«Χρειάζεται να υπάρξει μία επιθετική διπλωματία εκ μέρους της Αθήνας προκειμένου να αποτραπεί η εφαρμογή της Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης», τονίζει στο OnAlert και τον Κώστα Αλατζά, ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Αντιπρόεδρος του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, Πέτρος Λιάκουρας.
Αναλύοντας τις τελευταίες προκλητικές κινήσεις της Άγκυρας, ο κ. Λιάκουρας επισημαίνει ότι η Ελλάδα πρέπει να κινητοποιήσει τους Συμμάχους να πείσουν την Τουρκία να σταματήσει την αλαζονική τακτική της και να προχωρήσει σε μία συνολική οριοθέτηση με όλα τα κράτη της περιοχής, για να μην γίνει η νοτιανατολική Μεσόγειος μια ταραγμένη θάλασσα.
Ο κ. Λιάκουρας επισημαίνει ότι οι τουρκικοί ισχυρισμοί για τις θαλάσσιες ζώνες, που φαίνεται ότι περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο συνεργασίας με τη Λιβύη, δεν έχουν νομικό κύρος και υπόσταση. Παρόλα αυτά, όπως σημειώνει, αποτελούν μέρος των σχεδίων της Τουρκίας να προβάλει διεθνώς τις θέσεις της που αμφισβητούν τα δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σε υφαλοκρηπίδα και θαλάσσιες οικονομικές ζώνες.
«Η Τουρκία διακηρύσσει δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, στην αρχή της μέσης γραμμής, από τα παράλια της μέχρι τις ακτές της Λιβύης και της Αιγύπτου, υποστηρίζοντας ότι τα ελληνικά νησιά που βρίσκονται μεταξύ 32ου μεσημβρινού και 28ου δεν έχουν επήρεια υφαλοκρηπίδας», λέει χαρακτηριστικά.
Ο κ. Λιάκουρας θεωρεί ότι η Αθήνα, πέραν της δρομολογημένης ελληνικής απάντησης στις τουρκικές θέσεις που επαναδιατυπώθηκαν, στις 13 Νοεμβρίου, με τη ρηματική διακοίνωση της Άγκυρας στον ΟΗΕ, θα πρέπει με τη βοήθεια των Συμμάχων να πείσει την κυβέρνηση της Τρίπολης να μην προχωρήσει στο μνημόνιο συνεργασίας στη βάση που το θέτει η Τουρκία.
Για τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου η αντίδραση της Αθήνας στον ΟΗΕ πρέπει να κινηθεί στα πλαίσια των προηγούμενων αντίστοιχων αντιδράσεων, διαφωνώντας με τη θέση εκείνων που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να καταθέσει τις δικές της συντεταγμένες για τις θαλάσσιες ζώνες.
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο OnAlert ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου επισημαίνει τα σκοτεινά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης της Τουρκίας και αναλύει τη διαφαινόμενη νέα διαφορά που προκύπτει ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Λιβύη.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη