Του Δημήτρη Καιρίδη
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις. Όμως, το ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε σχέσεις με μια πορνοστάρ δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν, ούτε καν για τη γυναίκα του Μελάνια. Αντίθετα, είναι κάτι αναμενόμενο και, ως προς τη χρηστική προσέγγιση του προς το άλλο φύλο, μάλλον πολυδιαφημισμένο από τον ίδιο.
Η έκπληξη, και μάλιστα μεγάλη, είναι ότι ο Τραμπ βρίσκεται κατηγορούμενος και απολογούμενος για τη σχέση του με τη Στόρμυ (θυελλώδη) Ντάνιελς, κατά κόσμο Στέφανι Κλίφορντ. Ο Τραμπ είχε καταφέρει να επιβιώσει μέχρι τώρα από όλες τις κακοτοπιές, παρά τη χαλαρή σχέση του με τον νόμο και την ηθική. Ο ίδιος δυσκολεύεται να πιστέψει ότι μπορεί να κινδυνεύσει από μια ανάλαφρη περιπέτεια.
Όμως, η κατηγορία δεν αφορά το ανήθικο της σχέσης και δεν έχει να κάνει με την παραδοσιακή σεμνοτυφία των Αμερικανών (την οποία παρεμπιπτόντως έχει στο μεταξύ ανατινάξει ο ίδιος ο Τραμπ με τη ρητορεία και τη συμπεριφορά του). Η κατηγορία αφορά το γεγονός ότι ο δικηγόρος του Τραμπ παραδέχτηκε ότι πλήρωσε τη Στόρμυ, εν αγνοία του Τραμπ, για να μην μιλήσει για τη σχέση τους ενόψει της προεδρικής εκλογής του πελάτη του. Όμως το ποσό που πλήρωσε θεωρείται, σύμφωνα με την αυστηρή και συγκεκριμένη αμερικανική νομοθεσία, συνεισφορά στον προεκλογικό αγώνα του Τραμπ και θα έπρεπε να είχε δηλωθεί. Δεν δηλώθηκε και άρα ο νόμος παραβιάσθηκε. Εκ των υστέρων, ο Τραμπ τα γυρνάει και τώρα ισχυρίζεται ότι τα λεφτά ήταν δικά του.
Η υπόθεση της Στόρμυ αποδεικνύει ότι συνήθως πιο επικίνδυνο από το αρχικό παράπτωμα είναι η αποτυχημένη προσπάθεια συγκάλυψής του. Και πως στην Αμερική, όπου η ανακριτική διαδικασία κινείται με ταχύτητα και αποφασιστικότητα, ο κατηγορούμενος εύκολα μπλέκεται σε ένοχες αντιφάσεις.
Το σκάνδαλο Watergate ξεκίνησε από την προσπάθεια του Ρίτσαρντ Νίξον να βάλει κοριούς στα γραφεία των Δημοκρατικών. Το να μάθει τι σχεδίαζαν οι Δημοκρατικοί αντίπαλοί του ήταν εντελώς περιττό, πρώτον γιατί δεν σχεδίαζαν τίποτα της προκοπής και, δεύτερον, γιατί θα κέρδιζε τις εκλογές του 1972 με τεράστια άνεση έτσι κι αλλιώς, όπως κι έγινε. Όμως, δεν ήταν αυτό το έγκλημα που κατέστρεψε τον Νίξον αλλά κάτι πολύ πιο απλό: αντί να βάλει κοριούς στους Δημοκρατικούς έβαλε κοριούς στον εαυτό του, μαγνητοφωνώντας τις πομπές του και υποχρεούμενος να παραδώσει τις κασέτες στους αντιπάλους του. Το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο της παγκόσμιας ιστορίας βασίστηκε στον αυτοχειριασμό ενός ευφυέστατου αλλά φαύλου Προέδρου. Είναι ίσως νωρίς να μιλήσει κανείς για αυτοχειριασμό στην περίπτωση του Τραμπ, όμως σίγουρα πρόκειται για αυτοτραυματισμό. Πόσο επικίνδυνη είναι η αιμορραγία που αυτός έχει προκαλέσει μένει να φανεί.