Παρέμβαση γύρω από το ζήτημα των εξοπλιστικών/αμυντικών δαπανών στην Ελλάδα έκανε ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο , με αφορμή την παγκόσμια μέρα μείωσης των εξοπλισμών.
Τα στοιχεία εντυπωσιακά,αλλά η παρέμβαση θα ήταν ολοκληρωμένη αν ο Έλληνας ευρωβουλευτής έκανε έστω μια αναφορά στη φρενίτιδα εξοπλισμών της Τουρκίας η οποία δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Στην ομιλία του ανέφερε πως η χώρα από τη μεταπολίτευση ως σήμερα έχει ξοδέψει συνολικά 218 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές και εξοπλιστικές δαπάνες συνεισφέροντας έτσι στη διόγκωση του δημοσίου χρέους. Παρέθεσε σειρά στοιχείων που αναδεικνύουν ότι αυτού του είδους οι δαπάνες κλιμακώθηκαν τα τελευταία χρόνια και συνεχίζονται ακόμα σε αξιοσημείωτα επίπεδα και σήμερα, σε μια περίοδο πρωτοφανούς δημοσιονομικής κρίσης που διανύει η χώρα. Τη στιγμή λοιπόν που ένα ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας ως αποτέλεσμα της ατελέσφορης και κοινωνικά άδικης πολιτικής λιτότητας που έχει επιβληθεί στη χώρα, υπερβολικά χρήματα εξακολουθούν να ξοδεύονται σε αμυντικά και εξοπλιστικά προγράμματα στο «όνομα της ασφάλειας και της εθνικής ανεξαρτησίας».
Τελικά, όμως, φαίνεται ότι από τα εξοπλιστικά επωφελήθηκαν κυρίως ευρωπαϊκές, ρωσικές και αμερικάνικες πολεμικές βιομηχανίες καθώς και στελέχη της ελληνικής διοίκησης και έλληνες πολιτικοί που είχαν την ευθύνη αποφάσεων για την επιλογή διαφόρων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Κορυφή του παγόβουνου είναι η πρόσφατη σύλληψη του πρώην υπουργού άμυνας της Ελλάδας για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Υπό αυτό το πρίσμα, οι εξοπλιστικές δαπάνες, όχι μόνο δεν υπηρέτησαν την ασφάλεια και την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας, αλλά συνέβαλαν καθοριστικά στο να την απειλήσουν.
Ο Νίκος Χρυσόγελος έκλεισε την παρέμβασή του τονίζοντας ότι απαιτείται η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη διαλεύκανση όλων των περιπτώσεων διακίνησης μαύρου χρήματος στις οποίες εμπλέκονται ευρωπαϊκές εταιρίες. Όμως, απαιτείται η συμβολή της και στην διασφάλιση των ελληνικών συνόρων ως ευρωπαϊκών συνόρων καθώς και στην εδραίωση κλίματος συνεργασίας και καλής γειτονίας στην ευρύτερη περιοχή.Έτσι θα πετύχει η χώρας μας τον επανασχεδιασμό της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας χωρίς τόσο υψηλές αμυντικές κι εξοπλιστικές δαπάνες, ανταποκρινόμενη στην παγκόσμια απαίτηση οι δημόσιοι πόροι να διατίθενται για κοινωνικούς σκοπούς και θέσεις εργασίας, αντί να καταλήγουν σε εμπόρους του πολέμου.