«Λανθασμένες Επιλογές στην Άμυνα και Ασφάλεια της Κύπρου»
Στις 14 και 15 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στην Πάφο και στη Λευκωσία αντίστοιχα, η παρουσίαση του βιβλίου του Αντιστρατήγου ε.α. Ανδρέα Πενταρά, με τίτλο «Λανθασμένες Επιλογές στην Άμυνα και Ασφάλεια της Κύπρου» – 100 άρθρα δημοσιευθέντα στον ημερήσιο κυπριακό Τύπο (Εκδόσεις Επιφανίου – Λευκωσία 2012). Οι παρουσιάσεις οργανώθηκαν από το Κυπριακό Κέντρο Μελετών (ΚΥΚΕΜ) και για το βιβλίο μίλησαν: ο Διευθυντής του ΚΥΚΕΜ Δρ. Χρήστος Ιακώβου, ο Αντιστράτηγος ε.α. και πρ. Υπουργός Άμυνας Φοίβος Κλόκαρης, ο Υποστράτηγος ε.α. Δρ. Ιωάννης Παρίσης, και ο πρ. Υπουργός Άμυνας Σωκράτης Χάσικος. Χαιρετισμούς απεύθυναν ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού και υποψήφιος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδηςκαι ο Πρόεδρος Δ.Σ. του ΚΥΚΕΜΤώνης Τουμαζής.
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην εύστοχη και τεκμηριωμένη κριτική που ασκείται στις πολιτικές ηγεσίες για τις λανθασμένες επιλογές που έχουν γίνει κατά τα προηγούμενα χρόνια, καθώς και στη σημαντική συμβολή των άρθρων αυτών στην ενημέρωση των Κυπρίων στα θέματα της ασφάλειας και της άμυνας. Ο συγγραφέας επισημαίνει με σαφήνεια, καθαρό και μεστό αλλά και καταγγελτικό λόγο και ουσιαστική επιχειρηματολογία, κύρια και ζωτικά σημεία που σχετίζονται με την εθνική άμυνα και ασφάλεια της Κύπρου. Μεταξύ των άλλων, αναλύει και κρούει τον κώδωνα πολύ έγκαιρα, για κάποια θέματα, πολλά από τα οποία εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αποδεικνύεται προφητικός, διότι οι επισημάνσεις και οι υποδείξεις του επαληθεύτηκαν.
Στα έξι κεφάλαια του βιβλίου στα οποία κατανέμονται 100 άρθρα που δημοσίευσε ο συγγραφέας στο χρονικό διάστημα από τον Ιούνιο 2004 έως τον Σεπτέμβριο 2011, καταδεικνύονται οι κίνδυνοι κατά του Ελληνισμού της Κύπρου οι οποίοι απορρέουν από την τουρκική στρατηγική στοχοθεσία στο Κυπριακό. Επίσης αναλύονται θέματα που αναφέρονται στη σχέση της Κύπρου με το ΝΑΤΟ και την ΚΠΑΑ, την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ, τις Βρετανικές Βάσεις, την ΑΟΖ, τις συζητήσεις του Προέδρου Χριστόφια με την τουρκοκυπριακή πλευρά για αποστρατικοποίηση της νήσου και τους κίνδυνοι που προκύπτουν από ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Πολύ ορθά ο συγγραφέας εντοπίζει τα κυριότερα σημεία υποβάθμισης της άμυνας στη μείωση των αμυντικών προϋπολογισμών σε απαράδεκτα επίπεδα, στην κατάργηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος-Κύπρου, στην κατάργηση των διακλαδικών ασκήσεων «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ», «ΒΕΡΓΙΝΑ» και «ΤΟΞΟΤΗΣ», στην αναξιοκρατία και τον κομματισμό που διείσδυσαν σαν καρκινώματα σε όλους τους τομείς της δραστηριότητας της Εθνικής Φρουράς και έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στο αξιόμαχό της και τέλος στο ελλειμματικό και απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο που διέπει το Υπουργείο Άμυνας και την Εθνική Φρουρά.
Ιδιαίτερα καταγγέλλεται από τον συγγραφέα, με σαφή επιχειρηματολογία, η παρέμβαση πολιτικών παραγόντων σε αρμοδιότητες που ανήκουν στην στρατιωτική ηγεσία της Εθνικής Φρουράς, επεξηγώντας της δυσμενείς συνέπειες στο αξιόμαχό της. Επίσης, κατ’ επανάληψη ο συγγραφέας αναφέρεται στα άρθρα του σε δύο στοιχεία ως αιτίες εσφαλμένων επιλογών: τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και το έλλειμμα στρατηγικής σκέψης. Υποστηρίζει ότι όλα αυτά συνέτειναν στο να μην υπάρχει συγκροτημένη στρατηγική εθνικής ασφάλειας και πολιτική ευθύνη άμυνας της χώρας.
Ειδικότερες αναφορές γίνονται στα θέματα που αφορούν στην υποβαθμισμένη συμμετοχή της Κύπρουστην ΚΠΑΑ της ΕΕ, και τη μη συμμετοχή της Κύπρου σε κανένα από τα πλαίσια συνεργασίας του ΝΑΤΟ. Σε μία σειρά 11 άρθρων, από το 2004 έως το 2011, παρουσιάζεται μια εξαιρετική ενημέρωση για τα θέματα αυτά, και εξηγούνται οι λόγοι που επιβάλλουν τη συμμετοχή της Κύπρου, τουλάχιστον στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι το ΑΚΕΛ, το οποίο είναι «δέσμιο» των ταμπού των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ως συγκυβερνόν κόμμα στην κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου και ως κυβερνόν κόμμα σήμερα, δεν επέτρεψε και δεν επιτρέπει και σήμερα, την υποβολή αίτησης συμμετοχής της Κύπρου στο πρόγραμμα αυτό της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Επίσης σε μία σειρά 13 άρθρων που δημοσιεύθηκαν από το 2006 έως το 2011, αναλύεται διεξοδικά το θέμα των υδρογονανθράκων, η σημασία του για την Κυπριακή Δημοκρατία, οι αναμενόμενες απειλές εκ μέρους της Τουρκίας (παρουσιάζοντας το προηγούμενο της Ελλάδας στο Αιγαίο), η ανάγκη απόκτησης ασφάλειας μέσω συμμαχίας με το Ισραήλ, και πολλά άλλα. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η διαχείριση του θέματος από την κυβέρνηση Χριστόφια, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην περαιτέρω συρρίκνωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας επί της ΑΟΖ, καθώς και στην αποκοπή των κοινών θαλασσίων συνόρων Κύπρου-Ελλάδας.