Του Αθανάσιου Ζέρβα, Ταξίαρχου ε.α.
Δεδομένου του διπλού ρόλου του απόστρατου Αξιωματικού όπως και κάθε έφεδρου, ως μοχλού του κοινωνικού και ιστορικού γίγνεσθαι, θεωρώ ηθική υποχρέωσή μου να αναφερθώ στα πρόσφατα μείζονα εθνικά συμβάντα που ο χειρισμός τους απαιτεί ηθική δύναμη και χρηστότητα. Σχετικός είναι και ο όρκος πίστεως των εφέδρων της Αθηναϊκής Δημοκρατίας (Πλάτωνας, <<Μενέξενος >>, 239). ΄΄Εμείς δεν έχουμε την υποχρέωση να είμαστε ούτε δούλοι του ενός ούτε δέσποτες των άλλων , αλλά η φυσική ισογονία μας, μας αναγκάζει να ζητάμε και την πολιτική μας ισότητα κατά νόμο και να μην υπακούμε σε κανέναν άλλο παρα μόνο σε εκείνους που διακρίνονται για την ηθική τους δύναμη και την χρηστότητα΄΄.
Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις της ανώτατης ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, οι Τούρκοι επινοούν γκρίζες ζώνες΄΄ στο Αιγαίο και ταυτόχρονα συμπιέζουν την ΑΟΖ στο Καστελόριζο. Εμείς, μέσω της υπαναχώρησης /παραχώρησης μας σε στρατιωτικά συμβάντα μείζονος επιχειρησιακής σημασίας στη περιοχή του Αιγαίου με τους γείτονες, μειώνοντας συνεχώς τα ΄΄όρια΄΄ της ανταπόδοσης μας στις αέναες τουρκικές προκλήσεις/διεκδικήσεις, μοιραίως τις αποδεχόμαστε. Και όλα αυτά εντός ενός γενικότερου πρακτικού πλαισίου κατευνασμού και υποχωρητικότητας εκ μέρους μας, στο όνομα της ΄΄ψυχραιμίας, της νηφαλιότητας και της σύνεσης΄΄, σύμφωνα με πολιτικά χείλη του αρμοδίου Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.Το ίδιο συμβαίνει και στην ΑΟΖ με την Αλβανία μέσω των τελευταίων υπαναχωρήσεων μας.
Δυστυχώς, εφόσον το ισχύον στρατιωτικό μας δόγμα σύμφωνα με την Πολιτική Εθνικής Άμυνας και την Εθνική Στρατιωτική Στρατηγική είναι αυτό που είναι (χωρίς να είναι σκόπιμο να αναφέρουμε λεπτομέρειες) και όχι το ΄΄ευέλικτης ανταπόδοσης΄΄ και του΄΄ισοδύναμου τετελεσμένου΄΄ που ίσχυε πριν από μία δεκαπενταετία, η πεπατημένη τουρκική πρακτική ΄΄σου ζητάω την αυλή σου και μόλις δώ την παραμικρή ενδοτικότητα/υποχώρηση θα σου πάρω και το σπίτι σου΄΄ αποδίδει τα μέγιστα.
Πρακτική την οποία ο εξ ανατολών γείτονας εφάρμοζε, εφαρμόζει και θα εφαρμόζει ως αναπόσπαστο κομμάτι της αποδεδειγμένης ψυχοσύνθεσης του και φυσικά επαληθεύεται από την κλασική αναλλοίωτη ρήση του Θουκυδίδη: ΄΄ ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του΄΄. Είναι δεδομένο ότι η Τουρκία πρωτοστατεί στη κούρσα των εξοπλισμών εναντίον μας, αφού επενδύει συνεχώς και παράγει προϊόντα υψηλής αμυντικής τεχνολογίας, ταυτόχρονα έχει μαχητική ικανότητα λόγω της εμπλοκής της σε πολεμικά μέτωπα, ενώ οι τακτικοί παράγοντες τουλάχιστον στον στο θέατρο επιχειρήσεων του Αιγαίου είναι υπέρ της.
Αντίθετα εμείς αναλωνόμαστε σε αντίστοιχες προμήθειες στρατιωτικού υλικού από το εξωτερικό συμπεριλαμβανομένου των αλληλοσυγκρουόμενων διακρατικών, ατομικών, οικονομικών, γεωστρατηγικών συμφερόντων και του συνεπακόλουθου πολιτικού αλληλοσπαραγμού για τα θέματα αυτά . Εφόσον, λοιπόν δεν παράγουμε τίποτα ουσιαστικό, μοιραίως η πλάστιγγα της μαχητικής ισχύος μεταξύ ΕΕΔ και Τουρκικών Ένοπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) αν δεν έχει ήδη γείρει, θα γείρει σύντομα εις βάρος μας. Ευτυχώς, υπάρχει και η σχετική μαχητική ισχύ που περιλαμβάνει ως παράγοντα και το ηθικό στον οποίο ευελπιστώ ότι υπερτερούμε.
Επειδή οι επιπτώσεις, από την συνέχιση, τόσο της συνεχόμενης Τουρκικής προκλητικότητας για το καθεστώς του Αιγαίου, της αδιάλλακτης πολιτικής των Σκοπίων για το όνομα, όσο και του επικίνδυνου μεγαλοϊδεατισμού και των αλλόγιστων διεκδικήσεων της Αλβανίας, είναι πλέον εμφανείς και ταυτόχρονα οι διεθνείς παρεμβάσεις για τα υπόψη θέματα είναι ιδιαζόντως χαλαρές και μη αποδοτικές, πιστεύω ότι μόνο η δική μας σθεναρή στάση και μάλιστα η επίδειξη της αποτρεπτικής ισχύος των ΕΕΔ θα επιφέρει αποτελέσματα.
Αναφορικά με τις ΕΕΔ, σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ είναι κατάφορη αντίφαση να οικοδομούμε μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) με τις ΤΕΔ με την υψηλή εποπτεία, συνεργασία αλλά και καθοδήγηση του Υπουργείου Εξωτερικών και ταυτόχρονα να έχουμε συνεχής παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας από τις ΤΕΔ στο Αιγαίο (γκρίζες ζώνες, Εθνικά Χωρικά Υδατα, Εθνικός Εναέριος Χώρος). Ομοίως αντίφαση, να οικοδομούμε ΜΟΕ με Αλβανία και ΠΓΔΜ και εμείς αντί να απαιτούμε αμοιβαία εμπιστοσύνη να παριστάνουμε τους διαλλακτικούς.
Πρέπει να επανακτήσουμε την χαμένη μας αίγλη στην επίδειξη σθεναρής αποτρεπτικής ισχύος ως ΕΕΔ όπως συνέβη σε παρόμοιες περιπτώσεις χειρισμού εθνικών κρίσεων κατά τις περιόδους 1967-1974, 1987, 2008. Διαφορετικά ο εξ ανατολών γείτονας θα εφαρμόσει επιτυχώς την προαναφερόμενη πρακτική του εις βάρος μας. Εγχείρημα πολύ δύσκολο για τηv χώρα μας, με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, την άφωνη στρατιωτική ηγεσία για την οποία το θάρρος της γνώμης είναι μειονέκτημα και μια κοινή γνώμη απρόθυμη να πολεμήσει.
Αναφορικά με την αποτρεπτική ισχύ και αξιοπιστία των ΕΕΔ, υπάρχουν πολλές δυσκίνητες και διπλοασφαλισμένες διαταγές καθώς και πλήθος χαλαρών και πολυδαίδαλων Εθνικών Κανόνων Εμπλοκής (ΕΚΕ) που δημιουργούν σαφώς ένα κλίμα υποχωρητικότητας και αναβλητικότητας και τυφλής υπακοής, στο όνομα της ΄΄ειρηνικής διευθέτησης της οποιαδήποτε στρατιωτικής εμπλοκής΄΄,, στερώντας οπωσδήποτε το αποφασιστικό πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας στα εμπλεκόμενα κάθε φορά στελέχη των ΕΕΔ.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους εντός των Στρατοπέδων σε όλη την ελληνική επικράτεια διαταγές και κανονισμούς που διέπουν τη χρήση οπλισμού από τους εν υπηρεσία (χωρίς να είναι σκόπιμο να αναφέρουμε λεπτομέρειες), με έκδηλα αποτελέσματα όπως αυτό πρόσφατα της εισόδου του ΄΄Ρουβίκωνα’’ στο Πεντάγωνο της οδού Μεσογείων, τα οποία ενισχύουν την υιοθέτηση μιας δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας του προσωπικού των ΕΕΔ τα τελευταία χρόνια, πλήττοντας σαφώς την αξιοπιστία και αποτρεπτική ισχύ των ΕΕΔ.
Επειδή σύμφωνα με τις αρχές της στρατηγικής η αποτρεπτική φήμη κτίζεται με τον χρόνο και επειδή στο τέλος της καριέρας της η στρατιωτική ηγεσία δεν θα αποτιμήσει το έργο της ούτε με τα ΄΄officia΄΄ και τις ΄΄περγαμηνές΄΄ που εισέπραξε, ούτε με τις καινοτομίες που επέφερε στις ΕΕΔ , ούτε με την κοινωνική συνεισφορά των ΕΕΔ αποσπώντας αυτές από το καθαρά επιχειρησιακό τους έργο.
Θα το αποτιμήσει, με το αν επέδειξε την ελάχιστη σθεναρότητα και υπευθυνότητα στα καθήκοντά της για τη σωτηρία της πατρίδος, μένοντας πιστή στο γνωστό για όλους μας στρατιωτικό της όρκο, εξασφαλίζοντας την αξιοπιστία και την αποτρεπτική τόσο ισχύ όσο και απαραίτητη φήμη των ΕΕΔ έναντι κάθε επιβουλέα, με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος.