Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΚΑΡΑ*
Ο πατριωτισμός δεν έχει καμία σχέση με τον υπερεθνικισμό. Έχει αποδειχτεί στην πράξη πως όσοι από τους συνεργάτες των Γερμανών, από τους κουκουλοφόρους, από τους μαυραγορίτες κλπ παραπέμφθηκαν στα αρμόδια δικαστήρια δωσίλογων, αθωώθηκαν (πλην ελαχίστων) με το καινοφανές επιχείρημα πως ό,τι έκαναν το έκαναν για να προετοιμάσουν τον τόπο να αντισταθεί κατά του κομμουνιστικού κινδύνου!! Δηλαδή οι άνθρωποι (κατά τις αποφάσεις των δικαστηρίων) συνεργάστηκαν με τις αρχές κατοχής και τις υπηρέτησαν προδίδοντας την πατρίδα και συμμετέχοντας στο μακελειό του λαού μας από πατριωτισμό! Κάτι ανάλογο αλλά χειρότερο έκαναν οι διάδοχοί τους νεοδωσίλογοι στην Κύπρο το 1974 με το πραξικόπημα, παρέχοντας την ευκαιρία στους Τούρκους να εισβάλλουν. Και τούτο ανεξάρτητα από όποιες ευθύνες έχουν και «άλλοι» από τον πολιτικό κόσμο για τη συνέχεια της συμφοράς. Δικαστήρια δεν λειτούργησαν ποτέ γι’ αυτά, δυστυχώς.
Να θυμίσουμε στους τυχόν νοσταλγούς της δικτατορίας και του πατριωτισμού της χούντας, πως πεποίθηση κάποιων τότε που την εκφράσανε και δημόσια ήταν ότι, «από τους Τούρκους μπορεί κάποτε να απαλλαγεί η Κύπρος ενώ από τους Ρώσους και τον Κομμουνισμό που θα φέρει ο Μακάριος, ποτέ», επομένως προτιμότερη η κατοχή και ιδού η συμφορά από τον υπερεθνικισμό. Ο Ιωαννίδης και οι οπαδοί του αποδέχονταν τη διπλή ένωση με κινητήρια δύναμη όχι την πρακτορίστικη σχέση με τους Τούρκους, και τη CIA, αλλά μια στρεβλή άποψη περί πατριωτισμού. Έτσι διευκόλυναν και ανέχτηκαν την εισβολή, ιδιαίτερα στην εκδήλωσή της. Έχοντας αποδεχτεί νωρίτερα το κατάλληλα σερβιρισμένο σχέδιο των Αμερικανών για τη διχοτόμηση (άρα τη διπλή ένωση) πίσω από την οποία βέβαια κρυβόταν η οριστική και αμετάκλητη ένταξη της μεγαλονήσου στη Δύση με την ενθυλάκωσή της στο ΝΑΤΟ. Κανείς σήμερα δεν αμφισβητεί αυτήν την ερμηνεία. Κανείς, εκτός από κάποιους υπερεθνικιστές που δέχονται το δεύτερο σκέλος περί Δύσης, αλλά κλείνουν τ’ αυτιά τους στο πρώτο περί των υπόγειων συμφωνιών. Αυτά όμως έγιναν, να το πάρουμε όλοι απόφαση πως έγιναν ακριβώς έτσι. Γι’ αυτό και δε λειτούργησαν δικαστικές διερευνήσεις και διώξεις. Η ιστορία δεν έβαλε τελεία και παύλα ακόμα σ’ αυτά.
Ναι, είμαστε ένα με τους Ελληνοκύπριους, και θα είμαστε ένα, τα ήθη και τα έθιμά τους, τα τραγούδια τους είναι ελληνικά, οι αγώνες τους, μακάρι να ανήκε και στο ελληνικό κράτος η Κύπρος, αλλά δεν ανήκει και σ’ αυτό συνυπεύθυνος είναι ο υπερεθνικισμός με το θανάσιμο αγκάλιασμά του, η Κύπρος είναι χωριστό κράτος μέλος του ΟΗΕ και προς το παρόν αυτό δεν αλλάζει. Υπάρχουν και οι Τουρκοκύπριοι, δεν είναι ανύπαρκτοι για να παριστάνουμε πως δεν κατοικούν στο νησί. Με τους Ελληνοκύπριους δεν είχαν και απ’ ότι φαίνεται δεν έχουν πρόβλημα, όσο δεν τσιγκλάνε αμφότερους οι υπερεθνικιστές εκατέρωθεν.
Όσον αφορά τα Σκόπια και τις βλέψεις τους και στο τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας που ανήκει σήμερα στην Ελλάδα, καθώς και την έωλη και ανιστόρητη πίστη τους πως αποτελούν τους διάδοχους των αρχαίων Μακεδόνων, οι Έλληνες υπερεθνικιστές δεν κρύβουν την τάση τους να θέλουν τη μοιρασιά του κρατιδίου αυτού στις όμορες χώρες, ως λύση σ’ αυτές τις προκλήσεις.
Και ιδού τα απλά ερωτήματα: Δεν βλέπουν τη ζημιά που προκύπτει από τις εξαλλοσύνες άρα και τις αναγνωρίσεις του κρατιδίου με τις καθυστερήσεις στη λύση, δεν διαβάζουν τι κρύβεται πίσω από τις γραμμές των επισήμων δηλώσεων των «συμμάχων μας» αλλά και τα ακραία συνθήματα στις διαδηλώσεις στη χώρα μας; Δεν προτιμούν να βοηθήσουν και από πλευράς τους στο ξεκαθάρισμα των σχέσεών μας με τα Σκόπια μέσω ισχυρών και απαραβίαστων συμφωνιών με ακλόνητες εγγυήσεις και αντίστοιχες αλλαγές στο Σύνταγμα τους, στην εκπαίδευσή τους, στα σύμβολά τους κοκ; Δεν προτιμούν να εξασφαλιστούν τα σημερινά μας σύνορα, να μην προσβάλλει κανείς την ιστορία του τόπου μας; Δεν βλέπουν πως με την τακτική τους ρίχνουν νερό στο αυλάκι των Σκοπιανών υπερεθνικιστών, αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι δικοί μας υπερεθνικιστές, δεν τους έγινε μάθημα η Κύπρος; Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας σε προτεκτοράτα δεν τους έγινε μάθημα; Θέλουν με τις ακρότητές τους να γίνει και στη χώρα μας το ίδιο;
Είμαστε περήφανοι για τους νέους μας των στρατιωτικών σχολών, είμαστε περήφανοι γιατί προέρχονται (όπως και εμείς) από τον απλό λαό και όχι τους μεγαλοαστούς, είμαστε περήφανοι γιατί είναι πιο μορφωμένοι απ’ ότι εμείς τότε, και ελπίζουμε να σπουδάζουν εκπαιδευόμενοι σωστά την υπεράσπιση της πατρίδας που αγαπούν πάνω απ’ όλα.
Ας τους αφήσουν ήσυχους όσοι θεωρούν πως πίσω τους θα κρύβουν τις δικές τους υπερεθνικιστικές βλέψεις για το μέλλον αυτού του τόπου.
Ιδρυτικό μέλος ΚΕΘΑ και ΑΝΕΑΕΔ, Αρχιπλοίαρχος εα-Συγγραφέας