Η διάσωση της χώρας υπήρξε πολιτική ταχυδακτυλουργία, τονίζει και εξηγεί ότι γλίτωσαν, έμμεσα, οι τράπεζες, φορτώνοντας το βάρος στον ελληνικό λαό. Ως εκ θαύματος, η Ελλάδα επέζησε.
Ελλάδα: Πολύ σκληρή για να… πεθάνει
Ο προϋπολογισμός είναι πλεονασματικός και η οικονομία αναπτύσσεται και πάλι, έχοντας υποστεί μια από τις βαθύτερες υφέσεις στην ιστορία. Όμως ο λογαριασμός έμεινε. Χρέος άνω των 240 δις ευρώ προς τον επίσημο τομέα, που συνδυαζόμενο με το ιδιωτικό χρέος φθάνει το 180% του ΑΕΠ. Οι ευρωπαίοι πιστωτές επιμένουν πως το χρέος είναι διαχειρίσιμο. Έχουν μειώσει τις αποπληρωμές των τόκων και έχουν παράσχει στην Ελλάδα περισσότερο χρόνο για να αποπληρώσει τα δάνεια, επιμηκύνοντας κάποιες ωριμάνσεις μέχρι το 2060. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, το χρέος θα μειωθεί στο 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2060, παραμένοντας μεν πολύ υψηλό, αλλά τουλάχιστον με σωστές προοπτικές.
Greece is about to end the last of its bailout programs, but its stock market is still more than 60 percent below where it was when the aid started https://t.co/9SUiiOQr5P pic.twitter.com/nnPpGu8VmJ
— Bloomberg Markets (@markets) 20 Αυγούστου 2018
Οι προβλέψεις της ΕΕ εμπεριέχουν, δυστυχώς, ευσεβείς πόθους. Η Ελλάδα πρέπει να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,4% κατά μέσον όρο για μια δεκαετία και κατόπιν 2,2% μέχρι το 2060, κάτι που καμία χώρα της ευρωζώνης δεν έχει κατορθώσει. Μειώνοντας τις προβολές στο 2% και στο 1% αντίστοιχα και κάνοντας χρήση των εκτιμήσεων του ΔΝΤ για την ανάπτυξη και τα επιτόκια, αναδύεται μια διαφορετική εικόνα. Για τις προσεχείς δεκαετίες, ακόμη και σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο, η Ελλάδα θα πρέπει να δανειστεί εκατοντάδες δισεκατομμυρίων ευρώ από τις αγορές για να αποπληρώσει τους επίσημους δανειστές. Αν οι ιδιώτες επενδυτές θεωρήσουν ότι το δημόσιο χρέος είναι εκτός ελέγχου, τότε θα αποσυρθούν και η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει άλλη μια ελληνική κρίση.
Η προφανής λύση είναι να παραχωρήσει η ΕΕ πραγματική ελάφρυνση χρέους προς την Ελλάδα. Όσο νωρίτερα. Τόσο το καλύτερο.