Το φθινόπωρο που έρχεται δεν θα είναι δύσκολο μόνο για τα οικονομικά. Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί σημαντικά εθνικά θέματα ,ο χειρισμός και η κατάληξη των οποίων θα κρίνουν πολλά.
Πρώτο θέμα στην ατζέντα αυτών των κρίσιμων θεμάτων οι έρευνες για φυσικό αέριο και πετρέλαιο που έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν στις 21 Σεπτεμβρίου,στην Ανατολική Μεσόγειο και ανοιχτά της Κύπρου. Το θέμα αφορά φυσικά άμεσα την Ελλάδα η οποία εδώ και χρονιά δείχνει αδράνεια σ΄ αυτά τα θέματα αποφεύγντας να ασκήσει δικαιώματά της και αδιαφορώντας να καθορίσει ΑΟΖ ακόμη και με τη Κύπρο.
Από την άλλη πλευρά η Άγκυρα, κυριολεκτικά …λυσσάει. Προσπάθησε και προσπαθεί να εξαφανίσει από το χάρτη ένα ολόκληρο ελληνικό νησί ,το Καστελλόριζο, για να μπορέσει να ορίσει ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Έχει αρχίσει να απειλεί σε καθημερινή βάση τη Κύπρο πως αν τολμήσει να ξεκινήσει έρευνες “θα κάνει ότι είναι απαραίτητο” και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόκλησης κρίσης που ασφαλώς εμπλέκει πρώτα απ΄ όλους την Ελλάδα.
Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και να χειριστούμε μία κρίση ανάλογη ή χειρότερη των Ιμίων; Γιατί περί αυτού θα πρόκειται. Μία κρίση με ισχυρή στρατιωτική πίεση που στόχο θα έχει να μας οδηγήσει με όσο πιο δυσμενείς όρους σ΄ ένα τραπέζι συζητήσεων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε και στα καλύτερά μας.
Αμέσως μετά από την κρίση των Ιμίων ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης,είχε κάνει κάτι που απεχθανόταν:επισκέφτηκε το ΥΕΘΑ και έξω από την αίθουσα ΚΥΣΕΑ, έδωσε το πράσινο φως για την υλοποίηση ενός εξοπλιστικού προγράμματος-μαμούθ! Οι αγορές έγιναν χωρίς σχέδιο,χωρίς στόχο με τη γνωστή “νεοπλουτίστικη” λογική της εποχής, που επέβαλε η “ισχυρή” Ελλάδα του Χρηματιστηρίου. Παρόλα αυτά,μέσα στο σορό των οπλικών συστημάτων που κατεβάζαμε …από τα ράφια,αγοράστηκαν και όπλα που ενίσχυσαν και θωρακισαν την αμυνα της χώρας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν καμία κυβέρνηση και κανένας ΥΕΘΑ, δεν σεβάστηκαν τα πολλά χρήματα που πλήρωσε ο Έλληνας φορολογούμενος για την αγορά αυτών των όπλων. Με το φθηνό και λαϊκίστικο επιχείρημα ότι “κάνουμε οικονομία ,κόβοντας από την Άμυνα”, άφηναν το ελληνικό οπλοστάσιο να καταρρέει ,την ίδια ώρα που σε άλλους τομείς -στην υγεία για παράδειγμα- γινόταν ξέφρενο…πάρτυ δισεκατομμυρίων.
Οι κυβερνώντες μας θεωρούσαν ότι κάνουν οικονομία όταν δεν παράγγελναν ανταλλακτικά και δεν συντηρούσαν τα οπλικά συστήματα των ΕΔ. Φθάσαμε στο σημείο να πιστέψουμε κι εμείς, όλοι μας, ότι επιτυχημένος ΥΕΘΑ ή επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών ήταν όποιος δεν έβαζε υπογραφή πουθενά,αφήνοντας την άμυνα της χώρας στη τύχη της και τελικά στη σημερινή προβληματική κατάσταση.
Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε σε νούμερα και ποσοστά. Αυτά όσο κι αν παριστάνουν τους ανήξερους υπουργοί και αρχηγοί,είναι πασίγνωστα.
Ωστόσο ,παρά τα όποια προβλήματα η διαχείριση μιας πολύ πιθανής κρίσης στη γειτονιά μας πρέπει να γίνει με όποια μέσα και δυνατότητες υπάρχουν και πρώτα απ΄ όλα με ακριβή καθορισμό του τι θελουμε,πως θα το κερδίσουμε και κυρίως μέχρι που μπορούμε να φθάσουμε για να το πετύχουμε. Ότι δηλαδή δεν κάναμε στα Ίμια,όταν ξεκινήσαμε με “κουτσαβακισμούς” και καταλήξαμε …να παρακαλάμε να φυσήξει το αεράκι για να πάρει την ελληνικη σημαία.