Αν και η Σάμος είχε καθεστώς Ηγεμονίας (αυτόνομο κράτος) υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από το 1834, οι κάτοικοί της επιθυμούσαν την ένταξή τους στο ελληνικό κράτος.

Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο του 1912, η Σάμος ξεκίνησε επανάσταση κατά της Οθωμανικής διοίκησης, με το Θεμιστοκλή Σοφούλη να ηγείται του αγώνα για την απελευθέρωση. Στις 11 Νοεμβρίου 1912, η σαμιακή εθνοσυνέλευση κήρυξε την ένωση με την Ελλάδα, αν και αυτό δεν αναγνωρίστηκε αμέσως διεθνώς. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913, η ένωση της Σάμου με την Ελλάδα επικυρώθηκε επίσημα.

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εθνική ολοκλήρωση του ελληνικού κράτους και σημείο αναφοράς για την εθνική συνείδηση των Σαμιωτών.

Η ένωση της Σάμου με την Ελλάδα ήταν ηθικός και στρατηγικός στόχος, ενσωματώνοντας το νησί στο πλαίσιο του νέου ελληνικού έθνους – κράτους.

The post ΓΕΣ: Η ένωση της Σάμου με την Ελλάδα μετά τους Βαλκανικούς πολέμους appeared first on OnAlert.

Κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στην Κρήτη, πολλοί Κρήτες επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στην μονή Αρκαδίου, η οποία έγινε κέντρο της επανάστασης. Ο Ισμαήλ Πασάς ζήτησε από τον ηγούμενο της Mονής Γαβριήλ Μαρινάκη, την παράδοση του μοναστηριού, αλλιώς θα το κατέστρεφε.

Έτσι ο Μαρινάκης με τη βοήθεια του Συνταγματάρχου Πάνου Κορωναίου, όπου ανακηρύχτηκε Αρχιστράτηγος, οχύρωσαν το Μοναστήρι. Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου 1867, ο Τουρκικός στρατός έφτασε στο Μοναστήρι. Την 9η Νοεμβρίου 1867, τα γυναικόπαιδα που βρίσκονταν στο Μοναστήρι, μαζί με τον Κωνσταντίνο Γιαμπουδάκη κρύφτηκαν στην πυριτιδαποθήκη, καθώς είχε προηγηθεί μεγάλη μάχη.

Κάποιοι άνδρες βρήκαν καταφύγιο στην τραπεζαρία του Μοναστηριού και σε άλλους χώρους. Όταν οι Τούρκοι έφτασαν στην πόρτα της πυριτιδαποθήκης, οι Έλληνες πραγματοποίησαν την ηρωικότερη πράξη, καθώς με τη βοήθεια του Γιαμπουδάκη έβαλαν φωτιά στα βαρέλια με την πυρίτιδα, θυσιάζοντας τον εαυτό τους και συνάμα θανατώνοντας πολλούς Τούρκους. Η πράξη αυτή μαρτυρά την αυτοθυσία και την αγάπη των Ελλήνων αγωνιστών για μια ελεύθερη Πίστη και Πατρίδα.

Πηγή και φωτογραφία: ΓΕΣ

The post Μονή Αρκαδίου: Η ιστορική πράξη αυτοθυσίας και ηρωισμού των Ελλήνων αγωνιστών για την Ελευθερία appeared first on OnAlert.

Οι κάτοικοι του νησιού ύστερα από την ενημέρωση τους σχετικά με την απελευθέρωση άλλων περιοχών στην Ελλάδα έστειλαν επιτροπή στον Μούδρο Λήμνου όπου βρισκόταν ο ελληνικός στόλος υπό τον αρχηγό Παύλο Κουντουριώτη και ζήτησε άμεση βοήθεια  για την απελευθέρωση του Λέσβου.

Ο αρχηγός έπειτα από συνεννοήσεις με την ιεραρχία της χώρας ανταποκρίθηκε στο αίτημα τους. Στις 8 Νοεμβρίου το 1912 ο στόλος αποβιβάστηκε  στο νησί και ύστερα από διαπραγματεύσεις για τη απόσυρση των οθωμανικών στρατευμάτων ύψωσε στις 14:00 την ελληνική σημαία στο Διοικητήριο.

Οι εχθρικές δυνάμεις δεν υποχώρησαν και συγκεντρώθηκαν εσωτερικά στο νησί (χωριό Φίλια). Έπειτα από αρκετές συγκρούσεις μεταξύ Οθωμανικών και Ελληνικών δυνάμεων στις 8 Δεκεμβρίου 1912 υπογράφθηκε πρωτόκολλο παράδοσης του νησιού.

Και έτσι έληξε οριστικά η απελευθέρωση της Λέσβου η οποία  δεν ήταν μόνο μια  στρατηγική στρατιωτική νίκη, αλλά και μια σημαντική στιγμή για την ελληνική εθνική αναγέννηση και την εδραίωση της ελληνικής παρουσίας στην περιοχή του Αιγαίου.

The post Απελευθέρωση Λέσβου: Ο ελληνικός στόλος αποβιβάζεται και υψώνεται η ελληνική σημαία appeared first on OnAlert.

Η Ιταλία, επισήμως στο πλευρό της Γερμανίας από τον Ιούνιο του ίδιου έτους, είχε κάνει σαφή τα επεκτατικά σχέδιά της στη Μεσόγειο και συνακόλουθα, τις απειλητικές της διαθέσεις εναντίον της Ελλάδας, με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό του ευδρόμου «Έλλη», στις 15 Αυγούστου 1940.

Την 28η Οκτωβρίου 1940, στις 3 το πρωί, ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Ιωάννη Μεταξά, τελεσίγραφο της ιταλικής κυβέρνησης αξιώνοντας την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων και τη στρατιωτική κατάληψη στρατηγικών σημείων της ελληνικής επικράτειας.

Η απόρριψη των ιταλικών απαιτήσεων ήλθε διά στόματος του Έλληνα πρωθυπουργού με τη φράση: «Alors, c’est la guerre!» («Λοιπόν, έχουμε πόλεμο!»). Αμέσως ακολούθησε γενική επιστράτευση με τη διαταγή για «ἀντίστασιν μέχρις ἐσχάτων».

Στις 05:30, μισή ώρα πριν από την εκπνοή του ιταλικού τελεσιγράφου, τα ιταλικά στρατεύματα εκδήλωσαν αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των ελληνικών τμημάτων προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σηματοδοτώντας την επίσημη κήρυξη του ελληνοϊταλικού Πολέμου.

Ο Ελληνικός Στρατός, αντιμετωπίζοντας με τόλμη τις μέχρι τότε αήττητες δυνάμεις του Άξονα, έμελλε να γράψει μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στην ένδοξη Ιστορία του Έθνους.

Δείτε σχετικά έγγραφα του ΓΕΣ:

The post 28η Οκτωβρίου: Η έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου – Εικόνες και έγγραφα του Στρατού Ξηράς appeared first on OnAlert.

Η πόλη βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και αποτελούσε σημαντικό στρατηγικό κόμβο για τα Βαλκάνια. Για την Ελλάδα, η κατάληψη της Θεσσαλονίκης ήταν ζωτικής σημασίας, καθώς αποτελούσε το κλειδί για την επικράτηση στη Μακεδονία.

Ο ελληνικός στρατός, υπό την ηγεσία του Διαδόχου Κωνσταντίνου, προχώρησε ταχύτατα προς τη Θεσσαλονίκη μετά τις νίκες στο Σαραντάπορο και τα Γιαννιτσά.

Στις 25 Οκτωβρίου, τα ελληνικά στρατεύματα βρίσκονταν στα περίχωρα της πόλης, ενώ βουλγαρικές δυνάμεις πλησίαζαν από τα βόρεια. Ο Οθωμανός διοικητής της Θεσσαλονίκης, Χασάν Ταξίν Πασάς, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την πόλη, συμφώνησε να την παραδώσει άνευ όρων, υπογράφοντας συνθηκολόγηση με τον ελληνικό στρατό.

Η συνθήκη παράδοσης της πόλης υπογράφηκε το πρωί της 26ης Οκτωβρίου.

Πηγή / Φωτογραφίες ΓΕΣ

The post Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1912 appeared first on OnAlert.

Η ναυμαχία διεξήχθη στον Πατραϊκό κόλπο, κοντά στη Ναύπακτο μεταξύ των ενωμένων χριστιανικών δυνάμεων της Ιερής Συμμαχίας, υπό την καθοδήγηση του Πάπα Πίου Ε΄ και του Οθωμανικού Ναυτικού. Η Ιερή Συμμαχία, με επικεφαλή τον Δον Χουάν της Αυστρίας, περιλάμβανε δυνάμεις από την Ισπανία, τη Βενετία και άλλα χριστιανικά κράτη.

Η μάχη ήταν καθοριστικής σημασίας, καθώς οι χριστιανικές δυνάμεις πέτυχαν μια μεγάλη νίκη επί των Οθωμανών, που ήταν υπό τον Μουεζίν Ζοντέ Αλή Πασά, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του Οθωμανικού στόλου. Η νίκη αυτή σταμάτησε την οθωμανική επέκταση στη Μεσόγειο και ενίσχυσε το ηθικό των χριστιανικών κρατών της Ευρώπης. Αν και οι Οθωμανοί ανέκτησαν αργότερα τη ναυτική τους δύναμη, η ναυμαχία της Ναυπάκτου αποτέλεσε σημαντικό σημείο καμπής στον πόλεμο για τον έλεγχο της Μεσογείου.

The post Ναυμαχία της Ναυπάκτου: Όταν η Ιερή Συμμαχία σταμάτησε την οθωμανική επέκταση στη Μεσόγειο appeared first on OnAlert.

Σκοπός τους ήταν η απελευθέρωση των υπόδουλων ομοεθνών τους και η διεκδίκηση των εθνικών τους συμφερόντων όσον αφορά κυρίως τα εδάφη της Μακεδονίας και της Θράκης. Η σύμπραξη των χωρών αυτών προκάλεσε τη δυναμική αντίδραση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία προχώρησε σε άμεση ενίσχυση των παραμεθόριων φρουρών και μετακίνηση δυνάμεων στη Μακεδονία και στη Θράκη.

Σε απάντηση, τα βαλκανικά κράτη προχώρησαν σε γενική επιστράτευση, με το Μαυροβούνιο να κηρύττει τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γνωστό ως Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Σερβία και Βουλγαρία εισήλθαν στον πόλεμο στις 4 Οκτωβρίου ενώ την επομένη ακολούθησε και η Ελλάδα.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών, οι ελληνικές δυνάμεις ξεκίνησαν επιθέσεις προς τη Θεσσαλονίκη επιτυγχάνοντας την πρώτη σημαντική τους νίκη στη μάχη του Σαρανταπόρου. Ο στρατός της Σερβίας προχώρησε στην κατάληψη των εδαφών γύρω από το Κόσοβο, ενώ οι Βούλγαροι επιτέθηκαν από τα ανατολικά.

Η συνολική δύναμη των Συμμάχων ανερχόταν στους 690.000 άνδρες και εκείνη των Τούρκων στους 345.000. Ο πόλεμος εξελίχθηκε γρήγορα σε μία σειρά από σημαντικές μάχες, με τις βαλκανικές χώρες να καταγράφουν σπουδαίες νίκες ενάντια στους Οθωμανούς. Η έναρξή του σηματοδότησε μία κρίσιμη καμπή στην ιστορία της βαλκανικής χερσονήσου και αποτέλεσε τον πρόδρομο μεγάλων αλλαγών στην περιοχή, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις γεωπολιτικές αλλαγές που θα ακολουθούσαν.

Πηγή / Φωτογραφίες ΓΕΣ

The post Η έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου – Ο σκοπός και η συνολική δύναμη των Συμμάχων appeared first on OnAlert.

Όπως περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης το συνολικού μήκους 84 μέτρων TROOPER είναι κομμένο σε τρία διακριτά τμήματα, πλώρη, μεσαίο τμήμα και πρύμνη, γεγονός που επιβεβαιώνει μια πολύ βίαιη βύθιση, μετά από έκρηξη νάρκης. Ο εντοπισμός της τοποθεσίας του ναυαγίου πέρα από το ότι λύνει ένα μυστήριο δεκαετιών βοηθάει να μπει και ένας επίλογος για οικογένειες των θυμάτων.

«Με μεγάλη συγκίνηση μαθαίνω ότι ο διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής Κώστας Θωκταρίδης και η ομάδα του, έλυσαν ένα μυστήριο 81 ετών και ανακάλυψαν την τοποθεσία του ναυαγίου του βρετανικού υποβρυχίου HMS Trooper. Η γνώση της τοποθεσίας της τελευταίας κατοικίας των ανδρών του υποβρυχίου μας θα βοηθήσει να μπει ένας επίλογος για τους επιζώντες συγγενείς και απογόνους και χρησιμεύει ως επίκαιρη υπενθύμιση αυτής της ιδιαίτερης κατηγορίας ανδρών που έκαναν την υπέρτατη θυσία. Resurgam» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο George Malcolmson, πρώην διευθυντής Αρχείου του Βασιλικού Μουσείου Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.

Από την πλευρά του, ο Richard Wraith, πλοίαρχος CBE στο Βασιλικό Ναυτικό και γιος του κυβερνήτη του ΤROOPER, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

«Γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια την επίπονη προσπάθεια της ερευνητικής ομάδας να εντοπίσουν το ναυάγιο του υποβρυχίου και τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος και ενθουσιασμένος που οι προσπάθειές τους ανταμείφθηκαν. Ελπίζω ότι τα μέλη των οικογενειών όσων χάθηκαν μαζί με τον πατέρα μου, θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν την οριστική θέση του TROOPER ως σημείο αναφοράς που θα συμβάλει στην ανάπαυση της μνήμης των αγαπημένων τους προσώπων».

Καθ’ όλη τη διάρκεια των ερευνών, δεν έγινε κανενός είδους επέμβαση ή διατάραξη του ναυαγίου, καθώς αποτελεί υγρό τάφο των 64 ανδρών του πληρώματος του υποβρυχίου TROOPER. Ανάμεσά τους ήταν και ο εθελοντής Αυστραλός Αξιωματικός Υποπλοίαρχος John Stuart Ryder, 22 ετών.

Το ιστορικό υπόβαθρο της εποχής 

Η συνθηκολόγηση της Ιταλίας στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στο Αιγαίο, καθώς οι Γερμανοί ήταν αποφασισμένοι να αναλάβουν τον έλεγχο των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς ενώ δεν ήταν διατεθειμένοι να επιτρέψουν την παρουσία συμμαχικών στρατευμάτων στα νησιά του Αιγαίου.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, οι Βρετανοί πληροφορήθηκαν για τη συγκέντρωση γερμανικών αποβατικών σκαφών στα λιμάνια του Πειραιά και της Κρήτης και τη φόρτωση στρατευμάτων και εφοδίων, με προφανή προορισμό τα Δωδεκάνησα. Το HMS TROOPER υπό τον υποπλοίαρχο John S. Wraith, απέπλευσε από τη Βηρυτό για την όγδοη επιθετική περιπολία του στις 26 Σεπτεμβρίου και διατάχθηκε να καταπλεύσει στο Αιγαίο. Την ίδια στιγμή όμως, η γερμανική ναρκοθέτιδα DRACHE εκτελούσε ναρκοθέτηση στο Ικάριο Πέλαγος.

Η τελευταία ειδική μυστική αποστολή

Στον κυβερνήτη του υποβρύχιου εκτός από την επιθετική περιπολία στο Αιγαίο, είχε ανατεθεί η μεταφορά τριών πρακτόρων καθώς και πολύτιμου φορτίου που έπρεπε να αποβιβάσει στον Κάλαμο Ευβοίας. Το βράδυ της 30ης Σεπτεμβρίου 1943 στις 23:00, το TROOPER έφτασε στην προκαθορισμένη περιοχή και σταδιακά αποβίβασε στην ακτή τον Ταγματάρχη Γεώργιο Διαμαντόπουλο της ελληνικής υπηρεσίας πληροφοριών, που είχε αποσπαστεί στην βρετανική υπηρεσία SOE στο πλαίσιο ειδικής αποστολής. Θα δρούσε μόνος φέρνοντας εις πέρας την επιχείρηση Eruption. Επιπλέον, από το βρετανικό υποβρύχιο αποβιβάστηκαν ο Ιερολοχίτης Υπολοχαγός Εμμανουήλ Βέης και ένας ασυρματιστής με κωδική ονομασία «Thomas» μεταφέροντας μαζί τους 400 κιλά εφοδίων.

Η αποβίβαση ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 03:00 της 1ης Οκτωβρίου 1943… ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που βγήκαν ζωντανοί από το υποβρύχιο.

Ο Έλληνας πράκτορας

Ο ταγματάρχης Γ. Διαμαντόπουλος (ψευδώνυμο Toby) δεν ήταν τυχαία επιλογή. Ήταν απόφοιτος του Μετσόβιου πολυτεχνείου (μηχανολόγος) μιλούσε γερμανικά, αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά, ήταν εκπαιδευμένος στον μυστικό πόλεμο. Εμπειροπόλεμος, ήταν πρώην διοικητής μοίρας πυροβολικού στον Αλβανικό πόλεμο, είχε διακριθεί στην Μέση Ανατολή, ενώ ήταν διοικητής της ΙΙΙ μοίρας στην δυτική έρημο.

Eruption: επικίνδυνη αποστολή στην Αθήνα

Με συνθηματικά και κάτω από άκρα μυστικότητα, ο Γ. Διαμαντόπουλος κατάφερε να εισχωρήσει στην κατεχόμενη Αθήνα και να έρθει σε επαφή με σημαντικές προσωπικότητες όπως: ΦΩΤΙΑΔΗΣ, ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΛΚΑΝΔΗΣ, ΜΙΚΡΟΥΛΗΣ, ΡΑΝΚΙΝΤΖΗΣ, ΑΡΩΝΗΣ, ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗΣ, ΚΙΦΩΝΙΔΗ, ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ, ΔΟΞΙΑΔΗΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΒΕΡΤ, ΓΕΩΡΓΑΚΗ, Αρχιεπίσκοπος ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ, ΠΑΝΑΓΑΚΟΣ, ΒΕΝΤΗΡΗΣ, ΣΠΗΛΙΟΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΡΙΒΑΣ, ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ και ΚΥΡΟΥ, συλλέγοντας πληροφορίες σχετικά με τη στρατιωτική κατάσταση των Γερμανών στην Ελλάδα. Επιπλέον, παρέδωσε 900 χρυσές λίρες και έναν ασύρματο σε οργανώσεις των Αθηνών για την ενίσχυση του μυστικού πολέμου. Το δεύτερο σκέλος της αποστολής του Διαμαντόπουλου, ήταν η περισυλλογή πληροφοριών για τη διερεύνηση της δολοφονίας του ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΙΓΑΝΤΕ. Οι Βρετανοί έθεσαν συγκριμένα ερωτήματα γραπτώς σε συγκεκριμένα πρόσωπα της κατοχικής Αθήνας με αντικειμενικό σκοπό την ανακάλυψη της αλήθειας σχετικά την προδοσία και δολοφονία του ΙΩΑΝΝΗ ΤΣΙΓΑΝΤΕ.

Το τελευταίο ταξίδι του υποβρυχίου Trooper

Στις 5 Οκτωβρίου 1943, οι Βρετανοί είχαν πληροφορίες για νέα αποβατική επιχείρηση των Γερμανών με πιθανό στόχο τη Λέρο. Έτσι, το υποβρύχιο HMS TROOPER διατάχθηκε να αναλάβει περιπολία μεταξύ Δονούσας και Ικαρίας. Από εκεί και μετά, τα ίχνη του TROOPER εξαφανίστηκαν και όταν στις 17 Οκτωβρίου που έπρεπε να επιστρέψει στη Βηρυτό, δεν εμφανίστηκε θεωρήθηκε απωλεσθέν.

Η ιχνηλάτηση μέσα από τα αρχεία

Η ιστορική έρευνα για την αναζήτηση του Trooper ξεκίνησε το 1998 από την Αγγλία και η πρώτη υποθαλάσσια έρευνα έγινε το 2000. Από τότε έγιναν ακόμα 14 αποτυχημένες αποστολές στα Δωδεκάνησα. Η έρευνα είχε εστιάσει στα ναρκοπέδια της Λέρου και στη συνέχεια της Καλύμνου και Κω. Ερευνήθηκαν 10 θαλάσσια ναρκοπέδια χωρίς να βρεθεί το υποβρύχιο Trooper.

Θεωρία Seligman

Την αυγή της 14ης Οκτωβρίου 1943, έλαβε χώρα ένα γεγονός που στάθηκε η αιτία του αποπροσανατολισμού όλης της έρευνας σε σχέση με τη βύθιση του TROOPER.

Το καΐκι LS8 που ανήκε στην Levant Schooner Flotilla (LSF), είχε συνάντηση με ένα βρετανικό υποβρύχιο κλάσης «Τ» που αναδύθηκε δίπλα του στο κόλπο Αλίντας στην Λέρο. Ο κυβερνήτης του καϊκιού και διοικητής του στολίσκου Πλωτάρχης Adrian Seligman, περιέγραψε στο βιβλίο του «War in the islands» τη συνάντησή του με το υποβρύχιο, το οποίο θεώρησε ότι είναι το HMS TROOPER, καθώς όπως ανέφερε, αναγνώρισε τη δυνατή και τραχιά φωνή του Υποπλοίαρχου Wraith. Η πληροφορία αυτή υιοθετήθηκε καθώς συνέπιπτε με την διαταγή που είχε στείλει το βρετανικό ναυαρχείο στο TROOPER, ενώ μεταπολεμικά η εκδοχή αυτή ενισχύθηκε περισσότερο όταν έγινε γνωστή η ναρκοθέτηση της περιοχής.

H αναζήτηση ξεκινά από την αρχή με νέο σενάριο και αλλαγή θαλάσσιου πεδίου ερευνών

Η εκδοχή Seligman επικράτησε στην σχετική βιβλιογραφία, όμως αποδείχθηκε ότι είχε μια σημαντική αδυναμία. Οι ερευνητές Σ. Βουγίδης και Κ. Θωκταρίδης μελετώντας τα ημερολόγια και τις αναφορές των βρετανικών υποβρυχίων διαπίστωσαν ότι στην αναφορά του κυβερνήτη του HMS TORBAY υπήρχε το περιστατικό στη Λέρο – όπως ακριβώς το περιέγραψε ο Seligman! Δεν ήταν το TROOPER αλλά το ιδίου τύπου TORBAY!

Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αξιωματικος Π.Ν. Σπύρος Βουγίδης: «Καταλήξαμε σε αυτή την καινοφανή εκδοχή για τη βύθιση του υποβρυχίου μετά από επίμονη και λεπτομερή ανάλυση των κινήσεων όλων των εμπλεκόμενων και την αξιοποίηση πολύ μεγάλου όγκου αρχειακού υλικού.»

Ένα ακόμη στοιχείο που προβλημάτισε στην έρευνα ήταν ότι το TROOPER δεν έδωσε σημεία ζωής μετά τον εντοπισμό του από αέρος στις 4 Οκτωβρίου 1943. Δεν τον είδε κανένας και δεν επιχείρησε καμία επίθεση, ενώ ήταν σε περιοχή απ’ όπου διήλθαν αποδεδειγμένα εχθρικές μονάδες. Σε αντίθεση με το TROOPER, τα υποβρύχια UNRULY, UNRIVALED, UNSPARING και TORBAY που επιχείρησαν εκείνες τις μέρες στην Ελλάδα, είχαν τακτική αλληλεπίδραση με τον εχθρό είτε μέσω εντοπισμού τους, είτε μέσω των επιθέσεών τους. Μόνο το TROOPER παρέμεινε σιωπηλό και άφαντο για τόσες μέρες σε μια περιοχή που υπήρχε έντονη και διαρκής εχθρική αεροπορική παρουσία αλλά και πυκνή ναυτιλιακή κίνηση. Αυτό επιβεβαίωσε την νέα θεωρία ότι το TROOPER δεν είχε φτάσει τελικά μέχρι τη Λέρο.

Ιστορική ανατροπή

Η έρευνα στα ελληνικά, γερμανικά και βρετανικά αρχεία

Η ομάδα προχώρησε στη διερεύνηση όλων των γερμανικών ναρκοπεδίων που είχαν στήσει οι Γερμανοί στο Αιγαίο και διαπιστώθηκε ότι η ναρκοθέτιδα DRACHE στις 26 Σεπτεμβρίου 1943 τοποθέτησε πέντε ανθυποβρυχιακά ναρκοπέδια με 287 νάρκες βόρεια της Δονούσας, την ημέρα που το υποβρύχιο TROOPER ξεκινούσε από τη Βυρηττό για την τελευταία του αποστολή. Ήταν η περιοχή στην οποία ο κυβερνήτης του υποβρύχιου διατάχθηκε να περιπολήσει μεταξύ 6 και 9 Οκτωβρίου 1943, πριν την διατεταγμένη μετακίνησή στη Λέρο.

Η ορθότητα της θεωρίας αυτής έμενε να αποδειχθεί στην πράξη από τα αποτελέσματα των ερευνών επί του πεδίου. Η 15η στην σειρά και τελευταία αποστολή ξεκίνησε το 2023 και αυτή την φορά όχι στα Δωδεκάνησα αλλά στην καρδιά του Αιγαίου, στο Ικάριο πέλαγος. Το Ικάριο είναι όπως λέει ο κ. Θωκταρίδης, μια από τις πιο δύσκολες θάλασσες με έντονο αέρα, κυματισμό και δυνατά υποβρύχια ρεύματα. Η συνεχής και επίμονη έρευνα όμως, απέδωσε καρπούς.

Το ναυάγιο του HMS TROOPER εντοπίστηκε σε διεθνή χωρικά ύδατα βόρεια της Δονούσας, σε βάθος 253 μέτρων, επί ενός εκ των των 5 γερμανικών ναρκοπεδίων που είχε τοποθετήσει το DRACHE στις 26 Σεπτεμβρίου 1943.

Ο αρχικός εντοπισμός της ακριβούς θέσεως του ναυαγίου επιτεύχθηκε με ηχοβολιστικό διπλής εκπομπής τεχνολογίας CHIRP.

Στην τελική φάση η ταυτοποίηση έγινε με χρήση μη επανδρωμένου υποβρυχίου τηλεκατευθυνόμενου οχήματος ROV τύπου Super Achille.

HMS Trooper: Τα ευρήματα «μιλούν» από τα 253 μέτρα βάθος

Ογδόντα ένα χρόνια μετά την απώλειά του οι πρώτες εικόνες του HMS Trooper από τα -253 μέτρα (830 ft) στο Ικάριο πέλαγος προκαλούν δέος.

Το υποβρύχιο εισήλθε σε ένα από τα πέντε ναρκοπέδια που είχε ποντίσει λίγες ημέρες πριν η γερμανική ναρκοθέτιδα DRACHE και βυθίστηκε τα ξημερώματα 7ης Οκτωβρίου 1943 παρασύροντας στο βυθό τους 64 αξιωματικούς και ναύτες που επέβαιναν σε αυτό.

Σύμφωνα με τον κ. Θωκταρίδη: «Το συνολικού μήκους 84 μέτρων TROOPER είναι κομμένο σε τρία διακριτά τμήματα, πλώρη, μεσαίο τμήμα και πρύμνη, γεγονός που επιβεβαιώνει μια πολύ βίαιη βύθιση, μετά από έκρηξη νάρκης. Η βύθιση του υποβρυχίου οφείλεται σε έκρηξη γερμανικής νάρκης τύπου EMF που περιείχε 350 κιλά εξανίτη (μείγμα νιτρικού αμμωνίου και τρινιτροτολουόλιο γνωστό σαν Hexanite). Αποτέλεσμα της έκρηξης ήταν η άμεση η ταχυτάτη βύθιση του υποβρυχίου με σπάσιμο – διαμελισμό του υποβρυχίου σε τρία κομμάτια. Πρώτα βυθίστηκε η πλώρη, μετά η πρύμνη και τελευταίο,το μεσάιο κομμάτι που παρέμεινε για λίγα λεπτά στην επιφάνεια».

Η πλώρη και η πρύμνη κείτονται στο βυθό σε κοντινή απόσταση, ενώ ο πυργίσκος του υποβρυχίου έχει αποσπαστεί και βρίσκεται αρκετά πιο μακριά. Το σκηνικό είναι απόκοσμο…

Τμήμα πλώρης

Η πλώρη έχει επικαθήσει στο βυθό με έμπρωρη διαγωγή (κλίση προς τα εμπρός) 5 μοιρών. Το πώμα της τορπιλοσωλήνας νούμερο 7 είναι ανοιχτό και η τορπίλη απουσιάζει. Τα πώματα των υπολοίπων τορπιλοσωλήνων είναι κλειστά.

Το τμήμα της πλώρης έχει συνολικό μήκος 29 μέτρα. Το σπάσιμο έχει γίνει στο νομέα 55 όπου βρίσκονταν το διαμέρισμα ενδιαιτήσεων του πληρώματος των ναυτών. Στην κάτω δεξιά πλευρά υπάρχει διάμηκες ρήγμα μήκους 4 μέτρων καθώς και παραμόρφωση ελασμάτων προς τα μέσα, από το ωστικό κύμα της έκρηξης που προκλήθηκε από την νάρκη. Το πρωραίο πηδάλιο βάθους είναι αναδιπλωμένο, ένδειξη που σε συνδυασμό με τα κατεβασμένα περισκόπια και την ανοιχτή ανθρωποθυρίδα στον πυργίσκο μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το υποβρύχιο ήταν στην επιφάνεια την στιγμή της έκρηξης.

Πυργίσκος

Παρουσιάζει δεξιά κλήση 7 μοιρών. Τα περισκόπια μάχης και παρατηρήσεως είναι κατεβασμένα καθώς και η κεραία του ραντάρ αέρος. Η ανθρωποθυρίδα του πυργίσκου είναι ανοικτή και τα χειριστήρια είναι στη θέση πρόσω ημιταχώς. Οι ανθρωποθυρίδες που οδηγούσαν στο πυροβόλο είναι κλειστές, ενώ όλο το πυροβόλο απουσιάζει από την βάση του. Η εσωτερική πόρτα που οδηγεί στο μηχανοστάσιο είναι ανοιχτή. Το τμήμα του πυργίσκου έχει σπάσει στον νομέα 98 στο σημείο που βρίσκεται η υδατοφρακτή του μηχανοστασίου. Η εικόνα του χώρου των ενδιαιτήσεων που έχει σαρωθεί τελείως από την έκρηξη.

Τμήμα πρύμνης 

Το τμήμα της πρύμνης έχει υποστεί τις λιγότερες ζημίες και είναι το μεγαλύτερο με 32,5 μέτρα μήκος. Παρουσιάζει μεγάλη κλήση 43 μοίρες δεξιά. Διακρίνεται η κεραία του Direction Finder επί του καταστρώματος, σε εξαιρετική κατάσταση. Τα πηδάλια βάθους και κατεύθυνσης είναι στην θέση μηδέν. Το πώμα της εξωτερικής τορπιλοσωλήνας νούμερο 10 έχει ανοίξει και η τορπίλη εξέχει κατά 2,2 μέτρα. Η εξωτερική τορπιλοσωλήνα νούμερο 9 είναι κλειστή.

Η ταυτότητα του θρυλικού υποβρυχίου HMS Trooper

Μήκος: 273,5 πόδια – 83.36 m

Πλάτος: 26,6 πόδια – 8.10 m

Εκτόπισμα: 1327 τόνοι (εν επιφανεία) 1090 τόνοι (standard) 1571 τόνοι (εν καταδύσει)

Ταχύτητα: 15½ κόμβοι (εν επιφανεία) 9 κόμβοι (εν καταδύσει)

Εμβέλεια: 8000 ν.μ με 10 κόμβους εν επιφανεία, 80νμ με 4 κόμβους εν καταδύσει

Μέγιστο βάθος: 300 πόδια – 91.4 m

Οπλισμός: 11 τορπιλοσωλήνες (6 ες ωτερικοί στην πλώρη και 5 εξωτερικοί), 1 πυροβόλο 4 ιντσών.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

The post HMS TROOPER: Eντοπίστηκε βρετανικό υποβρύχιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Ικάριο Πέλαγος – Η ιστορία του appeared first on OnAlert.

Μετά την μάχη των Θερμοπυλών οι Αθηναίοι κατευθύνθηκαν στην Σαλαμίνα, όπου πραγματοποιήθηκε το συμβούλιο των ελληνικών δυνάμεων με θέμα τη διεξαγωγή της ναυμαχίας. Παρά τις εντάσεις και τις διαφωνίες, ως προς τον τόπο διεξαγωγής της ναυμαχίας, ο Αθηναίος στρατηγός Θεμιστοκλής έπεισε τους Έλληνες να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες στη Σαλαμίνα.

Στην συνέχεια, με διάφορα τεχνάσματα, ανάγκασε τον αρχηγό των Περσών Ξέρξη να επιτεθεί στα στενά της Σαλαμίνας για να ακυρώσει ουσιαστικά την αριθμητική υπεροχή του περσικού στόλου. Στη ναυμαχία ο ελληνικός στόλος πέτυχε ισοπεδωτική νίκη καταστρέφοντας εκατοντάδες περσικά πλοία.

Η νίκη αυτή οδήγησε στη λήξη της περσικής επιθετικότητας στην Ελλάδα. Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας διατήρησε τη θέση των Ελλήνων στον κόσμο, αναδεικνύοντας τη στρατηγική και πολεμική τους ικανότητα. Συνέβαλε όχι μόνο στην αποτροπή της περσικής κυριαρχίας, αλλά και στη διαμόρφωση των μελλοντικών πολιτικών και πολιτιστικών εξελίξεων στην ελληνική ιστορία.

Πηγή και φωτογραφίες από: ΓΕΣ

The post Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Οι αρχαίοι Έλληνες αναδεικνύον την στρατηγική και πολεμική τους ικανότητα appeared first on OnAlert.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τον αριθμό των θυμάτων στις τάξεις των αμάχων στον νότιο και στον ανατολικό Λίβανο, καθώς η διεθνής κοινότητα φοβάται ολοένα πιο έντονα πως η κλιμάκωση της σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και το ισχυρό λιβανικό κίνημα Χεζμπολάχ, το οποίο υποστηρίζεται από το Ιράν, θα οδηγήσει σε περιφερειακή ανάφλεξη.

Στη Νέα Υόρκη, όπου διεξάγεται η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ζαν-Νοέλ Μπαρό ανακοίνωσε χθες πως το Παρίσι ζήτηση έκτακτη «σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για τον Λίβανο εντός της εβδομάδας». «Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ολοκληρωτικού πολέμου», προειδοποίησε από την πλευρά του ο επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ.

Ο απολογισμός των θυμάτων δεν σταμάτησε να γίνεται βαρύτερος καθώς περνούσαν οι ώρες χθες. «Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί έκαναν μάρτυρες 492 ανθρώπους, ανάμεσά τους 35 παιδιά και 58 γυναίκες, και τραυμάτισαν άλλους 1.645», ανακοίνωσε το λιβανικό υπουργείο Υγείας το βράδυ. Στην άλλη πλευρά, ο στρατός του Ισραήλ έκανε λόγο για «μεγάλο αριθμό» μελών της Χεζμπολάχ που σκοτώθηκαν.

Συνολικά, στην επιχείρηση που βαφτίστηκε «Northern Arrows» («βέλη του βορρά») χτυπήθηκαν χθες «περίπου 1.600» θέσεις των «τρομοκρατών» στον νότιο Λίβανο και στην κοιλάδα Μπεκάα, διευκρίνισε αργά χθες βράδυ, ανάμεσά τους «εκατοντάδες στόχοι» που χτυπήθηκαν «τις τελευταίες ώρες». Σε βίντεο ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου κάλεσε χθες τους πολίτες τους Λιβάνου να «απομακρυνθούν από επικίνδυνες ζώνες» ώσπου να τελειώσει «η επιχείρηση».

Message for the people of Lebanon: pic.twitter.com/gNVNLUlvjm

— Benjamin Netanyahu – בנימין נתניהו (@netanyahu) September 23, 2024

Από την άλλη ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Νατζίμπ Μικάτι κατήγγειλε «σχέδιο καταστροφής» της χώρας του, όπου τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά σήμερα.

Έγινε «καταστροφή, σφαγή», είπε ο Τζαμάλ Μπαντράν, γιατρός σε νοσοκομείο στη Ναμπάτια (νότια). «Οι βομβαρδισμοί δεν σταματούν, μας βομβαρδίζουν ακόμη κι ενώ κάνουμε διακομιδές τραυματιών», πρόσθεσε.

Χιλιάδες οικογένειες τράπηκαν σε φυγή από τους τομείς που βομβαρδίζονταν, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας.

🚨 Thousands of Lebanese civilians are heading to Beirut amid continuous Israeli airstrikes. Massive traffic jams are reported in Sidon, as residents flee the city and other southern communities. pic.twitter.com/EGOYz8StCN

— BigBreakingWire (@BigBreakingWire) September 23, 2024

Εκτοπισμένοι πλημμύρισαν την πρωτεύουσα και τη Σαΐντα, όπου πολλοί βρήκαν καταφύγιο σε κέντρα υποδοχής, διαπίστωσαν φωτοειδησεογράφοι.

Νωρίτερα χθες βράδυ, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις έκαναν λόγο για 1.300 πλήγματα σε χονδρικά 24 ώρες. Η Χεζμπολάχ από την πλευρά της έκανε λόγο για νέες εκτοξεύσεις ρουκετών, όπως εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, από την 8η Οκτωβρίου, την επομένη του ξεσπάσματος του πολέμου του Ισραήλ και της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο ισραηλινός στρατός έκανε επίσης λόγο για «στοχευμένο πλήγμα» στη Βηρυτό, με στόχο, σύμφωνα με πηγή του Γαλλικού Πρακτορείου προσκείμενη στη Χεζμπολάχ, τον επικεφαλής του νοτίου μετώπου του στρατιωτικού βραχίονα του κινήματος, που έσπευσε να διαβεβαιώσει πως το στέλεχός της είναι «καλά» και «σε ασφαλή τοποθεσία».

Μέσα σε μια ημέρα, οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ «εξουδετέρωσαν δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες και πυρομαχικά» της λιβανικής παράταξης, διαβεβαίωσε ο υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ, για τον οποίο η Χεζμπολάχ έζησε την «πιο δύσκολη εβδομάδα από τη δημιουργία της» το 1982.

Watch as a house in the Bekaa Valley, Lebanon, erupts in flames following Israeli airstrikes. Secondary explosions echo through the air, and in a dramatic moment, a stored rocket ignites and shoots away from the camera. pic.twitter.com/6hMEOkkHB1

— OSINT Aggregator (@AggregateOsint) September 24, 2024

Ο κ. Νετανιάχου είπε πως ο στρατός του θα αλλάξει άρδην τον «συσχετισμό δυνάμεων» στα σύνορα, προκειμένου να επιστρέψουν με ασφάλεια οι δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι Ισραηλινοί που ζουν στον βορρά, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης με αξιωματούχους στο Τελ Αβίβ, σύμφωνα με τις υπηρεσίες του.

Η Χεζμπολάχ από την πλευρά της έκανε λόγο για πλήγματα εναντίον των «κυριότερων αποθηκών» του στρατού του Ισραήλ στον βορρά καθώς και εναντίον στρατοπέδου.

Νωρίς χθες βράδυ ήχησαν σειρήνες στη Χάιφα, μεγάλο λιμάνι του βόρειου τμήματος της ισραηλινής επικράτειας, τα περίχωρα του οποίου χτυπήθηκαν για πρώτη φορά από ρουκέτες της Χεζμπολάχ προχθές Κυριακή.

Δραματική κλιμάκωση

Οι εχθροπραξίες ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χεζμπολάχ — η οποία ορκίζεται πως θα συνεχίσει να πλήττει το Ισραήλ «ωσότου τερματιστεί η επίθεση στη Γάζα» — κλιμακώθηκαν δραματικά μετά το κύμα εκρήξεων συσκευών επικοινωνίας (βομβητές και ασυρμάτους) του κινήματος, που αποδόθηκε στο Ισραήλ και σκότωσε 39 ανθρώπους, σύμφωνα με τις λιβανικές αρχές, την 17η και τη 18η Σεπτεμβρίου.

Την Παρασκευή, βομβαρδισμός του Ισραήλ σε νότιο προάστιο της Βηρυτού σκότωσε τουλάχιστον 45 ανθρώπους, ανάμεσά τους 16 στελέχη επίλεκτης μονάδας της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή της Ιμπραήμ Ακίλ.

Πριν από τη Γαλλία, η Αίγυπτος ζήτησε επίσης χθες την κατεπείγουσα σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ προκειμένου να συζητηθεί το πώς θα λάβει τέλος «η επικίνδυνη ισραηλινή κλιμάκωση», προειδοποιώντας, όπως και η Ιορδανία, εναντίον του επαπειλούμενου «γενικευμένου περιφερειακού πολέμου».

Αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διαβεβαίωσε πως οι ΗΠΑ θα παρουσιάσουν «στέρεες ιδέες» για την αποκλιμάκωση, ενώ άφησε να εννοηθεί πως η Ουάσιγκτον τάσσεται εναντίον χερσαίας εισβολής του Ισραήλ στον νότιο Λίβανο, την ιδέα της «αποκλιμάκωσης μέσω της κλιμάκωσης», προεξοφλώντας πως δεν είχε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

«Ομοβροντία» κατά Ισραήλ από Ιράν, Ιράκ, Τουρκία

Το Ιράκ ζήτησε «κατεπείγουσα συνάντηση» αραβικών κρατών στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για να γίνει προσπάθεια να «σταματήσει» το Ισραήλ, που ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε πως έχει βαλθεί να «οδηγήσει όλη την περιοχή στο χάος».

Ο Ιρανός πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν επίσης πρόσαψε στο Ισραήλ, ορκισμένο εχθρό της Τεχεράνης, πως θέλει να «διευρύνει» τον πόλεμο.

Οι ΗΠΑ, ο βασικός σύμμαχος του Ισραήλ σε διεθνές επίπεδο, κάλεσαν το Σάββατο τους υπηκόους τους να φύγουν εσπευσμένα από τον Λίβανο και επίσης γνωστοποίησαν πως αναπτύσσουν «μικρό αριθμό» επιπλέον στρατιωτικών στη Μέση Ανατολή. Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαβεβαίωσε πως «εργάζεται» για να υπάρξει «αποκλιμάκωση».

Η Κίνα κάλεσε επίσης δικούς της υπηκόους να φύγουν από το Ισραήλ και τον Λίβανο το «ταχύτερο», ενώ το Κρεμλίνο ανέφερε πως παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις.

Προχθές Κυριακή ο κ. Γκουτέρες δήλωσε πως φοβάται ότι ο Λίβανος θα μετατραπεί σε δεύτερη Γάζα.

Πηγές: Με πληροφορίες από AFP / ΑΠΕ-ΜΠΕ

The post Λίβανος: Σχεδόν 500 νεκροί από καταστροφικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ appeared first on OnAlert.

Η Φιλική Εταιρεία, ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν στα πρότυπα της μασονικής στοάς, καθώς προϋπόθεση ένταξης ήταν η παραίτηση από κάθε άλλη οργάνωση και κάθε άλλο δεσμό και η αποκλειστική αφοσίωση στον αγώνα. Ήταν μια ελληνική πατριωτική επαναστατική οργάνωση που είχε ως στόχο την προετοιμασία της επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η συνάντηση των τριών ιδρυτών και του Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου (Ανδρίτσαινα, 1790-1854) – ο οποίος μυήθηκε από τον Σκουφά – στην Οδησσό, μετά από τριάμισι χρόνια, ήταν καθοριστική καθώς έλαβαν την απόφαση μετακίνησης της έδρας της Φιλικής Εταιρείας στην Κωνσταντινούπολη.

Στις αρχές του 1820 η Φιλική Εταιρεία αποτελούσε μια μεγάλη ομάδα σημαντικών ανθρώπων, ικανοποιητικά χρηματοδοτούμενη, καλά οργανωμένη και ακμάζουσα (όχι όμως τόσο μυστική), καθώς αριθμούσε πάνω από δυο χιλιάδες μέλη. Μετά το θάνατο του Σκουφά, ανατέθηκε από τα μέλη στον Ξάνθο να προσεγγίσει τον Ιωάννη Καποδίστρια, ώστε να του προτείνει να αναλάβει της αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας, αυτός όμως αρνήθηκε.

Ο Ξάνθος, μετά τη συνάντησή του με τον Ιωάννη Μάνο στην Αγία Πετρούπολη, ο οποίος ήταν Φιλικός, του πρότεινε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη (1792-1828), έναν υποστράτηγο του ρωσικού στρατού. Πράγματι, στις 12 Απριλίου 1820, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, αποδεχόμενος την πρόταση, υπέγραψε γραπτή συμφωνία με τον Ξάνθο και μάρτυρα τον Μάνο, να αναλάβει την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας με την κωδική ονομασία, «Καλός». Η Φιλική Εταιρεία αποκτά έναν πραγματικό ηγέτη, ο οποίος αργότερα θα ηγηθεί της Ελληνικής Επανάστασης.

Πηγή / Φωτογραφίες ΓΕΣ

The post ΓΕΣ: Σαν σήμερα το 1814 ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία στην Οδησσό appeared first on OnAlert.

Με αφορμή τις βολές με πυραύλους τύπου Harpoon που θα πραγματοποιήσει το Πολεμικό Ναυτικό έπειτα από 25 χρόνια στο Ιόνιο, το Onalert.gr φέρνει στο φως ένα αποκαλυπτικό βίντεο ντοκουμέντο από την πρώτη βολή πυραύλου Harpoon που έκανε το Πολεμικό μας Ναυτικό το 1999 στο πλαίσιο της συμμαχικής άσκησης «BRIGHT STAR».

Ήταν μια βολή που αποτέλεσε σημείο αναφοράς τόσο για τις δυνατότητες του κύριου έως και σήμερα πυραύλου επιφανείας – επιφανείας, που διαθέτει στο οπλοστάσιο του το NATO αλλά και για το διαχρονικά υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης των στελεχών του Στόλου μας.

Το υπόβαθρο

Η βολή Harpoon με πολεμική κεφαλή εκτελέστηκε από τη φρεγάτα «ΥΔΡΑ» το φθινόπωρο του 1999 κατά τη διάρκεια της μεγάλης πολυεθνικής αεροναυτικής άσκησης «BRIGHT STAR» η οποία πραγματοποιήθηκε στην ανατολική Μεσόγειο, με συμμετοχή δυνάμεων από χώρες μέλη του NATO και κυρίως από τις ΗΠΑ αλλά και άλλες χώρες εκτός Συμμαχίας μεταξύ των οποίων η Αίγυπτος. Ανάμεσα στα δεκάδες σενάρια, στην άσκηση είχαν σχεδιαστεί και βολές με αντιπλοϊκούς πυραύλους Harpoon από τρία πολεμικά πλοία που συμμετείχαν στην συγκεκριμένη άσκηση.

Ο πλωτός στόχος ήταν ουσιαστικά μια μεταλλική  κατασκευή με τετράγωνη βάση διαστάσεων 3×3 μέτρων και ύψους 6 μέτρων, στην κορυφή της οποίας υπήρχε μια επίσης μεταλλική «μπάλα» με διάμετρο 2 μέτρα. Ήταν μια βολή εξαιρετικά υψηλής δυσκολίας, καθώς ο συγκεκριμένος στόχος απαιτούσε μεγάλη ακρίβεια στην προσβολή του από τον πύραυλο Harpoon.

Η φρεγάτα «ΥΔΡΑ», η αιγυπτιακή φρεγάτα «Abυ Qir» και το αμερικανικό καταδρομικό «USS Monterey» ήταν τα πλοία τα οποία είχαν την αποστολή να εξαπολύσουν κατευθυνόμενα βλήματα τύπου Harpoon προς τον πλωτό στόχο. Και τα τρία πλοία είχαν αναπτυχθεί σε απόσταση 13 ναυτικών μιλίων από το στόχο, με τη φρεγάτα «ΥΔΡΑ» να εκτελεί την πρώτη βολή μαζί με την αιγυπτιακή φρεγάτα και σε περίπτωση που ήταν αναγκαίο, το καταδρομικό κλάσης Ticonderoga θα εκτόξευε τον τρίτο πύραυλο επιφανείας – επιφανείας.

Η στιγμή της βολής

Οι εικόνες πάνω  μέσα από το Κέντρο Επιχειρήσεων της φρεγάτας «ΥΔΡΑ» είναι χαρακτηριστικές για την προετοιμασία των αρμόδιων στελεχών του πληρώματος ώστε η βολή να είναι επιτυχής πόσο μάλλον μπροστά σε Συμμάχους σε μια μεγάλη πολυεθνική άσκηση. Η ελληνική φρεγάτα ήταν η πρώτη από τις τέσσερις ΜΕΚΟ που παρέλαβε ο Στόλος το 1992 και ήδη είχε συμπληρώσει επτά χρόνια υπηρεσίας στο Πολεμικό Ναυτικό.

Κυβερνήτης της φρεγάτας ήταν ο Αντιπλοίαρχος Κυριάκος Κυριακίδης, ο οποίος διακρίνεται στο Κέντρο Επιχειρήσεων να παρακολουθεί τη διαδικασία πάνω από τις κονσόλες και να δίνει εντολές στους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς. Σημειώνεται ότι ο πλέον Αντιναύαρχος ε.α Κυριακίδης διετέλεσε Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) από τις 29 Μαρτίου 2017 έως την 1 Νοεμβρίου 2019.

Το κλειδί που μπήκε στην κονσόλα των Harpoon σήμανε και την έναρξη της αντίστροφης μέτρησης για τη βολή. Όλες οι παράμετροι υπολογίστηκαν και δόθηκε η τελική διαταγή με την αγωνία να χτυπά «κόκκινο» αλλά και την σιγουριά ότι όλα θα πάνε σύμφωνα με τον σχεδιασμό. 3…2…1…ΒΟΛΗ και ο πύραυλος φεύγει με εκκωφαντικό θόρυβο και μεγάλη ορμή από τον σωλήνα. Οι πρώτες ιαχές ενθουσιασμού ακούγονται όμως γρήγορα τα μάτια καρφώνονται στο μόνιτορ που δείχνει την πορεία του Harpoon προς τον στόχο.

Για λόγους ασφαλείας δύο μαχητικά της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας ακολουθούν την πορεία του πυραύλου, ώστε αν προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα να τον καταρρίψουν. Όμως ο Harpoon κατευθύνεται με απόλυτη ακρίβεια στο κέντρο του στόχου και τον καταστρέφει, γεγονός που επιβεβαιώνεται τόσο από τα μαχητικά όσο και από τα υπόλοιπα μέσα που παρακολουθούσαν την πορεία του.

Η απόλυτη καταστροφή του στόχου

Την αγωνία μέσα στο Κέντρο Επιχειρήσεων της φρεγάτας διαδέχεται η απόλυτη ικανοποίηση με χαμόγελα και επιφωνήματα χαράς από το πλήρωμα. Η απόλυτη επιτυχία της βολής είχε ως αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί επιπλέον βολή από το αμερικανικό καταδρομικό καθώς δεν υπήρχε καν στόχος.

Όπως επιβάλλουν οι παραδόσεις του Πολεμικού Ναυτικού, μια σαμπάνια φτάνει στα χέρια του Κυβερνήτη. Τα συγχαρητήρια σήματα που φτάνουν στο πλοίο τόσο από το Αρχηγείου Στόλου όσο και από τα υπόλοιπα συμμαχικά πλοία αλλά και τη Διοίκηση της άσκησης είναι ενδεικτικά για την σημαντική επιτυχία του ελληνικού πλοίου.

Ενδεικτικό είναι ότι το επόμενο διάστημα, η αξία του πυραύλου Harpoon εκτινάχθηκε καθώς το βίντεο από τη βολή που έκανε η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» κυκλοφόρησε κάνοντας μεγάλη αίσθηση σε όλα τα Ναυτικά Επιτελεία. Μετά από 25 χρόνια, το Πολεμικό Ναυτικό πραγματοποιεί και πάλι βολές με πυραύλους Harpoon φέρνοντας στη μνήμη την πρώτη βολή που έκανε η φρεγάτα «ΥΔΡΑ», η οποία αποτέλεσε σημείο αναφοράς.

Το βίντεο ντοκουμέντο κατέγραψε ο ιατρός της ελληνικής φρεγάτας, ο τότε Ανθυποπλοίαρχος (ΥΙ) Ντούπης Ι. χρησιμοποιώντας τέσσερις ερασιτεχνικές κάμερες σε διάφορα σημεία του πλοίου.

The post H ιστορική πρώτη βολή πυραύλου Harpoon από τη φρεγάτα «ΥΔΡΑ» το 1999 – Bίντεο ντοκουμέντο appeared first on OnAlert.

Πολλές εκδηλώσεις μνήμης πραγματοποιούνται από χθες στη Νορμανδία, με τη συγκινητική συμμετοχή βετεράνων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που πήραν μέρος στην D-Day.

Όμως στην υπηρεσία της ιστορικής μνήμης μπαίνει και η σύγχρονη τεχνολογία, ακόμη και η τεχνητή νοημοσύνη.

«Όταν μια καταστροφή όπως αυτή συμβαίνει στη χώρα σας, δεν πρόκειται απλώς να σταθείτε εκεί με τα χέρια σταυρωμένα». Οι αναμνήσεις της Ζακλίν Μονκορζέ, αξιωματικού συνδέσμου στο Τμήμα Γυναικών των Ελεύθερων Γαλλικών Δυνάμεων απεικονίζονται πάνω σε έναν χάρτη που δείχνει την ακτή της Νορμανδίας. Μοιάζει με ταινία χτισμένη πάνω σε αναμνήσεις.

«Οι άνδρες μας πείραζαν  λίγο, έτσι μάθαμε πώς να πυροβολούμε ένα πολυβόλο. Ήμουν χάλια σε αυτό και φυσικά τους έκανε να γελάσουν», λέει και αυτό το βλέπεις σχεδόν όπως το ζούσε εκείνη.

Ο χάρτης και οι ψηφιοποιημένες μνήμες αποτελούν μέρος μιας νέας ψηφιακής έκθεσης με τίτλο Thread of Memory.

Δημιουργήθηκε από τη Microsoft, τη γαλλική Mission Liberation και την εταιρεία ψηφιακής ιστορίας ICONEM για να διασφαλίσει ότι διατηρούνται ζωντανές οι αναμνήσεις της D-Day.

Δείτε ΕΔΩ

Οι δημιουργοί της έκθεσης χρησιμοποίησαν AI (τεχνητή νοημοσύνη) για να ζωντανέψουν φωτογραφίες από τα αρχεία, να δημιουργήσουν έναν διαδραστικό χάρτη και χρονοδιαγράμματα και να επιτρέψουν στους χρήστες να αναζητήσουν ιστορίες σε οποιαδήποτε γλώσσα μιλούν.

Δείτε ακόμη: Απόβαση στη Νορμανδία: Αυτοί ήταν οι Έλληνες «θρύλοι» που έγραψαν ιστορία στην D-Day [pics]

Ο Μπιλ Μίλιν, στρατιώτης στην Πρώτη Ταξιαρχία Ειδικών Υπηρεσιών, εμφανίζεται, λέγοντας: «Όλοι θέταμε στον εαυτό μας την ίδια ερώτηση. Από πού θα έρθει η επόμενη σφαίρα και σε ποιον θα χρησιμεύει;»

«Αν και τα ιστορικά στοιχεία της D-Day παραμένουν, χάνουμε μνήμες αυτοπτών μαρτύρων που μας συνδέουν με ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα της ιστορίας», δήλωσε ο αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Microsoft, Brad Smith.

Αποτελεί μέρος του προγράμματος Mission Liberation του γαλλικού Υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων για τον εορτασμό της D-Day στην 80ή επέτειό της.

Αν και η έκθεση είναι online τώρα, μια φυσική έκθεση θα ανοίξει την επόμενη εβδομάδα στη Νορμανδία πριν ταξιδέψει στην Προβηγκία και το Παρίσι αργότερα αυτό το καλοκαίρι.

«Η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης θα μας επιτρέψει αναμφίβολα να συνεχίσουμε να ζωντανεύουμε τους πρωταγωνιστές και τους τόπους που συντελέστηκε η Απελευθέρωση», δήλωσε ο Philippe Etienne, πρώην πρεσβευτής της Γαλλίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και πρόεδρος του έργου.

Πηγή: Newsit.gr

The post D-Day: Η τεχνητή νοημοσύνη ζωντανεύει τις μνήμες των βετεράνων της απόβασης στη Νορμανδία appeared first on OnAlert.

Αυτό όμως που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι στην θρυλική αυτή απόβαση, που ήταν η «αρχή του τέλους» για τον Χίτλερ, συμμετείχαν Έλληνες στρατιώτες και δυνάμεις του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Οι Έλληνες στρατιώτες στη Νoρμανδία

Ο Έντι Λάμπρος ήταν ένας από τους 155 Έλληνες στρατιώτες που «όρμησαν» στις ακτές της Νορμανδίας στις 6 Ιουνίου 1944, τη μέρα που ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος «άλλαξε πορεία» και τελικά επέφερε το τέλος της ναζιστικής κατοχής της Ευρώπης. Η φωτογραφία του Ελληνοαμερικανού στρατιώτη και των αδερφών του που κρατάει περήφανα μια σημαία ναζιστών που είχε συλληφθεί δημοσιεύθηκε στην πρώτη σελίδα των New York Times την επόμενη μέρα.

Τραγικά, ο Λάμπρος δεν επέζησε για να δει αυτή τη φωτογραφία, καθώς ο ίδιος σκοτώθηκε στη Γαλλία μία ημέρα μετά την D-Day. Ο Ελληνοαμερικανός στρατιώτης προερχόταν ήταν από το Kings County της Νέας Υόρκης και υπηρέτησε στην 82η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία.

Ωστόσο ήταν ένας μόνο από τους εκατοντάδες Έλληνες που αγωνίστηκαν εκείνη την ημέρα, με το ελληνικό έθνος να βοηθάει με το δικό του τρόπο στην D-Day, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν ήδη υπό γερμανική κατοχή για περισσότερο από τρία χρόνια.

Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στην D-Day

Τέσσερα χιλιάδες σκάφη είχαν συγκεντρωθεί στα βρετανικά ύδατα, περιμένοντας τη διαταγή του Dwight Eisenhower να πλεύσουν προς την ακτή της Νορμανδίας. Η τεράστια αυτή ναυτική δύναμη αποτελούνταν από πολεμικά, μεταγωγικά, επιβατηγά πλοία αλλά και πλοία υποστήριξης, διαφόρων εθνικοτήτων, όλα γεμάτα από συμμαχικά στρατεύματα έτοιμα να πολεμήσουν τους Ναζί.

Η Ελλάδα, με το στόλο της που είχε ως έδρα της την Αίγυπτο, αφού η χώρα βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή,, συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας με έξι πλοία: με τις κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής» και με τέσσερα εμπορικά πλοία.

Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του διοικητή του «Κριεζής» Ναυάρχου Δημήτρη Κιοσέ, τα πλοία ήταν επανδρωμένα από «Έλληνες από όλα τα κοινωνικά στρώματα και επαγγέλματα σε καιρούς ειρήνης, όπως  λογιστές, δικηγόροι, φοιτητές, εργάτες, ψαράδες και έμποροι».

Εκεί συμμετείχαν και τρία ονόματα του Εμπορικού Ναυτικού που θα έβλεπαν αργότερα τα ονόματά τους γραμμένα στις χρυσές σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας, όπως ο Σταύρος Νιάρχος, ο Νικόλαος Μίχαλος και ο Ισίδωρος Καρούσης. Οι δύο ελληνικές κορβέτες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση, σύμφωνα με τον Κλεάνθη  Ζερβό από την Κάλυμνο, ο οποίος υπηρέτησε ως Ανθυποπλοίαρχος στο «Κριεζής».

Συγκεκριμένα, οι «Κριεζής» και «Τομπάζης» συνοδεύονταν από δώδεκα πλοία που είχαν επιφορτιστεί με τη μεταφορά επιλεγμένων τμημάτων του διάσημου βρετανικού τμήματος Northumberland που συμμετείχε στο πρώτο κύμα της εισβολής. Τα ελληνικά πλοία έφθασαν στην ακτή της Νορμανδίας στις 7 π.μ. της D-Day.

Οι πρώτοι στρατιώτες αποβιβάστηκαν ανάμεσα σε ανελέητα πυρά από τον γερμανικό στρατό, σκοτώνοντας πολλούς πριν καταφέρουν να φτάσουν τις ακτές Όταν ο Ναύαρχος Κιοσσές ενημερώθηκε αργότερα για την επιτυχία της επιχείρησης, μετά από πολλές ώρες αιματηρών συγκρούσεων, αναφώνησε «Χριστός Ανέστη» με το πλήρωμα να ξεσπά κραυγές χαράς, αλλά και θλίψης.

Φωτογραφία Reuters

The post Απόβαση στη Νορμανδία: Αυτοί ήταν οι Έλληνες «θρύλοι» που έγραψαν ιστορία στην D-Day [pics] appeared first on OnAlert.

Το ναυάγιο βρίσκεται στο βυθό με κλίση 2 μοιρών αριστερά και σε βάθος 153 μέτρων βορειοανατολικά της Ύδρας σε διεθνή χωρικά ύδατα και στην πλώρη διακρίνεται η βάση πυροβόλου 20 χιλιοστών που έφερε το πλοίο προ της μετατροπής του από ναρκαλιευτικό σε βοηθητικό στόλου.

«Η αριστερή αγκυροκαδένα απουσιάζει ενώ αντίθετα η δεξιά βρίσκεται στη θέση της. Εντοπίστηκε μικρό κάθετο ρήγμα στην αριστερή πλευρά. Διακρίνονται εγκάρσιοι και διαμήκεις νομείς, που φέρουν τρύπες καρφώματος της λαμαρίνας. Στην κάτω πλευρά της πρύμνης ένα δίχτυ ανεμότρατας έχει καλύψει το πηδάλιο και την προπέλα. Στην αριστερή πλευρά των υπερκατασκευών διακρίνεται η μοναδική ανοιχτή πόρτα του ναυαγίου στο μεσοστέγο (περί το μέσον του πλοίου). Τα συντρίμμια στο κατάστρωμα και οι στρεβλώσεις βοηθητικών υποστυλώσεων στις υπερκατασκευές δείχνουν μετακίνηση προς τα αριστερά» αναφέρει σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κώστας Θωκταρίδης.

Το μοιραίο ταξίδι

Στις 2 Μαΐου 1945, και ώρα 17:00 το ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ απέπλευσε από τον Πειραιά με προορισμό τα νησιά του Αιγαίου Σύρο, Σάμο, Χίο & Λέσβο έχοντας μόλις βγει από δεξαμενισμό. Ήταν Μεγάλη Τετάρτη και το ναρκαλιευτικό, λόγω έλλειψης επιβατηγών πλοίων, χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών μεταφέροντας στρατιωτικό προσωπικό καθώς και ιδιώτες που μετέβησαν στις ιδιαίτερες πατρίδες για να γιορτάσουν το Πάσχα με τις οικογένειές τους.

Ήταν η πρώτη μεταπολεμική ελεύθερη επικοινωνία του κέντρου με τα νησιά. H κατάσταση επιβίβασης του Λιμεναρχείου Πειραιά περιελάμβανε 75 επιβάτες με όριο τους 40, αλλά με βεβαιότητα είχαν επιτρέψει την επιβίβαση πολλών περισσοτέρων, σχεδόν στο διπλάσιο, ενώ παράλληλα στο πρυμναίο κατάστρωμα είχε στοιβαχτεί μεγάλος αριθμός αποσκευών, ακόμη και οικοσκευών παρουσιάζοντας μόνιμη αριστερή κλίση στο σκάφος. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και η θάλασσα γαλήνια. Μετά από τρίωρο ταξίδι, μόλις είχε βραδιάσει, άρχισε να βρέχει και οι επιβάτες που δεν ήταν σε στεγασμένους χώρους άρχισαν να μετακινούνται αριστερά, παρά τις συστάσεις του πληρώματος.

Ο κυβερνήτης δεν βρισκόταν στη γέφυρα και όταν αντιλήφθηκε ότι ο πηδαλιούχος είχε πάρει επικίνδυνη ρότα φέρνοντας το πλοίο κοντά σε ένα θαλάσσιο ναρκοπέδιο, προσπαθώντας να αποφύγει τον θανάσιμο κίνδυνο έστριψε το πηδάλιο προς τα δεξιά. Το ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ απώλεσε τις συνθήκες ευστάθειάς του, πήρε αριστερή κλίση και ανατράπηκε. Μέσα σε λίγα λεπτά η θάλασσα σκέπασε το αναποδογυρισμένο πλοίο, το οποίο βυθίστηκε με την πλώρη παρασύροντας μαζί του όσους βρίσκονταν στο εσωτερικό του που δεν πρόλαβαν καν να αντιδράσουν…

Η διάσωση

Εξίσου τραγική ήταν και η μοίρα πολλών επιβατών, οι οποίοι βρέθηκαν στη θάλασσα. Ο ασυρματιστής του πλοίου δεν πρόλαβε να εκπέμψει σήμα κινδύνου, πλοία στην ευρύτερη περιοχή δεν υπήρχαν και όσοι κατάφεραν να μείνουν στην επιφάνεια κολυμπούσαν επί ώρες χωρίς σωσίβια παλεύοντας να κρατηθούν ζωντανοί. Η εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ της εποχής αναφέρει χαρακτηριστικά: «20 ναυαγοί κρατιόντουσαν από ένα βαρέλι για ώρες ώσπου το κρύο και η εξάντληση παρέλυσαν τα χέρια τους … μόνο 7 από αυτούς κατάφεραν τελικά να σωθούν».

Στις 3 τα ξημερώματα ένας από τους ναυαγούς, ο λιμενάρχης Σύρου πλωτάρχης Παν. Νταλιάνης άκουσε τον θόρυβο μηχανής σκάφους που περνούσε από την περιοχή και άρχισε να καλεί σε βοήθεια. Ήταν το πετρελαιοκίνητο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ που κατευθυνόταν προς τον Πειραιά και ακούγοντας τις φωνές έσπευσε στην περιοχή και περισυνέλεξε 37 ναυαγούς, τους οποίους μετέφερε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά.

Η τελευταία που επέζησε του ναυαγίου

Όταν το ελληνικό Ναυαρχείο ενημερώθηκε για το ναυάγιο έδωσε εντολή σε ένα αντιτορπιλικό και δύο τορπιλακάτους να μεταβούν στη θαλάσσια περιοχή προκειμένου να διενεργήσουν έρευνες για πιθανή εύρεση και άλλων ναυαγών. Στις 3 Μαΐου και ώρα 16:00 εντοπίστηκε ζωντανή σε βραχώδη ακτή του ακρωτηρίου Ζούρβας μία γυναίκα. Ήταν η Μαρία Ρούση, η οποία κολυμπούσε επί εννέα ώρες μέχρι να καταφέρει να βγει στη στεριά.

«Η πρώτη μου προσπάθεια όταν βρέθηκα στη θάλασσα ήταν να απαλλαγώ από τα φορέματά μου» περιέγραψε αργότερα η ίδια. «Ύστερα σημάδεψα το σημείο κατευθύνσεώς μου, τον κάβο Ζούρβα. Στην αρχή άκουγα φωνές απελπισμένες ολόγυρά μου. Μα έσβηναν σιγά σιγά. Ίσκιος πλεούμενου γύρω μου. Με γιγάντωνε η ελπίδα να φθάσω στον κάβο και κράτησα ώρες εννέα πάνω στη θάλασσα. Εχρειάστηκαν άλλες έξι ώρες ροβινσωνικής αναμονής στον έρημο κάβο για να περισυλλεγώ».

Οι έρευνες των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού συνεχίστηκαν αλλά δεν βρέθηκαν άλλοι επιζήσαντες και το έργο τους δυστυχώς, περιορίστηκε στην περισυλλογή σορών. Ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες και πολλές από αυτές ήταν από τη Σύρο, όπως η Μαρή Λαδοπούλου που έχασε τη ζωή της μαζί με τον γιο της Ελπιδοφόρο, τη σύζυγό του Ντέσσυ και τα δυο τους κοριτσάκια Ελένη και Μαρία, 3 και 1,5 ετών.

Μαζί τους χάθηκε και η 7,5χρονη Μαρία Νεοφύτου, εγγονή της Μαρής Λαδοπούλου και κόρη του πλοιάρχου Λουκά Νεόφυτου, ο Δημ. Λαδόπουλος και η σύζυγό του Φανή. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και η σύζυγος και οι δύο γιοι 5 και 7 ετών του διασωθέντος Λιμενάρχη Σύρου Παν. Νταλιάνη, ο πλοίαρχος του ναυτικού Ιωάν. Βλαχόπουλος και η σύζυγός του, ο Κων. Ραζής και η σύζυγός του Ντόρα, η σύζυγος του διασωθέντος πλοιάρχου ναυπηγού Φιλίππου, η 11χρονη Ελένη Λιάμπεη κόρη του διευθυντή της ΕΤΜΑ, ο συνταγματάρχης Ε. Κώττης και η κόρη του, ο φιλέλληνας Σουηδός Μαρτέν Νόρδεστρεμ μέλος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού που είχε αναλάβει την οργάνωση διανομής βοηθημάτων και ιδιαιτέρως την παιδική περίθαλψη.

Ο ακριβής αριθμός και τα στοιχεία των θυμάτων ήταν πολύ δύσκολο να προσδιοριστούν τις πρώτες μέρες γιατί δεν είχαν καταγραφεί επισήμως οι υπεράριθμοι επιβαίνοντες παρά μόνο οι 75 για τους οποίους είχαν εκδοθεί οι σχετικές άδειες.

Η έρευνα της ομάδας σε πρωτογενείς πηγές

Η έρευνα της ομάδας σε πρωτογενείς πηγές της Υπηρεσίας Ιστορίας Ναυτικού, του υπουργείου Τύπου και των βρετανικών αρχείων κατέληξε στα εξής στοιχεία. Οι επιβαίνοντες του ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ μαζί με το πλήρωμα ήταν 136, από τους οποίους επέζησαν 38 ενώ έχασαν τη ζωή τους 98.

Για τα αίτια της ναυτικής αυτής τραγωδίας ακολούθησαν ανακρίσεις και παραπέμφθηκαν σε δίκη ο κυβερνήτης του πλοίου, ο διοικητής Ναυτικής Βάσεως Πειραιώς, ο διευθυντής γραφείου κινήσεως του Λιμεναρχείου Πειραιώς, ο αξιωματικός ελέγχου κινήσεως Λιμεναρχείου Πειραιώς και ένας κελευστής του Λ.Σ.

Ο πλοίαρχος Νεόφυτος τότε διοικητής ναυτικών σχολών που απώλεσε στο ναυάγιο την κόρη του και τις δύο ανιψιές του, δήλωσε στο ναυτοδικείο: «Κατά την γνώμη μου το ναυάγιο του ΣΠΕΡΧΕΙΟΥ δεν οφείλεται σε υπερφόρτωση και ούτε η στρέψη του τιμονιού μπορεί να ανατρέψει το πλοίο για τεχνικούς λόγους. Πιστεύω ότι έγινε πλημμελής επιθεώρηση κατά τον πρόσφατο δεξαμενισμό».

Το Ναυτοδικείο και ο εντοπισμός του ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ 79 χρόνια μετά

Το Ναυτοδικείο Πειραιά καταδίκασε τον κυβερνήτη του πλοίου σε εξάμηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν. Η ερευνητική ομάδα αρχικά εντόπισε το βυθισμένο ναρκαλιευτικό από την επιφάνεια της θάλασσας με σόναρ και στη συνέχεια έγινε βιντεοσκόπηση με ROV μη επανδρωμένο υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο όχημα. Οι διαστάσεις του ναυαγίου καθώς και η θέση του σε σχέση με τις καταθέσεις της εποχής, ταυτίζονται με την ιστορία του.

Το 1912 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Smith’s Dock στο Middlesbrough της Αγγλίας ως φαλαινοθηρικό με το όνομα NOBLE NORA διαστάσεων 32 μέτρα μήκος και 6,4 μέτρα πλάτος. Τον Ιούνιο του 1917 επιτάχθηκε από το βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό και εξοπλίστηκε ως περιπολικό. Τον Απρίλιο του 1941 έλαβε το διακριτικό FY.189. Τον Σεπτέμβριο του 1943 παραχωρήθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό από τους Βρετανούς.

Πηγή και φωτογραφίες ΑΠΕ – ΜΠΕ (Κώστα Θωκταρίδη)

The post ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ: Εντοπίστηκε το ναρκαλιευτικό που βυθίστηκε το 1945 – Ένα από τα πιο τραγικά ναυάγια στην ελληνική ιστορία [vid, pics] appeared first on OnAlert.