Σε ένα υποβρύχιο θα μπορούσε να συναντήσει κανείς τους πιο παράξενους τύπους ανθρώπων. Αυτό, πάντως, που δεν θα περίμενε να συναντήσει ποτέ είναι ένας τάρανδος!
Και όμως ένας τάρανδος ήταν η μασκότ του βρετανικού υποβρυχίου HMS “Triden”, ένας τάρανδος τον οποίο δώρησε στο βρετανικό πλήρωμα, το Σοβιετικό ναυτικό, υπό τις διαταγές του οποίου υπηρετούσε, το βρετανικό υποβρύχιο, στον παγωμένο Αρκτικό, το 1941.
Η Πολυάννα, όπως ήταν το όνομα του συμπαθέστατου ζώου, εισήλθε, με κόπο, στο υποβρύχιο και γρήγορα προσαρμόστηκε στις συνήθειες των 56 ανδρών του πληρώματος. Ωστόσο στον περιορισμένο χώρο ενός υποβρυχίου, το οποίο μάλιστα βρίσκεται σε πολεμική αποστολή, η παρουσία ενός ταράνδου, δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση.
Οι Σοβιετικοί είχαν δωρήσει, μαζί με τον τάρανδο και ένα βαρέλι με βρύα, την αγαπημένη του τροφή. Σύντομα όμως η Πολυάννα έφαγε όλα τα βρύα και οι Βρετανοί ναύτες άρχισαν να αναζητούν τροφή για αυτή.
Ανακάλυψαν ότι η επισκέπτης τους αρεσκόταν ιδιαίτερα στο συμπυκνωμένο γάλα, ενώ έτρωγε και ότι περίσσευε από το συσσίτιο των ανδρών και από τις “προσφορές” τους.
Έμενε να επιλυθεί το πρόβλημα της “στέγασης”. Αρχικά σκέφτηκαν να τη βάζουν να κοιμάται σε έναν τορπιλοβλητικό σωλήνα, αλλά η ίδια είχε αντίθετη άποψη και προτίμησε να κοιμάται κάτω από την κουκέτα του κυβερνήτη.
Όταν το υποβρύχιο αναδυόταν στην επιφάνεια, η Πολυάννα έτρεχε μέσα στο υποβρύχιο, προς το κοντινότερο άνοιγμα, για να πάρει φρέσκο αέρα και κατόπιν, επέστρεφε στο καρέ των αξιωματικών.
Κάποια στιγμή όμως έφαγε και έναν χάρτη ναυσιπλοΐας! Παρόλα αυτά το υποβρύχιο κατάφερε, μετά από περιπολία έξι εβδομάδων, να επιστρέψει στη Βρετανία.
Στο μεταξύ όμως η Πολυνάννα είχε πάρει βάρος και δεν μπορούσαν να τη βγάλουν από το υποβρύχιο. Τελικά, την έβγαλαν μέσω ενός τορπιλοβλητικού σωλήνα, με μεγάλη δυσκολία.
Φτάνοντας στη νέα της πατρίδα η Πολυάννα δόθηκε στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου για να ζήσει μια πιο φυσιολογική, για τάρανδο, ζωή. Η εμπειρία της όμως στο υποβρύχιο φαίνεται πως τη σημάδεψε. Κάθε φορά που άκουγε σειρήνα κρυβόταν.
Κατά περίεργη σύμπτωση της τύχης η Πολυάννα και το υποβρύχιό της χάθηκαν μαζί, το 1947. Η πρώτη άφησε την τελευταία της πνοή στον ζωολογικό κήπο και το υποβρύχιο στο διαλυτήριο.
