Η συριακή κρίση περιπλέκεται με την απροσδόκητη εξέλιξη του πραξικοπήματος στην Αίγυπτο, θεωρεί ο κ. Ταγιάρ Αρί, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Uludag. «Η Αίγυπτος συντάσσεται εν τέλει, στο θέμα της Συρίας, με τη θέση της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ. Η Τουρκία δεν πρόλαβε να το προβλέψει έγκαιρα, ή δε θέλησε να το κάνει. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε οι Σαουδάραβες επιθυμούσαν τη στήριξη των Αδερφών Μουσουλμάνων στην συριακή αντιπολίτευση» διαπιστώνει ο κ.Arı.
Ο κ. Αρι παρατηρεί επίσης ότι η αλλαγή καθεστώτος στην Αίγυπτο θα μπορούσε να επηρεάσει βαθύτατα τη στάση του Αραβικού Συνδέσμου σχετικά με τη Συρία. «Πριν από το πραξικόπημα, οι αραβικές χώρες θα μπορούσαν περισσότερο ή λιγότερο να λάβουν μια ενιαία θέση στο θέμα της Συρίας, στηρίζοντας τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης με τη βοήθεια των Αδερφών Μουσουλμάνων. Πλέον όμως, Αιγύπτιοι και Σαουδάραβες θα ανασυνταχτούν σε έναν συνασπισμό, από τον οποίο θα απέχουν οι χώρες της Αραβικής Άνοιξης όπως η Τυνησία, η Λιβύη και η Υεμένη», εξηγεί.
Ο κ. Αρι ισχυρίζεται ότι η διχόνοια στον ισλαμικό κόσμο και η έλλειψη συναίνεσης στη Δύση για τη Συρία, είναι δύο παράγοντες που οδηγούν τελικά στο συμπέρασμα ότι «η κρίση στη Συρία θα παραταθεί». Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η ισορροπία στο συριακό πεδίο μάχης είναι η παροχή σημαντικής στρατιωτικής βοήθειας στην αντιπολίτευση. Ωστόσο, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να καθυστερήσουν το σχέδιο για εξοπλισμό της αντιπολίτευσης, φοβούμενες ότι τα όπλα θα καταλήξουν στα χέρια των ριζοσπαστικών ισλαμικών ομάδων που μάχονται στο εσωτερικό της Συρίας, όπως το Μέτωπο Nusra, μία από τις πιο αποτελεσματικές ομάδες ανταρτών. Αυτό σημαίνει ότι απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο η πιθανότητα πτώσης του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία, ενώ παράλληλα αποδυναμώνεται η αντιπολίτευση.
Επίσης, ο εκτοπισμός των Αδερφών Μουσουλμάνων από την ηγεσία της Αιγύπτου επηρέασαν τις δομικές ισορροπίες της συριακής αντιπολίτευσης. Η εκλογή του Αχμεντ-αλ-Τζαρμπα, αρχηγού φυλής με στενούς δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία, ως νέου αρχηγού του Συριακού Εθνικού Συνασπισμού (SNC), είναι ένα σημάδι της αυξανόμενης επιρροής της Σαουδικής Αραβίας στην αντιπολίτευση εις βάρος των Αδερφών Μουσουλμάνων. «Η Αντιπολίτευση υπό την ηγεσία του Τζαρμπα μπορεί σίγουρα πλέον να συμμετέχει στο συνέδριο της Γενεύης. Ο Τζάρμπα προσπαθεί τώρα να πείσει την ένοπλη αντιπολίτευση για μια λύση που δεν θα απομονώσει τον Assad», διαπιστώνει ένα μέλος του Συριακού Συνασπισμού.
Το καθεστώς της Συρίας στήριξε το πραξικόπημα στην Αίγυπτο και η στρατιωτική κυβέρνηση έχει ήδη δείξει ότι δε θα στηρίξει την αντιπολίτευση αλλά θα αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις με το συριακό καθεστώς (οι Αδερφοί Μουσουλμάνοι, αντίθετα, λόγω των στενών δεσμών που διατηρούσαν με τη συριακή αντιπολίτευση είχαν διακόψει κάθε διπλωματική σχέση με το καθεστώς αλ-Ασαντ, κλείνοντας και τις δύο πρεσβείες).
Επίσης, μετά το πραξικόπημα, η Αίγυπτος δυσκόλεψε τους όρους υποδοχής Σύρων πολιτών, να βρουν καταφύγιο στην Αίγυπτο, απαιτώντας βίζα και άδεια ασφαλείας, ενώ πριν την αποπομπή του Προέδρου Μοχαμεντ Μόρσι, Σύριοι υπήκοοι απολαμβάνουν άνευ όρων εισόδου στην Αίγυπτο.
«Η νέα πολιτική της Αιγύπτου στη συριακή κρίση θα καθοριστεί από τη θέση της Σαουδικής Αραβίας», εκτιμάει ο κ. Μεχμέτ Ακίφ Οκούρ, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Gazi της Άγκυρας. Η «Σαουδική Αραβία έχει βασικά δύο προβλήματα στη Μέση Ανατολή. Το ένα είναι η άνοδος του Ιράν και το άλλο η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Σαουδική Αραβία δεν επιθυμεί την παραμονή του Assad στην εξουσία, ως βασικού συμμάχου του Ιράν, αλλά ούτε και την επιρροή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην συριακή αντιπολίτευση. Αλλά η εξάλειψη της επιρροής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Μέση Ανατολή συνιστά ζήτημα υψηλότερης προτεραιότητας για τη Σαουδική Αραβία», εξηγεί ο Οκούρ. Προσφέρει ένα πακέτο οικονομικής βοήθειας 5 δισ. δολάρια στη νέα προσωρινή κυβέρνηση της Αιγύπτου, όπως ανακοίνωσε την προηγούμενη βδομάδα, ενισχύει την ασταθή μεταβατική κυβέρνηση στην Αίγυπτο, αλλά και υπονομεύει τους Αδερφούς Μουσουλμάνους. Κάπως έτσι λοιπόν «η Αίγυπτος δεν θα είναι πλέον ο θερμός υποστηρικτής της συριακής αντιπολίτευσης, αλλά θα συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το συριακό καθεστώς. Βασικά θα ακολουθήσει την πολιτική της Σαουδικής Αραβίας. Και οι Σαουδάραβες θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τις ομάδες που στηρίζουν τον Ασαντ», προβλέπει ο κ. Οκούρ.