Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία, δυστυχώς, συνεχίζονται, χωρίς, για την ώρα, να φαίνεται πως υπάρχει τρόπος να τερματιστούν, εφόσον και οι δυο πλευρές δεν είναι διατεθημένες να κάνουν πίσω (Ουκρανία – Ρωσία: Νέα κλιμάκωση και ένταση).
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι, ακόμα, μιας χαμηλής έντασης σύγκρουση, η οποία όμως έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε 5.000 περίπου ανθρώπους. Σύμφωνα με αμερικανικές δεξαμενές σκέψης ο μεγάλος κίνδυνος είναι η σύγκρουση να ξεφύγει από τα όρια και να εξελιχθεί σε θερμή διαμάχη Δύσης – Ρωσίας, καθώς η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει, μόνη της, τη ρωσική ισχύ (Stratfor: Έτοιμη για μεγάλη επίθεση η Ρωσία στην Ουκρανία;)
Η Ρωσία έχει μια σειρά επιλογών, ενώπιόν της, αν θέλει να οξύνει ή να αμβλύνει την κρίση. Πιεζόμενη από την οικονομική κρίση που της προκάλεσε η πτώση της τιμής του πετρελαίου (Γεωπολιτικά παιχνίδια ΗΠΑ – Ρωσίας με το πετρέλαιο) και από τις εναντίον της δυτικές κυρώσεις, είναι αμφίβολο πως θα αντιδράσει.
(Βίντεο του πρακρτορείου Reuters από τις επιχειρήσεις των ουκρανικών δυνάμεων)
Ήδη περισσότερο από το 1/3 των πολύτιμων αποθεματικών ρωσικών κεφαλαίων που είχαν, ακριβώς, συγκεντρωθεί για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρίσης, έχουν εξαντληθεί. Τους τελευταίους έξι μήνες η Ρωσία έχασε 220 δισ. δολάρια και τώρα αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση και ο τραπεζικός της τομέας. Η δυτική πίεση όμως προς τη Μόσχα μπορεί να την οδηγήσει σε ενέργειες που δεν θα ωφελήσουν κανέναν (Τι θα συμβεί αν η Ρωσία καταρρεύσει οικονομικά;)
Όσον αφορά την Ελλάδα, τα ελληνικά συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα όταν ΗΠΑ και Ρωσία διατηρούν καλές σχέσεις, καθώς τότε, η γεωπολιτική αξία της Τουρκίας απομειώνεται. Με γνώμονα αυτό το σκεπτικό η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιχειρήσει να ασκήσει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. Άλλωστε η Ελλάδα, παραδοσιακά, ήταν η γέφυρα Ανατολής – Δύσης. Η Ελλάδα δεν μπορεί, ούτε πρέπει να ακολουθήσει πολιτικές που θα την αποξενώσουν από τους δυτικούς της συμμάχους, (Ο Jamie Shea εξηγεί τη στρατηγική του NATO για Ρωσία – ISIS) χωρίς όμως αυτό να αποκλείει μια ευρύτερη συνεργασία, με τη Ρωσία.
Δυστυχώς, μέχρι να επιτευχθεί κάποια λύση, το αίμα θα συνεχίζει να ρέει στην Αν. Ουκρανία, προκαλώντας φόβους ακόμα μεγαλύτερης ανάφλεξης.