Οι “κωπηλάτες’ της “γαλέρας” του Στόλου ,στην οποία το Onalert αναφέρθηκε εκτενώς πριν μερικές μέρες, επανέρχονται. Αφορμή ορισμένα σχόλια που προκάλεσε η δημοσίευση του άρθρου. Οι “κωπηλάτες” λοιπόν που δείχνουν πολύ διαβασμένοι απαντούν:
Σε συνέχεια του δημοσιεύματος της 21 Οκτ 2014 περί της «γαλέρας» που υπάρχει στο Π.Ν., επανερχόμαστε έπειτα από σχόλια αναγνωστών που προσπάθησαν να κλονίσουν την ορθότητα της δημοσίευσης και ως εκ τούτου την χρηστότητας διοικήσεως. Συνεπεία αυτού, στοιχειοθετείται άμεσο χρέος στήριξης της ορθότητας και της δικαιοσύνης.
Πριν από όλα, υπενθυμίζουμε ότι οι κανόνες του Διοικητικού Δικαίου ανήκουν σε ένα Συνταγματικό αμυντικό οπλοστάσιο από το οποίο αρματώθηκαν οι στρατιωτικοί και πέτυχαν την αναστροφή των αποφάσεων της Διοίκησης (σύμφωνα με το Συνταγματικό / Διοικητικό Δίκαιο Διοίκηση = η εκφράζουσα την Κυβερνητική Βούληση) όσον αφορά τις μισθολογικές τους αποκαταστάσεις. Κατά την γνώμη μας;; Καλά έκαναν!! Όταν όμως αυτό το αμυντικό οπλοστάσιο έχει και κανόνες περιορισμού για την δική τους άσκηση διοικητικής εξουσίας, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει διάθεση συμμόρφωσης με τις επιταγές της νομιμότητας!! Ενώ δηλαδή ψάχνουν κάθε διοικητικού δικαίου λαβή προκειμένου να υλοποιήσουν τα δικαιώματά τους, όταν κάποια όμοια περιορίζουν την εξουσία τους – καθώς έτσι επιτυγχάνεται η Νομιμότητα – επέρχεται η από μέρους τους αμφισβήτηση του Δικαίου μόνο και μόνο επειδή ακριβώς το Δίκαιο περιορίζει την περί «δικαίου» δική τους αντίληψη.
Κατανοούμε ότι το Διοικητικό Δίκαιο είναι το πολυπλοκότερο και μεγαλύτερο σε έκταση συγκριτικά με τα άλλα Δίκαια. Πολύ περισσότερο όταν με την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση επεκτείνεται και στην Νομολογία των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων εκτός από αυτήν του δικού μας Ανωτάτου Διοικητικού όμοιου. Ως εκ τούτου είναι συχνό το φαινόμενο οι διοικούντες να ξεφεύγουν των επιτετραμμένων ορίων που, όμως, ούτως ή άλλως είναι ξεκάθαρα σε ό,τι αφορά την διοίκηση πάνω σε ανθρώπους.
Πέραν τούτου, όμως, η Πολιτεία, έχει «διασπείρει» στις δημόσιες / στρατιωτικές υπηρεσίες νομικούς προκειμένου να γνωμοδοτούν, για την βοήθεια των οποίων όμως οι διοικητικοί προϊστάμενοι πρέπει να «ρίξουν τα μούτρα» τους και να ζητήσουν νομική γνώμη. Εμείς, ευτυχώς έχουμε την δυνατότητα να έχουμε πηγές, οι οποίες κατανοούν το Διοικητικό Δίκαιο και μας δίνουν και εμάς να καταλάβουμε. Για όποιον δεν θέλει να καταλάβει, αυτός θα κριθεί από την κοινωνία η οποία, δικαιούται να μάθει πως ασκεί την εξουσία αυτός που την έχει λάβει από την Πολιτεία της οποίας το Κυρίαρχο Όργανο είναι ο Λαός, αφού σύμφωνα με την Συνταγματική Επιταγή της παραγράφου 5Α του Συντάγματος κατοχυρώθηκε το Δικαίωμα της πληροφόρησης, και του δημοσιογραφικού ελέγχου, κατά τον οποίο, «ουδείς, ως ορθά φερόμενος», έχει να φοβηθεί κάτι, καθώς τον αποστρέφονται μόνο όσοι αδικούν. Αυτό είναι δικαίωμα της Κοινής Γνώμης, δηλαδή του Λαού.
Διαπιστώσαμε, λοιπόν, δια της αναγνώσεως σχολίων, μια μετατόπιση του κέντρου βάρους της υπεύθυνης αναρτήσεως όσον αφορά μια υπό αξιολόγηση δραστηριότητα σε πολεμικό πλοίου του Ναυτικού μας. Κάποιοι αντί να ασχοληθούν με την περαιτέρω διερεύνηση καθώς και προτροπές / προτάσεις για την επίλυση του θέματος, έμειναν στο «ποια» είναι η πηγή του άρθρου, με εικασίες που προσβάλουν την νοημοσύνη του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Το ξαναλέμε….τα στοιχεία υπάρχουν και για όποιο υπηρεσιακό όργανο του Πολεμικού Ναυτικού θέλει να τα βρει, (βασικά δεν υπάρχει διακριτική ευχέρεια αλλά υποχρέωση αποκατάστασης της Νομιμότητας) εκτός από τα επικυρωμένα αντίγραφα που υπάρχουν σε πέντε-έξι μεριές, ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ είναι στο Γραφείο Κυβερνήτου του εν λόγω πλοίου, που από πληροφορίες που έχουμε, το ΓΕΝ ήδη γνωρίζει για ποιο πλοίο και για ποιους πρόκειται.
Επειδή όμως σχόλια κάποιων μπορεί να σπείρουν αμφισβήτηση, παραθέτουμε παρακάτω εδάφια από τα υφιστάμενα έγγραφα προς άρση κάθε αμφισβήτησης από τους αναγνώστες καθώς και προς αφαίρεση της επικουρικής βουλήσεως των «υποστηρικτών» του υπό κρίση Κυβερνήτου / Υπάρχου οι οποίοι σπεύδουν να σώσουν ό,τι μπορούν. Πριν να πάμε όμως στις παραπομπές, ας θυμηθούμε, εκτός από τον Όρκο του Στρατιωτικού που επιβάλει υπακοή στο Σύνταγμα στους Νόμου κλπ, κλπ, και τι άλλο επιτάσσουν οι Διατάξεις του ΠΝ, ως πρώτο νομοθέτημα στο οποίο καταφεύγει ο εκάστοτε διοικών. Διαβάζουμε λοιπόν ότι σύμφωνα με το Αρθρο 1405 και τίτλο ως
«Υποχρεώσεις όλων των υπηρετούντων» στην παρ.1. αναφέρεται ότι «.. Ολοι οι υπηρετούντες στο Π.Ν., διοικούντες και διοικούμενοι, οφείλουν να δίδουν το καλό παράδειγμα υπακοής, θάρρους, ευπρεπείας και προσηλώσεως στο καθήκον. Οφείλουν, με το μέγιστο των ικανοτήτων τους και στα πλαίσια της αρμοδιότητός τους, να φροντίζουν δια την ευταξία και την πειθαρχία και γενικά δια την απόδοση των μονάδων στις οποίες υπηρετούν….». Στην παρ.2α του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι « …κάθε άτομο που υπηρετεί στο Π.Ν. οφείλει να τηρεί τις επιταγές του Συντάγματος και τους Νόμους του Κράτους…»
Ξεκινάμε με μια ερώτηση. Μπορεί κάποιος να τιμωρηθεί χωρίς να «πράξει» ή χωρίς να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα; Η απάντηση είναι όχι και επειδή εδώ δεν είναι δυνατόν να μεταφέρουμε αυτούσια τα συγγράμματα την Νομικής, αναφέρουμε την πεμπτουσία του Δικαίου ότι χωρίς «πράξη» και χωρίς «παράλειψη» οφειλόμενης ενέργειας» δεν επιβάλλεται ποινή στον πολιτισμένο Δυτικό κόσμο, καθώς και την θεμελιώδη αρχή « ne bis in idem» που σημαίνει «απαγορεύεται η τιμωρία δις». Επειδή όμως η Πολιτεία θέλησε να τριπλοεξασφαλίσει τον διοικούμενο από «αμελείς και αδιάβαστους» προϊσταμένους, το έβαλε και στις Διατάξεις Π.Ν. στο άρθρο 1708, παρ.11. Όμως, σε βιβλίο ποινών κατώτερου στρατιωτικού προσωπικού με ημερομηνία 4/9/14 με Α/Α ποινής 90 αλλά και 91, βεβαιώνεται ποινή αντίστοιχα για το ΙΔΙΟ υποτιθέμενο παράπτωμα αναφερόμενο και από τον Ύπαρχο και από τον Κυβερνήτη. Λέμε «υποτιθέμενο» γιατί ο Υπαξιωματικός τιμωρήθηκε γιατί «μάλλον» θα αργούσε «αν» το πλοίο ανακαλούσε το προσωπικό (εννοείται ότι ουδέποτε έγινε ανάκληση 4ωρου ετοιμότητας) επειδή ήταν στο Ρίο (ο ίδιος ενημέρωσε το πλοίο ότι ήταν εκεί) και «μάλλον» δεν θα προλάβαινε να γυρίσει, λες και θα γύριζε από την Σουηδία. Για όσους γνωρίζουν, η ώρα επιστροφής από Ρίο στη Σαλαμίνα με το φέρυ από Φανερωμένη Σαλαμίνας δεν είναι πάνω από 1ώρα και 30 λεπτά και σε καμία περίπτωση 4 ώρες!! Αναμένουμε να δούμε πως θα χειριστούν οι άνωθεν Διοικήσεις το θέμα κατά την διαδικασία «διαγραφής» ποινών.
Πάμε παρακάτω…. Μπορεί να τιμωρηθεί προσωπικό για πειθαρχικό παράπτωμα επί του οποίου εκδόθηκε διοικητική πράξη διαγραφής του;; Και βέβαια όχι…Όμως το είδαμε και αυτό καθώς με την από 14/7/14 διοικητική πράξη διαγραφής παραπτωμάτων του περί ου ο λόγος Κυβερνήτη, έπαυσε ο πειθαρχικός έλεγχος. Ο ίδιος έλεγχος αναβίωσε με επιβολή ποινής για τα ίδια «παραπτώματα», την 19/8/14 από τον ίδιο Κυβερνήτη ύστερα από ΕΔΕ που διέταξε να διενεργήσουν άμεσοι και ιεραρχικά από αυτόν εξαρτώμενοι υφιστάμενοί του, παρά τους περιορισμούς σε σχετικούς νόμους!! Τι θα γίνει όμως τώρα αφού ήδη έχει γίνει γνωστό στο πλοίο με έγγραφο ότι «…είναι ανίσχυρη η διαδικασία χωρίς καμία νομική και νόμιμη υπόσταση καθώς είναι αντίθετη προς την υπερνομοθετικής / υπέρτερης τυπικής ισχύος Αρχή «Ne bis in Idem» που προβλέπεται στο Δημόσιο Δίκαιο, στο οποίο υπάγονται κάθε είδους διοικητικές πράξεις. (ΣτΕ 2067/2011, ΝΣΚ 552/2011);;
Πάμε παρακάτω σε συνάφεια με το προηγούμενο…πόσες φορές μπορεί να κληθεί (εγκληθεί) για απολογία διοικούμενος;; το Δίκαιο λέει μια…στο σχετικό βιβλίο όμως υπάρχουν τρεις κλήσεις για απολογία, σελ99, σελ113 και σελ116. Αφού λοιπόν ασκήθηκε τρεις φορές ένας ψυχολογικός καταναγκασμός και αφού διεγράφη τις δύο πρώτες φορές «εκ του ιδίου» όπως φαίνεται, την τρίτη φορά ζητήθηκε πάλι η απολογία για το ίδιο παράπτωμα. Ο Υπαξιωματικός ζήτησε τα έγγραφα που στοιχειοθετούσαν το υποτιθέμενο αδίκημα, τα οποία επικαλούνταν ο Ύπαρχος, ως αναφέρων το παράπτωμα αλλά και ως επιβάλλων την ποινή. Τα έγγραφα ουδέποτε χορηγήθηκαν, αλλά όμως, παρά τις επιταγές του Δικαίου, επεβλήθη ποινή την 7 Οκτ 2014!! Για τον λόγο «ποινολογήσεως» δεν θα επεκταθούμε γιατί αγγίζει την ασφάλεια του πλοίου, καθώς θα επιληφθούν – εκτιμάται – τα αρμόδια όργανα.
Δυστυχώς υπάρχει κι άλλο…ο Ύπαρχος κατά την διάρκεια άσκησης του πειθαρχικού ελέγχου τον μήνα Ιούλιο (30/7/14), δήλωσε εγγράφως ότι αναφερόμενος υπαξιωματικός «έφταιγε» που κατά την διάρκεια μεταφοράς υλικών τον Ιανουάριο 2013 χάθηκε ένα ολόκληρο ερμάριο. Για να γίνει κατανοητό, ο Ύπαρχος τον Γενάρη όρισε (με το Υ.Σ. 02/14) επιτροπή μεταφοράς υλικών, με υπεύθυνο Υπαξιωματικό αυτόν που τελικά έλεγξε πειθαρχικά, ο οποίος απεδείχθη ότι ήταν σε αναρρωτική άδεια, με αποτέλεσμα, μη μπορώντας να κάνει διαφορετικά, να διαγράψει το εγκαλητήριο με Α/Α 86. Ποια είναι όμως η ερώτηση του μέσου κοινωνικού ανθρώπου; Τι μένει δηλαδή από αυτό; Η δήλωση του Υπάρχου στην σελ109 του επίσημου βιβλίου ότι είχε εκδώσει μια εντολή τον Γενάρη, έλεγξε το αποτέλεσμα τον Ιούλιο μετά από έξι μήνες και διαπίστωσε ότι του έλειπε υλικό του Δημοσίου…και τι έκανε;; έλεγξε προσωπικό το οποίο ΔΕΝ είχε σχέση με το γεγονός!! Δηλαδή να «την πληρώσει» εκείνος που, κατ’αυτόν, έπρεπε. Το ερμάριο το βρήκε ο Ύπαρχος τελικά ή θα το πληρώσουμε εμείς; Ποιος θα ελέγξει τον Ύπαρχο;
Τι άλλο είδαμε;; Είδαμε επικυρωμένο αντίγραφο σελίδας του σχετικού βιβλίου Ποινών, στο οποίο, ΆΛΛΟ είναι το αναφερόμενο παράπτωμα, και ΑΛΛΗ η αιτιολογία επιβολής της ποινής!! Επιπρόσθετα και συναφώς με αυτό, σε έγγραφο του Κυβερνήτη από 24 Σεπ 14 (Φ.457 κλπ κλπ….) επί Αναφοράς διαγραφής αλλά και νόμιμης Απολογίας επί αυτού του περίεργου «ποινολογίου», που σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά και το Επιτελείο πρέπει να σκύψει στο πρόβλημα καθώς και ο αρμόδιος Εισαγγελέας, ο οποίος εκτιμάται ότι μέχρι σήμερα δεν ξέρει τίποτα παρόλο που οι διωκόμενοι υπαξιωματικοί ζητούσαν από τετραμήνου την προώθηση των Αναφορών τους στην Εισαγγελία, γεγονός που, όπως προκύπτει από απουσία διαβιβαστικών εγγράφων, ουδέποτε έγινε.
Διαβάζουμε στο από 24 Σεπ 2014 έγγραφο του Κυβερνήτη ότι «..η διοίκηση επιθυμεί πάντα να διασφαλίζει το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης του διοικουμένου…» Διαβάζουμε όμως στο ίδιο κείμενο ότι «….η διοίκηση δεν έχει υποχρέωση να λάβει αναφορά σας ως έγγραφη απολογία…» την στιγμή που δεν επρόκειτο για αναφορά αλλά για έγγραφο απολογίας.!!
Η ερώτηση που πρέπει να κάνει κάποιος συνήγορος του διαβόλου εδώ είναι : «..ξέρανε, Ύπαρχος και Κυβερνήτης την πλήρη διαδικασία πειθαρχικών ελέγχων ή δρούσαν κατά το δοκούν»; Ενημερώνουμε το αγαπητό κοινό (είναι άλλωστε Συνταγματικό Δικαίωμα) ότι σε κάθε Αναφορά τους οι διωκόμενοι Υπαξιωματικοί παρέθεταν τους σχετικούς Νόμους καθώς και εμπεριστατωμένες απολογίες περιέχουσες το τι ισχύει αλλά αυτά αντιμετωπίστηκαν κατά τα ήδη γνωστά.
Πέραν αυτού όμως ένας εκ των διωκόμενων Υπαξιωματικών, με την αγωνία του να αμυνθεί απέναντι στην κολοσσιαία εξουσία του Κυβερνήτη, κατέθεσε την από 5 Σεπ 2014 Αναφορά δια της οποίας επικαλούνταν Νομολογία του ΣτΕ, Ευρωπαϊκή Νομολογία και Νομοθεσία ήδη ισχυρή στην Ελλάδα, σχετικές διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καθώς και άλλα σχετικά κείμενα, υπογραμμίζοντας επί λέξει ότι αυτά «…οφείλουν να τα γνωρίζουν όλα τα διοικητικά όργανα στα οποία τους έχει απονεμηθεί δημόσια εξουσία..!!» Για όλα αυτά που οριοθετούν την άσκηση εξουσίας και προστατεύουν από την αυθαιρεσία, δηλώθηκε εγγράφως από τον Κυβερνήτη μας ότι «μόνον ως δυσφημιστικά μπορούν να εκκληφθούν..!!»
Και ένα τελευταίο…κατανοούμε τον συμπαθή Διοικητή ο οποίος με δικές του έγγραφες πράξεις «συνάδει» με τις αξιολογήσιμες διοικητικές πράξεις του Κυβερνήτη που θεωρεί δυσφήμηση τις κυριότερες Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, όπως για τις κατά την γνώμη του «νόμιμες παρεκκλίσεις» από ουσιαστικούς Νόμους και αφετέρου με πρόσφατη (21 Οκτ 2014) αναιτιολόγητη απόρριψη προσφυγής, μόνο και μόνο επειδή είναι συμμαθητές και έτσι δεν μπορούσε να του επιβληθεί.
Τα όσα αναφέρουμε παραπάνω δεν είναι όλη η εικόνα και δράση που διαπιστώθηκε αλλά σταματάμε εδώ τις παραθέσεις θεωρώντας ότι θα αναληφθούν ενέργειες για τα περαιτέρω.
Επισημαίνουμε πάντως ότι μοναδική πρόθεσή μας είναι η προστασία του ενδοξότερου Πολεμικού Ναυτικού της παγκόσμιας Ιστορίας, καθώς το σύνολο των Αξιωματικών δεν προβαίνουν στις προπεριγραφθείσες πράξεις σεβόμενοι τον Όρκο τους, καθώς οι πολίτες πρέπει να πείθονται καθημερινά για την Νομιμότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίες έχουν τους μηχανισμούς να θεραπεύουν όπου χρειάζεται. Ο δημοσιογραφικός έλεγχος άλλωστε, όπως έχει Συνταγματικά κατοχυρωθεί, τείνει προς βοήθεια σε αυτήν την κατεύθυνση, αφού όπως καταλάβαμε, κανένα αμυντικό έγγραφο των διωκομένων, πλην αυτών που χαντάκωνε την καριέρα τους, δεν έβγαινε από το πλοίο.
