επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες και τις ελπίδες που καλλιεργήθηκαν ότι θα επιτραπεί στην εταιρία «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.» να αναλαμβάνουν παραγγελίες εμπορικών πλοίων, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας των ελλήνων, και ιδιαίτερα της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (υπόθεση C 246/12 P) επιδίκασε στην εταιρία πρόστιμο, συνολικού ύψους περίπου 310 εκατομμυρίων ευρώ. Το γεγονός αυτό θα σημάνει το οριστικό κλείσιμο των ναυπηγείων, αφού είναι βέβαιο ότι η σημερινή ιδιοκτησία της «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.» δεν προτίθεται να πληρώσει το ποσό αυτό, που άλλωστε προέρχεται από χρέη που υποτίθεται ότι υπήρχαν πριν τη μεταβίβαση της εν λόγω επιχείρησης σε αυτήν.
Με δεδομένα τα ανωτέρω, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες που έχει η Επιτροπή για το κατάντημα των ναυπηγείων στην Ελλάδα, όπου σήμερα οι εργαζόμενοι έχουν φτάσει να εργάζονται μία ημέρα την εβδομάδα, να τους οφείλονται δεδουλευμένα πολλών μηνών, αλλά επιπλέον να απειλούνται και με απόλυση από πιθανό κλείσιμο των ναυπηγείων, ερωτάται η Επιτροπή:
– Με την ανωτέρω απόφαση του ΔΕΚ, τι προβλέπουν οι σχετικοί κανονισμοί για την «ανάκτηση ενισχύσεων»; Τι προβλέπεται για την περίπτωση αδυναμίας ή άρνησης απόδοσης του «προστίμου» από την ελεγχόμενη εταιρία;
– Τι μέτρα προτίθεται να πάρει προκειμένου τα ναυπηγεία να ανασυγκροτηθούν συνεχίζοντας τη λειτουργία τους, με πλήρη απασχόληση των εργαζομένων σε αυτά, με όλες τους τις δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών πλοίων αλλά και της δυνατότητας εξαγωγών σε τρίτες χώρες;
E-002738/2013
Απάντηση του κ. Almunia εξ ονόματος της Επιτροπής
(8.5.2013)
Σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής του 2008, η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει από τα Ελληνικά Ναυπηγεία (ΕΝΑΕ) την παράνομη ενίσχυση που είχε προηγουμένως χορηγηθεί. Ως εκ τούτου, δεν τίθεται θέμα επιβολής προστίμου στην ΕΝΑΕ. Το 2010, η Επιτροπή (με βάση το άρθρο 346 της ΣΛΕΕ) είχε αποδεχθεί μια περιορισμένη ανάκτηση, με αντάλλαγμα μια σειρά δεσμεύσεων, που προσφέρθηκαν από την Ελλάδα (και ιδίως την απαγόρευση των μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων για 15 χρόνια, την πώληση των μη στρατιωτικών περιουσιακών στοιχείων του ναυπηγείου, που δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, και την επιστροφή στο Δημόσιο των εκτάσεων που της είχαν παραχωρηθεί).
Η αλλαγή ιδιοκτησίας δεν θίγει τις υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί από την εταιρεία.
Προτεραιότητα για την Ελλάδα και την ΕΝΑΕ είναι η τήρηση των υποχρεώσεων που αναλήφθηκαν το 2010.
Η εναλλακτική λύση είναι η πλήρης εφαρμογή της απόφασης ανάκτησης, η οποία θα ελευθερώσει το ναυπηγείο από την απαγόρευση των μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων. Αν η ΕΝΑΕ δεν είναι σε θέση να επιστρέψει τις ενισχύσεις, θα πρέπει να προβλεφθεί η εκκαθάρισή της. Πράγματι, η παύση των δραστηριοτήτων της εταιρείας και η πώληση των περιουσιακών της στοιχείων θα επέτρεπε σε άλλους δυνητικά ενδιαφερόμενους επενδυτές να αποκτήσουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, και, χωρίς τα βάρη του παρελθόντος, να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση τους.
Η Επιτροπή υπογραμμίζει το γεγονός ότι η υποχρέωση να διασφαλιστεί η εφαρμογή της απόφασης ανάκτησης βαρύνει την Ελλάδα.
Στις 28 Ιουνίου 2012 (υπόθεση C-485/10, Επιτροπή κατά Ελλάδας), το Δικαστήριο απεφάνθη ότι η Ελλάδα παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει της Συνθήκης με την μη εφαρμογή της απόφασης ανάκτησης της 2ας Ιουλίου 2008.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, εάν η Επιτροπή κρίνει ότι ένα κράτος μέλος δεν έχει συμμορφωθεί με απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η Επιτροπή μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με το άρθρο 260 της ΣΛΕΕ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ναυπηγεία: Πόσο «σωτήρια» είναι η «σωτηρία» τους; «Επικοινωνιακή» η «λύση» που δόθηκε
Ναυπηγεία Ελευσίνας : Παραδώστε τις πυραυλακάτους κι αφήστε τους πανηγυρισμούς
«Να μην γίνει η Ελευσίνα,Σκαραμαγκάς». Επιφυλάξεις για την τροπολογία