Ποιος ήταν πάντα ο “μοχλός πίεσης” για να αλλάζουν χέρια τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και κάθε φορά η αλλαγή ιδιοκτησίας να τα “βυθίζει” ακόμη περισσότερο στην άβυσσο της αβεβαιότητας και του χάους; Οι εργαζόμενοι.Στην πλάτη αυτών των 1300 εργαζομένων,όλες οι πλευρές,επιχειρηματίες και πολιτικοί έπαιξαν και πάντα τους χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για να ολοκληρώσουν συμφωνίες που πριν ακόμη υπογραφούν είχαν καταγγελθεί ως ασύμφορες.
Οι εργαζόμενοι πάντα υπήρξαν όμηροι.Και σ΄ αυτή την ομηρία “κατηγορούνται” και κάποιοι από τους συνδικαλιστές τους.Και αυτό δεν είναι μυστικό.
Ένα κείμενο του Νέου Κινήματος Εργαζομένων που μας έστειλε το Δίκτυο Σπάρτακος,είναι εξόχως αποκαλυπτικό για όσους ενεπλάκησαν στην υπόθεση των Ναυπηγείων.Πολλές από τις κρίσεις του μπορεί να είναι υποκειμενικές και να χρειάζονται επιβεβαίωση,όμως σε γενικές γραμμές η εξιστόρηση των γεγονότων δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.Το κείμενο ήταν το κείμενο της ομιλίας του Β.Τσιμιίδη στην Έκτακτη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων Ναυπηγείου Σκαραμαγκά.
Διαβάστε λοιπόν το κείμενο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
“Είναι βέβαια πολύ σημαντικό ότι από τις 18 Απρίλη που ξεκινήσαμε τους αγώνες μας έως σήμερα έχουμε πάρει ομόφωνες αποφάσεις στο Δ.Σ. για την δράση μας και τον σχεδιασμό της. ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, πρέπει να πούμε αλήθειες μεταξύ μας και να δούμε τα προβλήματα και τι έφταιξε στην πραγματική τους βάση και όχι πως θα μας άρεσε ή πως μας βολεύει. Εδώ και αρκετούς μήνες βρισκόμασταν πάνω σε μια κόκκινη γραμμή.
Εδώ και λίγες μέρες όμως βρισκόμαστε στην σκληρή πραγματικότητα της έμμεσης απόλυσής μας. Ασφαλώς και είναι μια μεθόδευση εκβιασμού που επιλέγει από την εργοδοσία για το δικό της έννομο συμφέρον και πάλι λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Η δήλωση του Υπουργού Άμυνας Αβραμόπουλου ότι <προτίθεται να διερευνήσει από κοινού με τον Υπουργό Οικονομικών τρόπους προσωρινής κάλυψης των αποδοχών των εργαζομένων των ΕΝΑΕ.> δεν πρέπει να μας καθησυχάζει διότι δεν διασφαλίζει τίποτα έως τώρα και δεν αποκλείεται να είναι μια προεκλογική επικοινωνία του.
Θεωρούμε ότι η σημερινή κρίση που περνάμε στο ναυπηγείο εμείς οι εργαζόμενοι είναι η χειρότερη κρίση στην ιστορία του ναυπηγείου. Χειρότερη κρίση ακόμα και από αυτή του 1985 με το γνωστό lock-out του Νιάρχου!
Μέχρι πριν λίγες ημέρες είχαμε να αντιπαλέψουμε με μια κυβέρνηση ακραίας αντεργατικής πολιτικής που νομοθετούσε συνεχώς ευεργετήματα για την Τρόϊκα, την Ε.Ε. και το κεφάλαιο. Εξαιτίας λοιπόν αυτού του ακραίου αντεργατικού νομοθετήματος του Δεκεμβρίου του 2010, που έγινε το απόλυτο εργαλείο στα χέρια της ντόπιας και ξένης εργοδοσίας, βρισκόμαστε εδώ σήμερα. Και τον νόμο αυτό δεν τον έφερε και δεν τον ψήφισε μόνος του ο Λοβέρδος. Τον έφερε το ΠΑΣΟΚ και τον ΨΗΦΙΣΑΝ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Αυτόν λοιπόν τον νόμο αξιοποίησε η εταιρεία για να μας επιβάλλει την έμμεση απόλυσή μας με την 1 ημέρα εργασία την εβδομάδα. Και μάλιστα εγκλωβίζοντας 58 υποψήφιους συνταξιούχους συναδέλφους που βλέπουν τα όνειρά τους να καταρρέουν την τελευταία στιγμή. Βεβαίως και είναι ακραία, εκβιαστική και προκλητική η απόφαση αυτή από την εταιρεία. Όμως στον δικαστή στις 18/04 αυτός ο απαράδεκτος νόμος και η εφαρμογή του ήταν που απέρριψαν το δίκαιο αίτημά μας για αναστολή εφαρμογής της εργασίας 1 ημέρα την εβδομάδα. Ένας νόμος που για την ακύρωσή του, δεν πάλεψε πραγματικά ο κυβερνητικός συνδικαλισμός τότε που έπρεπε.
Στον δικαστή στις 18/04, ο δικηγόρος της εταιρείας κατέθεσε ξεκάθαρα: ‘ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ, Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ’
Ξεκάθαρη απειλή για πτώχευση, και αν οδηγηθεί σε αυτήν την απόφαση, ξέρετε με ποιο τρόπο θα γίνει; Θα γίνει μέσω του «οχήματος» που λέγεται εταιρεία HOERN με έδρα το Κίελο με τις 26.000? μετοχικό κεφάλαιο που στις 24/09/2010 πήγαν το 75,1% των μετοχών του ναυπηγείου.
Πέντε μέρες πριν την ψήφιση του νόμου δηλαδή. Τυχαία έγινε αυτό; Όχι βέβαια, είχε τον σκοπό του.
Με ένα τέτοιο ίδιο «όχημα» δεν έγινε άλλωστε και η πτώχευση από τον Άριστο επενδυτή ΜΕΓΙΕΡ στο τροχαίο υλικό του ναυπηγείου; Σε μια τέτοια περίπτωση, οι όμιλοι ADM και PRIVINVEST βγαίνουν ατσαλάκωτοι εντελώς.
Πέραν του οικονομικού προβλήματος από την στάση πληρωμών των υποβρυχίων προς την εταιρεία από το Υπ. Άμυνας, οι δικηγόροι της εταιρείας, παρόντος κου μέλους του Δ.Σ. της εταιρείας, κατέθεσαν και τα εξής: Ότι βρέθηκαν προ πολλών ‘εκπλήξεων’ ακριβώς μετά την συμφωνία / πώληση στις 29/09/2010, για τις οποίες δήλωσαν ότι δεν γνώριζε τίποτα ο Ι.ΣΑΦΑ.
Τις αξιώσεις του ΟΣΕ για 350 εκατ. ?. Τις δικαστικές διαδικασίες και τις αξιώσεις 160 εργαζομένων στο τροχαίο υλικό με πάνω από 10 εκατ. ? δεδουλευμένα. Την φορολογική υποχρέωση της εταιρείας ύψους 10 εκατ. ? και τέλος, Την απαγόρευση εκτέλεσης έργων για ξένα πολεμικά ναυτικά.
Ας τις σχολιάσουμε όμως μια-μια αυτές τις ‘εκπλήξεις’..
Οι αξιώσεις του ΟΣΕ και κυρίως με την Π.Σ.37α, που τα βαγόνια της σαπίζουν ακόμα και σήμερα λίγα μέτρα πιο κάτω από εδώ που μιλάμε, ήταν γνωστές, πολύ γνωστές. Οι δικαστικές διαδικασίες και οι αξιώσεις των 160 εργαζομένων στο τροχαίο υλικό, όχι μόνο ήταν πανελλαδικά γνωστές με ήδη πρωτόδικες τότε αποφάσεις, αλλά και ο ίδιος ο ΣΑΦΑ έδωσε 3.000? σε κάθε έναν από τους εργαζόμενους αυτούς. Την φορολογική υποχρέωση της εταιρείας με 10 εκατ. ? και ένας απλός λογιστής, θα την έβρισκε. Άλλωστε αυτή η εκκρεμότητα, ή φορολογική υποχρέωση, δηλαδή τακτοποιήθηκε στις 27/10/10 μέσω της νυχτερινής τροπολογίας για την Ιατρική συνταγολόγηση. Έτσι δεν είναι; Διαφωνεί κανένας;
ΟΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΣΑΦΑ Προτίμησε όμως να ακούσει τους δικηγόρους που προσέλαβε, και τους οποίους του υπέδειξε ο Βενιζέλος. Επειδή όμως έχουμε μάθει να λέμε την αλήθεια, εδώ στην ‘4η έκπληξη’, με την απαγόρευση ανάληψης έργων ξένων πολεμικών ναυτικών, από 01-12-2010 επιτρέψτε μας να διαφωνήσουμε με πολλούς. Εδώ πιστεύουμε ότι ο ΣΑΦΑ εξαπατήθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Βενιζέλο.
Κατά το διάστημα των συζητήσεων και πριν την τελική συμφωνία με τον Ν.3885 ακόμα και μέσα στην Βουλή απετέλεσε αντικείμενο συζήτησης ή ‘στήριξη’ της Ελληνικής Κυβέρνησης για έλευση έργων ξένων πολεμικών ναυτικών που είναι καταγεγραμμένα. Επιπλέον ο Βενιζέλος έως και σήμερα δεν έχει διαψεύσει την επιστολή του ΣΑΦΑ προς τον ίδιο για το περιεχόμενό της και την αναφορά του στο ζήτημα των έργων ξένων πολεμικών ναυτικών.
Τελευταίος λόγος, ο λόγος για την στάση πληρωμών των τακτικών δόσεων σύμφωνα με τον Ν.3885/10. από το Υπουργείο Άμυνας για τα υποβρύχια. Πάμε εδώ να θυμηθούμε καλά ποιος ξεκίνησε την στάση πληρωμών. Ο Πάνος Μπεγλίτης, ο Υπουργός Άμυνας, ο διάδοχος του Βενιζέλου ξεκίνησε τον Μάιο του 2011 την στάση πληρωμών. Μήπως δεν είναι έτσι; Και ξέρετε γιατί; ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΕΣΩΠΑΣΟΚΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ!
Κατά την άποψη μας, όλο το διάστημα ο Μπεγλίτης ως υφυπουργός του Βενιζέλου ήταν ο τοποτηρητής του Παπανδρέου πάνω στον Υπουργό Άμυνας Βενιζέλο. Όταν λοιπόν έφυγε από το Υπουργείο Άμυνας ο τότε ‘δελφίνος’ Βενιζέλος έπρεπε να «τσαλακωθεί» από το αντίπαλο εσωτερικό μέτωπο.
Και τι είχε κάνει ο Βενιζέλος;;; Και πως μπορούσε να εκτεθεί;; Η απάντηση είναι εύκολη και βρίσκεται στο άρθρο 22 παρ.η της αιτιολογικής έκθεσης του Σχεδίου Νόμου και της έκθεσης προς το Γεν. Λογιστήριο του Κράτους που υπογράφεται από 6 υπουργούς!!!! του ΠΑΣΟΚ στις 17 Σεπτεμβρίου 2010, λίγες ημέρες δηλαδή πριν την ψήφιση του Νόμου. Βενιζέλος-Παπακωνσταντίνου-Χρυσοχοϊδης- Παμπούκης -Κατσέλη και Μπεγλίτης είναι οι υπογράφοντες.
Τι έλεγε λοιπόν το άρθρο 22η /σελίδα 14; <Οι πληρωμές του Ελληνικού Δημοσίου συνδέονται με την επίτευξη ορόσημων στην πορεία ολοκλήρωσης των υποβρυχίων, η μη επίτευξη των οποίων παρέχει στο Ελληνικό Δημόσιο το δικαίωμα είτε επίσχεσης (αναστολής) των πληρωμών, είτε καταγγελίες>. Παρακάτω γράφει επίσης: <. το Ελληνικό Δημόσιο … έχει το δικαίωμα να ολοκληρώσει την κατασκευή των υποβρυχίων χρησιμοποιώντας τους προμηθευτές ή υπεργολάβους του αναδόχου ή ΑΛΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ>.
ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Ή ΟΧΙ;
Γιατί δεν πέρασε στον Ν.3885/10 αυτή η παράγραφος; Ρωτήστε τον Βενιζέλο γιατί;
ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΔΩ .
Από το 1998 και κυρίως από την Άνοιξη του 1999, όταν είχε προοπτικές το μετοχικό σχήμα του Ναυπηγείου που ήταν 51% στην ΕΤΒΑ και 49% στον συνεταιρισμό των εργαζομένων, που ήταν ένα πρωτότυπο σχήμα, Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο, (το οποίο είχε εγκριθεί από την Ε.Ε.), ξεκίνησε ένα διαρκές έγκλημα από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό του ναυπηγείου και από τις πολυεθνικές που φλέρταραν με το ναυπηγείο από το 1997 έως το 2001 και από το 2001-2002 έως σήμερα, ως εναλλασσόμενοι ιδιοκτήτες πλέον. Ένα διαρκές λοιπόν έγκλημα, εις βάρος των ίδιων των εργαζομένων του ναυπηγείου, της κοινωνίας και της Εθνικής Οικονομίας, που έβαλαν λίγο φρένο το 2008 με την αντίσταση τους οι εργαζόμενοι στο τροχαίο υλικό, που αποκάλυψαν τα σχέδια και με τα δικαστήρια που ξεκίνησαν πάγωσε ο περαιτέρω τεμαχισμός του ναυπηγείου. Τον Γενάρη του 2008 θα αποσχίζονταν και οι επισκευές πλοίων. Θα μπορούσε σήμερα να λειτουργεί ένα Ναυπηγείο με 3000 σταθερά εργαζόμενους ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ
ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ.
Άλλωστε στο πόρισμα του ΣΔΟΕ για το σκάνδαλο των υποβρυχίων καταγγέλλονται πολλά γνωστά μας ονόματα και είναι πολύ προσβλητικό αυτό για το χώρο μας και για τους τίμιους αγωνιστές. ΜΙΛΑΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ. Αντί όμως σήμερα να βρισκόμαστε σε σταθερή ανάπτυξη και σταθερή εργασία, ζούμε τις απειλές της εταιρείας ότι: «H ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΕ ΠΤΩΧΕΥΣΗ».
160 εργαζόμενοι στο τροχαίο υλικό 36 μήνες απλήρωτοι. Ένα τεράστιο ανοικτό ζήτημα. Σήμερα εξακολουθούν εδώ και 36 μήνες να παραμένουν εκτοπισμένοι, απλήρωτοι και στο έλεος του Θεού, οι 160 εργαζόμενοι στο τροχαίο υλικό. ΕΑΝ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΑΓΕ το Φθινόπωρο του 2007 από τα τρένα με τις γνωστές αγωγές τους, την ίδια τύχη, με το ίδιο κόλπο-γκρόσο θα είχαν οι επισκευές πλοίων στις αρχές του 2008 κ.ο.κ.;
Έβαλαν φράγμα στα σχέδια τεμαχισμού του ναυπηγείου και έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε την πολιτική λύση του προβλήματός τους. Ήταν μεγάλη ειρωνεία όταν στις 20/04 την ώρα που ξεκινάγαμε τους αγώνες μας με το συμβολικό κλείσιμο της Εθνικής οδού, δίπλα μας να περνάνε νταλίκες με καινούρια κορεάτικα βαγόνια για το Αττικό Μετρό. Αυτά τα βαγόνια έπρεπε να έβγαιναν από την πύλη του ναυπηγείου, όπως βγήκαν τα 359 βαγόνια την περίοδο 2000-2007.
Εδώ δε μπορούμε πάνω σε αυτό το μεγάλο ανοικτό ζήτημα με το τροχαίο υλικό να μην αναφερθούμε σε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό που μπήκε σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό εντός ‘της μάντρας του ναυπηγείου’ την χρονική περίοδο που προετοιμαζόταν η πτώχευση, δηλ. 4-5 χρόνια πριν. Ποιες «υπηρεσίες» λοιπόν αφορούσαν αυτά τα πολλά χρήματα; Νομίζουμε όμως ότι πρέπει να συνεργαστούμε με το ΣΔΟΕ για αυτό το θέμα και θα το πράξουμε σύντομα. Και επειδή τόσο στο πόρισμα του ΣΔΟΕ καταγγέλλονται κάποιοι πρώην συνδικαλιστές συνάδελφοί μας, αλλά και έξω από την μάντρα του ναυπηγείου ακούγονται ψίθυροι και ψίθυροι σε πηγαδάκια ότι όλοι μας οι συνδικαλιστές στον Σκαραμαγκά κάπως έτσι είμαστε, πρέπει να απαντήσουμε στην κοινωνία ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ «ΤΡΙΑΙΝΑΣ» – ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΟ Ν.Κ.Α.
Για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα μεγάλα προβλήματα και για να εξασφαλίσουμε την δουλειά μας στο ναυπηγείο πρέπει:
• Πρώτα και πάνω απ΄όλα πρέπει να ακυρώσουμε την απόφαση της εταιρείας για την 1 ημέρα εργασία την εβδομάδα.
• Να αγωνιστούμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στην Ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο ταξικής πάλης πάνω σε ένα σχέδιο κοινής δράσης που θα συμφωνηθεί από όλους υπό τον συντονισμό της ΠΟΕΜ. Όλοι μαζί ναυπηγεία Σκαραμαγκά – ναυπηγεία Ελευσίνας / Σύρου και Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος μπορούμε να ανατρέψουμε την σημερινή κατάσταση, της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας. Για τον λόγο αυτό εμείς ως ΝΚΑ χαιρετίζουμε το ψήφισμα-κάλεσμα της ομόφωνης απόφασης της Γ.Σ. στις 21 Απρίλη, των εργαζομένων της ζώνης του Περάματος, μια πρόταση άλλωστε στην οποία συνέβαλε το ΝΚΑ και η Εργατική Ενότητα της Ζώνης.
• Να διεκδικήσουμε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας για τα έτη 2010-2012 και 2013.
• Να απαιτήσουμε εδώ και τώρα βάζοντας μπροστά την Ελληνική Κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα ως εθνικό θέμα μέγιστο να αρθούν όλες ανεξαιρέτως οι απαγορεύσεις από την Ε.Ε. για να μπορούμε στο ναυπηγείο Σκαραμαγκά να παράγουμε <τον πατέρα μας και την μάνα μας>. Να κατασκευάζουμε και να επισκευάζουμε πλοία – υποβρύχια πολεμικά, πλοία εμπορικά, εγχώρια και ξένα. Να δουλέψει και η ΝΕΖ με το άνοιγμα των δεξαμενών του Σκαραμαγκά. Για ένα ναυπηγείο ενιαίο με όλες του τις επιχειρηματικές μονάδες. Για να παράγουμε τρένα, συστήματα αιολικής ενέργειας, βαριές βιομηχανικές μεταλλικές κατασκευές και κάθε άλλο κοινωνικό αγαθό για τις ανάγκες της χώρας μας. Όσοι δουν το ντοκιμαντέρ ‘ΚΑΤΑΣΤΡΟΪΚΑ’ που πρωτοπροβλήθηκε στις 26 Απρίλη θα καταλάβουν γιατί έχουμε όλους αυτούς τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις. Και γιατί η χώρα μας βρίσκεται για 5η συνεχή χρονιά στην ύφεση.
• Για την εξασφάλιση της ομαλής μελλοντικής λειτουργίας του ναυπηγείου Σκαραμαγκά πρέπει να γίνουν αλλαγές στον Ν.3885/10 με τροποποίησή του στην Βουλή, για να κλείσουν όλα τα ανοικτά ζητήματα που δεν «προβλέφθηκαν» και που μας έχουν προκαλέσει σήμερα τα προβλήματα:
• Να συμπεριληφθεί στην βάση της παρ.η του άρθρου 22 της αιτιολογικής έκθεσης της 17/9/2010 επίτευξη ορόσημων πληρωμών πορείας ολοκλήρωσης των έργων αλλά και το δικαίωμα να ολοκληρωθούν τα έργα με άλλους αναδόχους.
• Να ολοκληρωθούν οι εργασίες και να παραδοθούν τα υπόλοιπα 6 υποβρύχια (3+3) στο Πολεμικό Ναυτικό στα ισχύοντα τελευταία χρονοδιαγράμματα.
• Να καταβληθούν τα δεδουλευμένα από 1-5-2009 στους εργαζόμενους του Τροχαίου Υλικού, να αναγνωρισθεί η εργασιακή τους σχέση την «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΑΕ» και να συνεχίσουν να δουλεύουν με τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του ναυπηγείου και να πληρώνονται από τους ίδιους οικονομικούς πόρους.
• Να τακτοποιηθούν και να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες με τις προγραμματικές συμφωνίες και τις αξιώσεις του ΟΣΕ με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αν δεν κλείσουν αυτές οι εκκρεμότητες θα είναι ένα συνεχές πρόβλημα στην λειτουργία του ναυπηγείου.
• Να ολοκληρωθεί η ανακατασκευή των υπολοίπων 62 βαγονιών της προγραμματικής συμφωνίας 37α του ΟΣΕ και να δώσει άμεση απασχόληση, που πολλά από αυτά τα βαγόνια σαπίζουν σήμερα μέσα στο ναυπηγείο.
Για το συμφέρον της κοινωνίας, των εργαζομένων και της εθνικής οικονομίας, εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε ότι η Εθνικοποίηση του ναυπηγείου Σκαραμαγκά με εργατικό έλεγχο μέσα από την χάραξη εθνικής ναυπηγικής πολιτικής είναι η μοναδική προοπτική βιώσιμης λύσης.
ΚΑΙ όμως, ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Συναδέλφισσες-συνάδελφοι. Στις 20 Απριλίου ξεκινήσαμε όλοι μαζί με ομόφωνες αποφάσεις τον αγώνα μας για το δίκαιο αίτημά μας, της απόσυρσης της ακραίας – εκβιαστικής απόφασης της Διοίκησης του ναυπηγείου Σκαραμαγκά, για την εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας μας, με 1 ημέρα την εβδομάδα.
Σήμερα το πρωί, 12 ημέρες μετά την έναρξη του αγώνα μας, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν μείνει «ικανοποιημένες» και «πείσθηκαν» από τις «δηλώσεις και θέσεις» των Βενιζέλου – Αβραμόπουλου. Αν και ως σήμερα το πρωί δεν είχε αποσυρθεί η απόφαση της εταιρείας για την εκ περιτροπής εργασία μας, ΠΡΟΤΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΑΣΚΕ ΚΑΙ ΔΑΚΕ σε σημερινό έκτακτο Δ.Σ. απόφαση (αντί της διεξοδικής ενημέρωσης των εργαζομένων και απόφασης έκτακτης Γ.Σ.) για ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΜΑΣ .
Δεν χρειάζεται να γράψουμε τίποτα περισσότερο για να πείσουμε ότι πρόκειται για προεκλογική επικοινωνιακή κίνηση εξυπηρέτησης προς το ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ. για τις εκλογές της 6ης Μαΐου”.
